27. Bölüm:CEZA

14K 1K 546
                                    



Keyifli okumalar ❤️‍🔥

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🥰

...‼️⁉️‼️...

Arkadaşlar çok yanlış anlaşılan bir konuya açıklık getirmek istiyorum.

📌Bu hikaye olduğu gibi kalacak!
📌 Hiçbir şekilde hikayenin gidişatını etkileyecek veya dokusunu, saflığını bozacak bir şey yapmayacağım. Çünkü bu kendi emeğime ihanet olur.

🍃🍃🍃

Adamın şakağından başlayıp kaşının altından gözüne doğru inen bir yara izi vardı. Genç adam kızın dikkatli bakışlarını yanlış anlayıp kafasını çevirmişti. Rahatsız olduğunu hatta korktuğunu düşünüyordu ama beklemediği bir şey oldu.

"Canın çok yandı mı? Acıyor mu?"

Ferzat bu tepkiyi beklemiyordu. Şimdiye kadar kimseden bu soruyu işitmemişti de. Herkes nasıl olduğunu, kimin yaptığını hatta daha da ileri giderek neden estetik olmadığını sormuşlardı. Kimse yanan canıyla, aynaya baktığında hissettirdikleriyle ilgilenmemişti. Bu kızın nasıl bir kalbi vardı da ilk merak ettiği şey karşısındakinin acısıydı?

Sertçe yutkunmuş ve kızın gözlerinin içine bakmıştı. Acı bir tebessümle başını sağa sola sallarken konuştu.

"Artık acımıyor." Ferzat yutkunarak başını eğerken Aşkım bu sesi zihninde sorguladı, hatırlıyordu ama nerden?

"Acırsa söyle tamam mı? Benim bir sürü ilacım var, hem abimler içinde merhem vardı." Bu kız boğazını düğümlüyordu Ferzat'ın. Kelimlerini, hatta beynini ondan çalıyordu.

Hayatı boyunca onca zorlu adamla aynı masaya oturup hepsini teker teker sustururken şimdi küçük bir kıza dili dönmüyordu. Kıvrak zekası ve sert çehresini bacak kadar bir kız büyülemişti. O gün atın yanında gördüğü kızıl saçlar ve naif sesten sonra uzaktan her gördüğünde kalbinde bir lunapark ışıklarını yakıyordu.

"Onun ihtiyacı yok abiciğim merheme ilaca sen üzülme. Onları bizim için sakla çünkü bu gidişle çok ihtiyacımız olacak." Toprak dedesinin kucağından kardeşini alırken Ferzat'a gözlerinden çıkan lazerler ile bakmıştı. Bedeninin ilk defa bu kadar gerildiğini ve kanının kaynadığını hissediyordu. Uzun süren o bakıştan haz etmemişti.

"Hiçbirinizin ihtiyacı olmasın abi. Neden öyle diyorsun ki? Bir daha mı dövüşeceksiniz?" Telaşla, hızlı hızlı konuşarak abisinin gitmesinden korkar gibi kolunu boynuna sarmıştı.

"Yok meleğim, biz bir daha seni üzer miyiz hiç." Kardeşinin başını öperek kucağında onunla birlikte oturmuştu masaya.

"Eğer bir daha dövüşürseniz size ceza vereceğim. Baba ceza verebilir miyim abimlere, hepsine ama?" Başını eğerek masanın başında ki babasından izin almaya çalışırken Çağrı'nın kahkahası yankılanmıştı.

"Tabiki de kızım, hepsini muma çevir. Senin sözünü ikiletirlerse bana veya amcanlara söyle tamam mı?" Aşkım babasına başını sallayıp göğsünü kabartarak abilerinin gözünün içine bakmıştı tek tek. Dağlı kardeşleri ise Çağrı'nın manidar gülüşüne anlam vermeye çalışıyorlardı.

"Bu herif çok pis gülüyor abi, ben işkilleniyorum." Baran'ın Devran'a yaklaşarak fısıldaması ile Güney konuştu.

"Sanırım sen bayağı ceza aldın Çağrı, bu kadar güldüğüne göre?" Çağrı gülmelerinin arasında başını sallayarak kardeşine göz kırpmıştı. Minik kız ise abisine göz kapağını parmağıyla indirerek karşılık verdi.

AŞKIM'IN NEFESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin