WHEN WILL IT BE ME?

Chapter 1

Terrence's Pov

Narinig kong tumunog ang alarm clock ko na nasa ibabaw ng side table kaya naman agad ko itong pinatay. I slowly open my eyes and checked what time is it.

~5:00am~

Agad na akong bumangon at inayos ang aking pinaghigaan. Pumasok ako sa banyo dito sa aking kwarto para maghilamos. Minadali ko na ang kilos ko dahil marami pa akong dapat gawin.

Paglabas ko ng kwarto ay agad akong napatingin sa gawing kaliwa ko.

~Gising na kaya siya?~

Napatitig ako sa pintong sarado. Ang pinto ng kwarto ng asawa ko. Yes, I'm married and yes, magkahiwalay kami ng kwarto. Magkahiwalay kami ng kwarto dahil pilit lang naman ang lahat ng ito.

We were arranged by our parents and obviously, he did not like it. I had known Calvin for who knows, since nagkaisip ako, nandyan na siya, binabalewala ang presensiya ko. Pero kahit na ganoon siya sa akin, hindi ko alam kung bakit patuloy ko pa rin siyang minamahal. Kaya noong malaman ko yung tungkol sa kasal, pumayag agad ako. Pero hindi ko naman alam na tuluyan na niyang babalewalain ang presensiya ko pagkatapos naming makasal sa isa't- isa.

Tinigil ko na ang pag-iisip at naglakad na papunta sa harap ng pintuan niya. I knocked three times. "Uhmm... Vin, are you awake na? What do you want for breakfast?" walang sumagot. "Uhmm... Kailangan mo ng gumising kasi baka malate ka pa sa company, alam mo naman na-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Migs. Yes, Ellizer Migs, his secretary. Hindi ko namalayang iniuwi niya pala siya dito kagabi.

Migs is just wearing his boxers, topless. "What?" mataray niyang ani.

"A-ano, I just want to ask Calvin kung anong gusto niya for breakfast." napapayuko kong ani dahil sa hiya.

"Just cook for yourself." napaangat ang tingin ko ng marinig ko ang boses niya. He is only wearing his bathrobe, bagong ligo siya. His hair is still wet and water is slowly dripping down from his hair. Nasa likod siya ni Migs, he wrapped his hands on Migs' waist, "Migs will be my breakfast for today," as he said that he kissed Migs' cheeks, "Right, gorgeous?" his kisses went down on Migs' neck before he fixes his gaze on me.

~He never did it to me~

"Yes, baby... mhmmm..." nakapikit na sagot ni Migs habang ninanamnam ang sarap ng pakiramdam na ibinibigay sa kanya ng asawa ko.

Sanay na ako. Sinanay na niya ako. Hindi na ito bago sa paningin ko.

"Kung wala ka ng kailangan, get out of sight, stupid!" seryoso niyang ani. I bit my lip to prevent the pain I was feeling. 

"Baby..." Migs faced Calvin and Calvin leaned it to kiss his lips.

~1~

~2~

~3~

~4~

~5~

~5 seconds. They kissed in front of me for 5 seconds~

"Mhmmm... Yes, my baby?" Calvin said.

"May special gathering mamaya ang mga investors ng company. He needs to attend for, you know naman na, publicity. They have to know that the two of you is in good terms." paliwanag niya. Napatingin naman sa akin si Calvin.

"What time?" hindi niya inalis ang tingin niya sa akin. Tingin na parang gusto na lang niya akong maglaho bigla. Napayuko muli ako.

"8pm, baby..." Migs answered.

"Be there at 6pm." Calvin said that made my brows furrowed. Iniangat ko ang tingin sa kanya at tinaasan lang niya ako ng kilay. "What?! Maaga kang pumunta at tumulong ka sa preparations para may silbi ka naman! Tsk."

"Alpha, I'm hungry na..." Migs said boredly.

"I'm sorry, let me make you full, my pretty omega. Mhmm..." he sweetly said.

~My pretty omega, I, I also want to be his omega. It fucking hurts~

Nagmumukha na akong tanga habang pinapanood silang maglambingan sa harap ko. Gustuhin ko mang umalis na pero hindi ko maigalaw ang mga paa ko.

Calvin throw last glance to me before holding tight Migs' waist. He slammed the door closed and it made me flinch.

"Ohhh... Ahhh... Y-yes, b-baby"

"A-alpha, pl-pleaseee..."

"Ohhh shit... b-baby... yeessss... sw-swallow it, b-baby..."

Hindi ko nga sila nakikita pero naririnig ko naman sila. He's doing it again. Walang bago. This is my life as his husband. My life when I married the one and only Calvin Gabriele Gonzaga. 

Naglakad na ako pababa ng hagdan dahil mukhang sarap na sarap na sila sa isa't isa. Mabigat ang mga hakbang ko, pinipigilan kong umiyak.

~Lagi na lang akong umiiyak, pero mahal kita kaya okay lang~

I walk towards our kitchen. I cook my own breakfast. Nagluto ako ng umiiyak. Kumain ako ng umiiyak.

Akala ko, he'll change for me when we get married. But, its the opposite. He just got worst. Mas malala pa ang naging pakikitungo niya sa akin nung ikinasal kami.

Hour had passed at narinig ko na silang bumaba. They're currently in our living room. Hindi ko alam kung anong susuotin ko mamaya for the gathering. Kung may theme ba o wala. Nilakasan ko na ang loob ko at naglakad papunta sa sala para magtanong.

Napatigil ako ng madatnan ko kung anong ginagawa nilang dalawa. Migs is fixing Calvin's neck tie while Calvin is holding Migs' wasit.

"There you go, baby." Migs said happily. Imbes na sagutin ay ginawaran niya ng halik si Migs. Then he smiled.

~The smile I want to put in your face whenever you see me~

"Uhmm... Vin..." hindi ko pa natutuloy ang sasabihin ko ay nawala na agad ang ngiti sa mga labi niya. He look at me without emotions. 

"What do you want?" he said irritated. 

Kinabahan ako. "J-just want to ask what will I wear for t-the g-gathering." napapayuko kong ani.

"Tsk. Wear whatever you want! Kung gusto mong mapahiya, 'wag ka ng magdamit!" lalo pa akong nanlumo when I heard Migs chuckled.

"Baby, calm down. Let's go na?" he said.

"Mhmm. Yeah... Let's go." Calvin answered back.

By that, they left. Hindi niya naman sinagot ang tanong ko. I just sighed.

Wala din akong ibang mapagtatanungan sa loob ng company because Calvin don't let me befriends to his employees. 

Calvin really did what he promised me. Ipinangako niya na gagawin niya ang lahat para iparamdam sa akin araw-araw na asawa lang ako sa papel. 

Pero hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa. I know someday, you'll love me. I know someday you'll see me.

~Someday, you'll see me too. I just have to wait~

To Be Continued...