AŞKIM'IN NEFESİ

35. Bölüm: Bulutlarda ki Krallık

Keyifli okumalar 🥰

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🥰

*** Masalı medyada ki şarkı ile dinlemenizi tavsiye ederim. 🥰😎 ***

•

"Abi..." Merdivenin başında Toprak Abime bakarken adım seslerini duyup onu görmeyi beklemiştim.

"Küçüğüm, ne oldu, neden kalktın?" Hızla beni kucağına alıp odaya götürürken tam ağzımı açacaktım ki telaşla devam etti. "Bir daha sakın öyle aşağıya sarkma, tamam mı bebeğim?"

Başımı sallarken kollarımı boynuna sarıp kocaman öpmüştüm. "Sesler geldi bahçeden, bende birazcık korktum. Yanına gelmek istemiştim."

Saçlarımı okşarken beni yatağa oturtup üzerimi örtmüş ve cebinden telefonunu çıkarırken konuştu. "Korkma meleğim, korkma biz buradayız. Sadece seslenmen yeter tamam mı bir dahaki sefere."

Çalan kapı ile içeri Devran Abim girmişti. Hiç uykulu gibi durmuyordu. Ona gülerken aynı şekilde karşılık verip hemen yanıma oturmuştu. Omzuma kolunu atıp beni kendine çekerken hemen başımı yaslamıştım.

"Sen çık, ne getireceksen getir benim küçüğüme." Toprak Abim başını sallarken alnımı öpüp kalkmıştı.

Devran Abim saçımı okşayıp başıma öpücükler kondururken gülmeden edememiştim. "Benim yüzümden mi uyandın? Abime seslendim diye mi?"

"Yok güzelim, zaten daha uyumamıştım. Hem sen istediğin zaman gelip uyandırabilirsin bizi tamam mı, sakın çekinme gelmekten." Ona başımı sallarken devam etti konuşmaya.

"Uyumaya devam et, düzenin bozulmasın. Toprak gelene kadar masal anlatmamı ister misin sana?"

"Evet! Çok isterim! Çağrı Abim hep okurdu biliyor musun, özellikle kocacım ile beni aralarına alıp masallar uydururlardı." Saçımdaki elleri dururken daha sıkı sarılmıştı bana. Arkamdaki yastığımı düzeltip rahatça beni yatırırken başımı tekrar göğsüne çekmişti.

"Gökyüzünün en görkemli bulutunda bir kraliyet varmış. Bu krallığın kapısı öyle herkese açık değilmiş. Öncelikle kraliçenin onayı gerekirmiş her konuda. Öyle ki halk kral tarafından yönetildiğini düşünürmüş ama kral, kraliçenin sözünden hiç çıkmazmış.

O bulutun sınırları her geçen senede o kadar genişlemiş, o kadar genişlemiş ki yeryüzünde neredeyse bir ülkeye gölge olmuş. Gölgesinin sindiği yere bile huzur, bereket bırakır olmuş.

Bir gün krala, kraliçe müjdeli bir haber vermek için bütün krallığı toplamış. Mutluluklarını katlayacak, yüzlerindeki gülümsemeyi ebediyete kadar koruyacak bir prensesleri olacakmış. Bütün krallık bu haberi coşku ile karşılamış. Zaten dokunulmaz olan kraliçe, kral dahil 18 muhafız tarafından korunmaya başlanmış. Bir dediği iki olmamış hatta kimi zaman o istemeden önüne yeryüzünün bütün nimetleri serilmiş.

Sonunda o büyük gün gelmiş! Prenses, annesinin karnındayken hissettiği o yoğun sevgiye dayanamayıp onu bekleyen ailesini görmek için acele etmiş. Kraliçe, muhafızlarıyla beraber prensesini kucağına almak için hastaneye gitmiş. Muhafızlar, kendilerini bekleyen cadıdan bir haber coşkuyla beklemiş, beklemiş, beklemiş, beklemiş....

Hatta prensesin şimdiden geleceğini haber verip kendilerini bekletmesini mutluluk ile karşılayıp onu bir ömür bekleyecekleri dökülmüş ağızlarından. Bunu duyan cadı bütün krallığı beklemekle lanetlemiş. Muhafızlar ve kraliçe sıra ile prensesi teker teker sevgi ile kucaklamış, cennet kokusunu solumuş! Cadının laneti ise bundan sonra tutmuş.