AŞKIM'IN NEFESİ

53. Bölüm: Gözlem Altı

Keyifli okumalar 🌾

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🥰

🍀

"Aşkım iyi olacak! Sadece bu biraz zamanımızı alabilir. İmzalamanızı istediğim bazı evraklar var." Cihan Dağlı'ya kağıtları uzatırken anlatmaya devam etti.

"Kan dolaşımı gerçekleşmediği için pıhtı oluşmuş. Ciğerlerinde biriken su içinde işlem gerçekleştireceğiz. İşlemler sonrasında Aşkım'ı biraz burada yatırmamız onun için çok daha sağlıklı olacaktır durumunu takip etmek açısından. Şimdi içeri geçmem gerekiyor, işlemler sırasında ara ara sizleri haberdar edeceğiz; dinlenin biraz, Aşkım için çok daha güçlü olmalısınız."

Yaman, Cihan Dağlı'nın imzaladığı evrakları alıp içeri geçerken Toprak ve Ferzat koşar adım yanlarına geldi.

"Aşkım iyi mi?"

"İyi miymiş, ne diyor?"

Ferzat ve Toprak aynı anda konuşurken Poyraz, ikisine de açıklama yapmıştı. Beklemenin ne demek olduğunu küçük kızları sayesinde biliyorlardı ancak başa çıkabilmenin yollarını daha bulamamışlardı. İçlerini kemiren kurtların zehrini nereye, kime akıtabilirlerdi?

"Doktor zaten gittiğimizde söylemişti ancak böyle şeylerin olabileceği hakkında bizi uyarmadı ki." Poyraz'ın yaptığı açıklama ile herkesin odağı değişti.

"Ne demek bu?" Selvi Dağlı fısıltıdan farksız sesiyle oğluna adımladı.

"Size de söylemiştim zaten... Ciğerlerinde su biriktiğini hatta kalp kapakçığında da sorun olduğunu söyledi. Ama işlem için acele etmedik. O gün biraz kötü oldu, doktorun söyledikleri sanırım fazla geldi! Bilemiyorum! Yarım kaldı yani konuşma."

"Üzerine düşmem gerekirdi, takip etmem gerekirdi benim! Annesiyim ben sonuçta, bilmem gerekirdi, hissetmem gerekiyordu! Gülüyordu, mutluydu benim kızım ama anneler hissederdi hani?!"

Kendi kendine fısıltılar halinde söylenen Selvi'ye Cihan Dağlı kollarını sardı. Karısının kendinde olmadığı belliydi.

"Güzelim, hiçbirimiz bilemezdik. Sen dünyanın en iyi annesisin, kızımızın en iyi arkadaşısın..." Cihan Dağlı konuşarak karısını ilerletirken Selvi Hanım söylenenlere kapalı olduğunu belirtir şekilde başını sağa sola sallıyordu.

"Şimdi ne olacak?!" Ferzat'ın isyan kokan sesine karşın verecekleri bir cevap yoktu. Evet, alışmışlardı ama böylesine değil. Hem bir insan çaresizliğe ne kadar bağışıklık kazanabilirdi ki?

"Bekleyeceğiz, sakin ve güçlü olacağız." Poyraz'ın soğuk sesi ile hiçbiri ağzını dahi açmadan oldukları yerde volta atmaya başlamışlardı.

Aradan geçen 80 dakika içerisinde Çağrı da dahil olmak üzere tüm Dağlı ailesi yanlarına gelmişti. Selvi Hanım sakinleştiricinin etkisiyle derin bir uykuya dalarken Cihan Bey başından ayrılmıyordu. Birinin ağzından iyi bir şeyler duymaya ihtiyaçları vardı.

"Bana geri gelir değil mi? Onu sevmek çok kolay, ona dair her şey güzelliklerle dolu, sevmek bile insanın kalbini yumuşatıyor ama... Hiçbir güzellik yanında cefasız gelmez insana zaten değil mi? Benim gibi bir adamı seviyor olmasıyla bile..."