Another Love || Minsung

(14)

Hyunjin'in ağzından;

- Ne yanii o parka, serserilerin olduğu yere mi gidicez? Hayatta olmaz

- Bu çok iyi Hyunjin ilk sen gidiyorsun, arka kapıdan çık ki burdan çıktığın belli olmasın. Bol şans

Ohh çok iyi. Gerçekten canıma susamış olmalıyım bunu derken. Böyle olucağını biliyordum. Çok iyi Hyunjin. Şimdi gidip bir avuç serseriyi gözetlerken hatta dursana onları dinlerken yakalanıcaksın ve hayatın orada sona ericek. Git ve Jeongin'e veda et de içinde kalmasın

- Benimle kim gelicek

- Ben gelebilirim

Bu da harika. Aşık olduğun adam seninle ölüme gelmek istiyor. Jeongin sen delisin

- Hayır sen olmaz başkası gelsin

- Neden ama

- Orda fark edilirsek öleceğiz Jeongin, lütfen

- Aslında ikiniz oraya gidip bir çift halinde gezerseniz güzel olur, hem dikkat de çekmezsiniz

- Chan hyung

- Bu asla olmaz

Yürü be Jisunggie, seni sonsuza kadar destekliyorum

- Jun bildiğiniz gibi nefret ediyor benden ve nefret etmesinin sebeplerinden biri de erkeklerden hoşlanmam o yüzden olmaz. Ama Jeongin istiyorsa eğer ders çalışmaya giden iki arkadaş gibi olabilirler heh?

Galiba o sunsuzluk şimdi bitti

- Hayır Jeongin gelmiyicek dedim bitti

- Gelicem dedim ben de

- Harika! Sizin kavganızı çekemeyiz şimdi. Jeongin ve Hyunjin parka gidiceksiniz ve onlara yakın bir yerde oturup resim ödevinizi tamamlıyıcaksınız. Anladınız mı? Hyunjin Jeongin'i çiziceksin ve Jeongin sen de telefonunun ses kaydını açıp her şeyi kaydediceksin. Siz sessiz olmaya bakın gerisini biz duyarız zaten

- Ama hyung

- Hyunjin plan hazırlandı. Gidip resim çantanı hazırla

Ne kadar güzel bi gündü halbuki bugün. İçine ettin Jun. Seni mahfedicem, tabii sen beni mahfetmezsen

Yukarı odama çıktığımda Jeongin de peşimden geldi. Doğru ya ikimizin odası..

- Sen ne diye gelirim diyorsun

- Kızma lütfen seni tek göndermek istemedim

- Sen gelmeseydin başkası gelicekti zaten

- Zannetmiyorum. Hem gelse bile yanında ben olmayacaktım

- Her neyse. Sen benim peşimi bırakma onlara çok fazla bakma olur mu. Ne yapıcakları belli olmaz serseri sonuçta

- Tamam~

Ahh şu çocuk. Her zaman nasıl bu kadar şirin olmayı beceriyo böyle. O gün iyiki o müzeye geri dönmüşüm..

Hızla hazırlanıp evin arka kapısından çıktığımızda Chan hyung'un sesini duymuştum

- Dikkat edin, ve geri evin arkasından girmeyi de unutmayın

Hep birlikte el sallıyorlardı. Duygusal bir konuşma, sallanan eller, ıslak peçeteler.. tamam abarttım peçete yoktu. Ama bu durum bile sanki geri dönmeyecekmişiz havası katıyordu. Korkutucu şahsen.

- Şunlara bak sanki birdaha geri dönmeyeceğiz

- Ya dönemezsek

Hayır Jeongin ben dedim ama sana gelme diye