Mysterious University Season 2 (#On - Going)

30

“Hello Ms Primus?”

“Hi Ms Prime.”

“Hello Ms Valdez.”Tumatango lang ako sa bawat studyanteng nakakasalubong ko papunta sa room pagdating ko don di nga ako nagkamali andon na si Mrs Pajares.

“Ano pinag usapan n‘yo ni Mr Uno?” biglang tanong ni Alex ng makapasok ako. Sakto namang dumating si Ken na kinakunot noo ko.

“Oh,  ken? San ka galing?” tanong ni Jay.

“Wala naman. Eh ikaw mystein ba’t ka hinila ni Uno kanina? Sinaktan kana naman ba?”

“No,  may pinag usapan lang kami.”

“Ano naman pinag usapan n’yo?”

”Kung magkikita ba kami sa empyerno pag namatay kami.” sagot ko na kinataas ng kilay nong tatlo. Pero di ko nalang ito pinansin at sinubsub ko nalang ang mukha ko sa disk.

“OK CLASS , FOR LAST CEMESTER MAGKAKAROON TAYU NG CAMP IN FEBRUARY 20 MAGKAKAROON TAYU NG ACTIVITY DITO SA LIKOD NG M.U LAHAT NG STUDYANTE KAILANGAN MAG PARTICIPATE DAHIL NAKASALALAY ANG MGA GRADO N‘YO DITO. IN MARCH 3 MAGKAKAROON NG EXAM FOR THOSE STUDENT NA DI NANALO SA ACTIVITY AND THE REST IN EXEMTED AASAHAN KO NA LAHAT NG CLASS S-U AY PAPASA.”

“Mrs Pajares? Sa isang hall section po ang magkakakampe?”

”No! Kapag ang section n‘yo ang magkakakampe for sure talo na ang iba. Ang section n‘yo ay hahatiin sa sampong groupo at sa isang groupo magkakaron ng 30 member para masaya at mabilis makapag hanap ng act na pinapagawa. Malaki ang likod ng M.U kaya naman kailangan madami sa bawat groupo.”

Nanatili lang akong nakayuko habang nakikinig sa sinasabi ng teacher namin.

“Eh,  Mrs Ruffa? Meron po bang rules?”

“Ms Primus know that rules.” napaangat ako ng ulo ng wala sa oras ng mading ko name ko at lahat sila napatingin sa‘kin.

“Ako?” turo ko sa sarili ko.“Pano kung ayukong sumali?” tanong ko.

“Pag di ka sumali talo na section natin.” saad ni Jay

“Matatalino naman kayong lahat ba’t kasali pa ako?”

“PERO MAS MATALINO KA?” sabay sabay nilang sagot.

Ba’t lagi nalang ako? “So,  Ms Primus Ikaw na bahala mag explain about sa rules.” Mrs Pajares Said saka umalis at naiwan akong nakipagtitikan sa mga classmate ko na tila hinihintay ang gusto kung sabihinin.

“The rule is wag kang lilingon kundi mamamatay ka.” saad ko na kinagulat nilang lahat.

“But Ms Primus, ano klaseng rules ‘yan malamang sa malamang lilingon kami.”

“Idi patay ka.”

“Eh pano kung lahat kami na nasa laru lumingon?”

“Idi patay kayong lahat.”
Sagot ko.

“Akala ko ba you protect all student in this M.U ba’t tila yata ipinapasubo mo kaming lahat? At pumayag ka sa rules na nilabas? That rules ay hindi na dapat pwedeng irules pa dahil nakaraang rules na’yan eh madaming namatay nong nakaraang taon ’yan ang rules na ginamit hindi ko aakalain na gagamitin ulit ‘yang ngayong taon. Kung ’yan ang rules di na ako sasali.”

“AKO DIN.”

“TAMA AKO RIN.”

“AYUKO NADIN SUMALI.”

“This is the first time na sasabihin ko ‘to,  lalabagin ko ang nag iisang rules ng M.U. Do you trust me?” tanong ko na kinatahimik nilang lahat at tila nagkatinginan pa dahil ako mismo na mismo ang humingi ng tiwala nila.