Mysterious University Season 2 (#On - Going)

5

Nagising ako sa kadahilanang may sumampal sa‘kin. Ayos din naman ah ganito ba sila magpagising ng nakikidnap? Nananampal sampalin ko kaya utak ng mga to.

Nakatitig ako sa lalaking nasa harap ko ngayon at ang lawak ng ngisi ah. Dinaig pa si satanas na nakahithit ng katol.

“Naaalala na kaya di mystein lahat?”
Tanong nito.

“Aba,  malay ko. Mukha bang hawak ko utak non? At ako ang tinatanong mo?”

“Tssss... Sa pagkakaalam ko kasi kaya mo s‘yan ginawang kaibigan kasi may kasalanan ka sa kan‘ya tama ba?

Natigilan ako at pansamantalang nakatitig sa kan‘ya ano bang gustong palabasin nito?

Ngumisi ako. “At pano mo naman nalaman huh? Kaibigan ko si mystein.”

“Kaibigan? O kinaibigan lang?”

“Siraulo kaba? Ano bang gusto mong sabihin huh?”

“Masisira kaya ang relasyon n‘yong lahat na magkakaibigan kapag bumalik ang ala-ala ni mystein? Pag nagkataon maaaring hindi kuna na ako maki alam sa pagmatay sa inyo dahil alam kung sa kan‘ya palang patay na kayo.”

“So,  gagamitin mo ang alaala ni mystein para makaganti? Pano kung bumalik ang ala ala n‘ya at isa kadin sa puntirya n’ya remember kilala ka padin ni mystein kahit nawalan s‘ya ng alala ‘yon ngalang kilala kalang n‘ya bilang kalaban sa gang pero pag naalala n‘ya kung sino ka talaga.” ngumiti ako.“ mula ulo hanggang paa,  chap chap ka.” dagdag ko.

Nakatikim ulit ako ng pangalawang sampal galing sa kan‘ya.

“What the f*ck kaba? Di mo ba ako titigilan sa kakasampal mo sa‘kin? Tang*na nito.”

Magsasalita pa sana ito ngunit nakadinig kami ng malakas na putukan kaya naman napatakbo ang iba palabas sa H.U na ito at naiwan tong sumampal sa‘kin.

•••••

√Mystein point of view√

•••••••

Papasok ako ng sofa para sana magpahinga pero bumungad sa‘kin si chairman.

“Ano pong ginagawa n‘yo dito?”
Tanong ko.

“Nakaupo,  ikaw?”

“Nakatayu.”

Tumawa s‘ya at lumapit sa‘kin. “Ilang months at ngayon lang ulit kita nakita apo kumusta kana?”

“Ito si mystein padin.”
Sagot ko saka naupo.

“Kumusta pag aaral mo?”
Tanong n‘ya ulit.

“Ayon walang pinagbago nag aaral padin.”

Kunot noo akong napatingin sa kan‘ya ng tumawa ito ng malakas.

“HAHAHAHAHAHAHAHA kahit... Kahit nawalan ka ng alaala wala padin pinag bago ang ugali mo?”

“Hindi naman ugali ko ang nawala sa‘kin kunti ang alaala ko. And besides sumasakit padin ang ulo ko tanging pain killer lang ng napapawala sa tuwing umiinom ako.. Kayo nadin mismo ang nagsabi na hindi pa nakukuha ang bala sa ulo ko... Hanggang ngayon , kayat madaming pain killer ang nasa kwarto ko bakit ba ayaw n‘yong ipatanggal ang bala na nasa ulo ko? At bakit ganon nawalan ako ng alaala?”