Apocalypse: Insides

Ready

Chapter #12

1 day have past... 1 F*CKING DAY! They won't even let me go outside of my dorm. They wanted me to rest! I can't rest if there is still someone who is waiting for his mother to come and get him na ang totoo ay wala na ito at patay na!

" Samantha, ano ang pangalan ng anak ni Teressa? ", tanong ko kay Samantha na katabi ko lang na nakaupo sa higaan.

Naramdaman ko na lumingon ito sa akin. She didn't answer for so long that made me look at her.

" I wanted to save him. ", dagdag ko.

She didn't answer again. Nayayamot na ako sa hindi niya pagsagot ha.

" Ang pangalan niya ay Caleb. He's already 10 years old. Nagbabakasyon siya rito sa nanay niya ng mangyari itong apocalypse. ", kuwento niya.

She's looking down while telling me that. She seemed close to Teressa.

" Close ba kayo ni Teressa? " tanong ko.

" Hahaha, no. We're more like water and oil. Doon ko lang napagtanto na napalapit na rin pala ako sa kaniya. Ang totoo nga nyan ay siya ang unang humigit sa akin palabas ng clinic. When I was almost bitten by that one zombie in there itinulak niya ako palabas.... ako dapat ang makakagat... she saved me.. ", pagkukuwento niya at nag-umpisa na rin na tumulo ang luha niya.

Hinimas ko ang kaniyang likod. I let her cry. Kung gayon ay ganoon ang nangyari kaya pala may kagat sa leeg si Teressa. Teressa really is a brave woman. Hanga ako sa katapangan niya.

" She would not have to die... wala akong asawa or kahit anak... she have a child, a son. Siya lang din ang mag-isang nagpapalaki at nagpapa-aral sa anak niya.... why... ", hikbi niya.

" She did that to save you. I guess she's treating you as her friend... ", sabi ko sa kaniya.

" Ha! A friend? She wouldn't do that.... she wouldn't.... no... ", hagulgol niya.

Hindi man niya masabi, alam niya sa sarili niyang kaibigan na rin ang turing niya kay Teressa.

Don't worry Teressa. I will not let this 2 people you love die. I will cherish them as how you did. I won't promise but I'll do my best. Teressa, I wish you are in peace now.

" A-Are you going to save them? ", tanong ni Samantha na nagpapahid na ng kaniyang luha. Tumango naman ako.

" Sasama ako. ", wika nito.

Bago pa man ako makasagot sa kaniya ay may pumasok. " Anong sasama? Saan? Ano na naman ba ang pinaplano mo Lilac? ", sunod-sunod na tanong ni Shaira.

Napabuntong-hininga na lamang ako. Si Samantha naman ay natawa. Aba! Imbis na tulungan ako kay Shaira tinawanan lang ako!?

" I am planning to save Teresa's son in the 3rd floor. We just need to clear the 3rd floor as fast as we can. ", sagot ko kay Shaira.

" What!? Nahihibang ka na ba? Anong sinasabi mong i-clear ang 3rd floor!? Ha!? ", pag-uumpisa nito sa panenermon.

" Here we go again. ", bulong naman ni Samantha. Isa pa 'to eh.

This will not end for some time. Haysst.

" Let her. " singit ni Alexander sa usapan.

" What!? Are you insane!? ", sigaw naman sa kaniya ni Shaira.

Magkatabi lang sila kaya napatakip ng tainga si Alexander. Parehas kaming natawa ni Samantha sa naging hitsura ni Alexander. Hmmm.. should I just call him Alex? Well, ayos lang naman siguro.

" This time hindi na siya mag-isang magki-clear. ", dagdag naman ni Ruiz sa sinabi ni Alex.

Hindi naman nakaimik si Shaira.

" Hey, Edison! Sawayin mo nga 'tong girlfriend mo na pakihinaan ang volume ng boses niya! ", tawag ni Alex kay Edison habang kunakalikot ang tainga niya.

Natatawa naman na lumapit si Edison at pinigilan ang kasintahan niya na syang sisigawan pa ulit si Alex. Hahahahah.

" Let's get ready then. ", wika ni Simon mula sa salas.

Tumingin ako kay Samantha at tinanguan ito. Tumayo na ako at nagtungo sa damitan ko. Kinuha ko ang mga damit na susuutin ko at kaagad na nagtungo sa cr. Kaagad akong nagpalit ng damit.

I'm wearing a v-neck jacket at high waist pant. Inilugay ko ang buhok ko at ibinaba ang bang na nakatago sa buhok. Kumuha ako ng black facemask na nasa gilid ng lababo at isinuot ito.

Lumabas na ako ng kuwarto. Wala na ang mga tao na naririto kanina. Dumiretso na ako sa mga lalagyan ng sapatos ko at kinuha ang isang pares ng leather boots na kulay itim. Isinuot ko ito at kinuha ang nakasabit na fingerless gloves sa tabi ng pinto. Isinuot ko rin ito at pinony na ng mataas ang buhok ko letting my bangs hang infront of me. This will let me hide my face for some time. Sinuot ko ang belt na ginagamit ko na lalagyan ng katana ko.

Nagpalinga-linga ako sa buong kuwarto ko at nahinto sa isang lugar. Nasa taas ng nightstand ang katana ko. Lumapit ako dito at kaagad na kinuha ang katana ko. Now that I feel it, mayroon palang takong ng kaunti ang leather boots ko making me feel tall.

" I'm all ready. ", sabi ko sa sarili ko at saka lumabas ng kuwarto.

Paglabas ko ay nakahanda na rin ang iba. They are all coming. Kasama na yung tatlong bitches, no, 2 bitches and 1 asshole. They all look at me and stopped. Tinaasan ko sila ng kilay which is hindi nila napansin dahil nakalaglag ang bangs ko. The heck.

" Let's go–... wow~. ", saad ni Alex ng makapasok ito mula sa pintuan. Kasunod niya ay si Ruiz na natulala rin.

Problema nila?

Naglakad na ako papunta sa pinto at lumabas.

" Ruiz, tell them to hurry up. ", utos ko rito at tuluyan na akong naglakad palayo ng dorm ko.

Ang awkward...

Nauna ako na nagtungo sa may hagdan papuntang 3rd floor. It has a barricade na umaabot sa taas ng isang 5 feet na tao. I can hear faint growling from above. Siguro ay marami na ang infected sa taas. Let's hope na maayos pa si Caleb. Samantha said he's already 14 yrs old. Sana naman ay nasa loob siya ng apartment nila.