WHEN WILL IT BE ME?

Chapter 19

Terrence's Pov

~3 months later~

Bumalik na sa trabaho si Calvin and me, as usual, naglalagi dito sa bahay. Kahit na mahirap tanggapin lahat ng nangyari, sa akin at sa sana'y magiging anak namin, nakaya kong tanggapin.

I'm thankful that Vin had always been there for me. JL and Lou also never forgot to call or text me every time. Nagbakasyon kasi sila pareho kasama sina Liel at Migs at balita kong ngayong linggo na ang uwi nila. 

Saktong-sakto dahil gustong- gusto ko na silang makausap. I have many stories to tell them. But my top priority is to ask why an alpha suddenly becomes hot tempered.

Why would I ask that kind of question? It's because of Calvin. Napaka mainitin ng ulo niya lately. Sobrang sungit pa. Hindi ko maintindihan ang mood. Mag-iisang buwan na siyang ganun at minsan nga hindi ko na siya nahihintay dumating kasi lagi siyang gabi na umuwi.

Pumayag na ako na doon sa kwarto niya matulog pero nung mga nakaraang linggo ay doon na ulit ako sa kwarto ko. Wala din naman akong katabi tuwing gabi. Nag-ooverthink na nga ako kasi baka nagsasawa na siya sa akin.

Dahil nga doon ay tinawagan ko si Savi at diretsuhan siyang tinanong kung nakikipagsex na naman ba si Vin sa kanila at hindi ko alam kung na-offend or nabigla ba siya sa tanong ko.

Tinanong niya ako kung bakit ko naman naisip yun at ipinaliwanag ko sa kanya iyong mga napapansin ko. Sabi ni Savi ay baka stressed lang sa trabaho dahil sobrang dami daw niyang paper works lately. He also assured me na hindi na ulit gagawin ni Vin iyong mga ginawa niya noon so I'm kinda relieved.

Minsan naiiyak na lang ako sa kwarto ko dahil miss na miss ko na talaga siya. Ewan ko ba pero parang bumabalik ang pagiging emosyonal ko. 

Today, he promised me that he'll be home for lunch so I cook his favorites dahil ngayon na lang ulit kami magkakasabay sa pagkain. Mayamaya pa ay narinig ko na ang ingay ng kotse niya sa labas. 

Dali-dali ko siyang pinagbuksan ng pinto. "Hi, Love!" I cheerfully greeted and kissed him on the cheeks.

"Mhm." he hummed as a reply and leave a peck on my forehead. Ang cold naman.

"Tara na. Kanina pa luto yung pagkain." pag-aya ko sa kanya papuntang dining area at sumunod naman agad siya. 

Naupo siya at nilagyan ko naman ng kanin at ulam ang plato niya. Naupo ako sa tabi niya, prolly observing his actions. 

~He's too quiet~

"Uhmm, is your work okay, love?" I tried to start a conversation. He looked at me and nodded.

~That's it?~

He continued eating. "What do you think? Masarap ba luto ko?" I tried again and he look at me again and nodded.

~Is he for real? Does he plan to stay quiet all this time?~

"Are you going back to work after this?" I asked again. He shakes his head, not looking at me.

I frown. I just let him be for the mean time. I started eating my meal.

"Uhmm, nga pala, Lou and JL are coming back this week. Are you going to see them?" he just shakes his head for reply.

"You're not planning to meet them? Are you really that busy at work?" halata na ang inis sa tono ng pananalita ko. 

He nodded as he sips a spoonful of the soup I cooked. "Really? Is there no any chance na masingit mo man lang sa schedule mo? I badly want to see them." I pouted.

He just shrugged off. Napamaang na lang ako. Wala talaga ata siyang plano magsalita. Tuluyan na akong nainis at inis na ibinagsak ang dalawa kong kamay sa lamesa. Gulat na napatingin naman siya sa akin. Inis akong tumayo.

"Umuwi ka pa, eh hindi mo naman ako kinakausap! Sana dun ka na lang sa company nag-lunch!" galit na sigaw ko bago magmadaling umakyat sa taas. Naiiyak na naman ako.

"Love! TJ!" rinig kong tawag niya pero hindi ko siya pinansin. Pumasok ako sa kwarto ko at isasara na sana pero pinigilan niya. Hindi ko man lang namalayang nakasunod na pala siya sa akin. 

"Ano ba?! Umalis ka nga diyan!" pinipilit kong isara ang pinto pero mas malakas talaga siya.

"Love, please, sorry na." pagpapaawa niya. 

~Tapos ngayon magso-sorry sorry ka?! Bahala ka!~

"Sorry mo mukha mo! Maghanap ka ng kakausapin!" sinukuan ko na ang pagsasara at nagmadaling maglakad papuntang kama. Nagtalukbong ako ng kumot at doon tahimik na umiyak.

Narinig kong nagsara na ang pinto. Akala ko ay umalis na siya pero hindi pa pala. Naramdaman kong lumubog ang kabilang bahagi ng kama.

"Love, sorry na. Pagod lang talaga ako." lumapit siya sa akin at sinusubukang alisin ang nakatalukbong na kumot. "Love, naman." malakas talaga siya dahil naalis niya iyong kumot. 

Ayokong makita niya akong umiiyak kaya naman isinubsob ko ang mukha ko sa unan. "Loveee... sorry naa... Harap ka na po sa akin..." lalo lang akong naiyak. Malamang nahalata na niya iyon.

"Wait, are you crying?" sinubukan niyang silipin ang mukha ko pero mas lalo ko lang itinago. "Fuck! Love, I'm sorry. Hey, don't cry. I don't want to see you crying. Love, please na oh. Harap ka na sa akin." pinipilit niya talaga akong humarap sa kanya at nagtagumpay siya.

Dali-dali kong tinakpan ang mukha ko gamit ang dalawa kong kamay pero mabilis niya iyong pinigilan. Parehas na kami ngayong nakahiga ng patagilid, magkaharap. He's cupping my face and gently wiping off my tears. 

"Okay, I'm sorry I made you cry." he kissed my forehead after.

"Hmph!" inis pa rin ako sa kanya.

"Love? Sorry na nga po..." paglalambing niya.

"Nakakainis ka kasi, eh! Isang buwan mo na akong hindi pinapansin! Naiisip ko tuloy na sawa ka na sa akin!" panunumbat ko.

"What?! No! Of course not! Busy lang talaga ako sa company! Hindi ako magsasawa sa'yo, okay?" he pulled me closer to him. "Hmmm?" I just pouted.

"Bumawi ka!" I demanded.

"What?" he confusedly asked.

"Isang buwan mo kong pinagoverthink! Kailangan mong bumawi!" I pouted even more.

He smiled at me, a genuine one. "Of course. Hindi mo na kailangang sabihin. Bukas." he said.

"Bukas? Anong meron bukas?"

"Babawi ako. May pupuntahan tayo bukas, so you better rest now para may energy ka para bukas." he smirked after telling those lines.

"What the heck are you planning, Calvin Gabriele?" he frowned.

"Who's that?"

"Huh?"

"Who's Calvin Gabriele? I don't know him. I only know Love." he pouted.

~Fuck! He's so freaking cute~

"Tsk! After you ignored me for one month, you're demanding me to call you Love. What a spoiled brat!" I jokingly said but I smiled at him after. 

He encircled his hands on my waist. I quickly put a peck on his lips and caught him by surprise.

"Hey! You thief!" he laugh after.

"I miss you."

"I miss you too." he kissed me and after that we drifted off to sleep.

~I'll surely spend the rest of my life with you~

To Be Continued...