Terrence's Pov
After Calvin's surprise and my announcement, we ate together, sharing each other's laughter. They asked us kung kailan namin balak magpakasal ulit, and we said that hihintayin muna naming makapanganak ako pero habang nagbubuntis ako, aayusin na namin iyong mga pwede ng ayusin para sa kasal.
Lahat naman sila ay sumang-ayon. Nag-kuwentuhan lang kaming lahat. Naka check-in kaming lahat sa isang hotel since hindi na safe kapag bumyahe pa kami sa gabi.
Kay Calvin na ako sumabay papunta sa hotel. Hindi maalis ang ngiti sa labi niya simula pa kanina. Natatawa ko siyang tiningnan.
"Bakit mo ko tinatawanan?" he pouted. Kasalukuyan kaming naglalakad papunta sa kwarto namin.
"Wala lang. Natatawa ako kasi kanina ka pa nakangiti."
"Ayaw mo ba? Eh kung sungitan na lang kaya ulit kita?" pagbabanta niya. Huminto ako sa paglalakad kaya napahinto din siya. "Why?"
"Eh kung bawiin ko kaya yung oo ko?"
"Hey! Wala ng bawian! Um-oo ka na eh! Binibiro lang naman kita." he wrapped his arms on my waist as we continue walking.
"Hmph! Bahala ka!" nawala na ako sa mood.
"Hey! Love naman! Joke nga lang, eh!" hindi na ako nagsalita kaya lalo siyang ngumuso. Nakarating na kami sa kwarto. Kumalas ako sa pagkakahawak niya. Bigla kong naramdaman na gusto kong maligo kaya bathroom agad ang hinanap ko.
Buti na lang at may bathtub. Agad kong binuksan ang gripo para makapag-ipon ng tubig. Sunod kong hinanap ay towel at damit. Sana naman naisipan ni Calvin na bilhan ako ng damit.
Pauli-uli lang ako sa buong kwarto. Sinasadya kong hindi siya pansinin. Naiinis pa rin ako dahil sa sinabi niya. Paano kung gawin niya talaga yun? Iniisip ko pa lang na babalik siya sa dati niyang pakikitungo sa akin, parang hindi ko na yata kakayanin.
Natigil ako sa pag-iikot nung bigla niya akong hilahin dahilan para mapaupo ako sa hita niya. Nanlaki ang mata ko ata magpoprotesta na sana pero bigla niya akong niyakap. Sumiksik siya sa mukha ko.
"I'm sorry. Dapat nag-isip muna ako bago mag-biro. Please, don't overthink. I'll never do that again, Love. I'm so sorry. I love you. Hmmm" he sincerely said.
"I'm sorry too. 'Wag mo ng uulitin yung biro mo, please." I hugged him back.
"Hindi na, I'm sorry ulit." mga ilang minuto rin ang lumipas bago siya kumalas sa yakap. "Maliligo ka ba? Masyadong malamig, Love." pag-aalala niya.
I leaned closer to his ear. "Edi painitin natin." I playfully whispered before I kiss his lips. Pinalalim ko ang halikan naming dalawa pero huminto din ako. Humabol pa sya nung humiwalay ako. Natatawa kong kinagat ang ibabang labi ko habang nakatingin sa kanya.
"Stop seducing me, Love." aniya habang nakatitig sa labi ko.
"That's what I'm trying to do, so why stop?" ngumiti ako ng nakakaloko bago tumayo at dumiretso na sa banyo.
"And where do you think you're going?" hindi ko man lang namalayang nakapasok na rin siya dito. He encircled his arms around my waist and planted soft kisses on my neck.
"Love, maliligo tayo 'di ba?" natatawa kong ani. Hinawakan niya ang magkabilang-balikat ko at dahan-dahang iniharap sa kanya. Lumapit siya para muling halikan ang mapupula ko ng labi.
"Yes, we will." as he said that. We slowly undressed each other. I patiently unbuttoned his polo and slowly removed it. He also did the same to me. He unbuckled my belt and pushed my pants down together with my boxer. I helped him remove his pants too.
BINABASA MO ANG
WHEN WILL IT BE ME?
FanfictionCalvin and Terrence are married. Calvin is the CEO of his own company and Terrence is a simple househusband. Everyone thinks that they are a perfect couple but little did they know that behind all the smiles they give outside is just for good public...