AŞKIM'IN NEFESİ

5. Bölüm:Şükür

Keyifli okumalar 🍃🥰

Beni takip ederek bölüm öncesi paylaştığım kesitlerden ve gelişmelerden haberdar olabilirsiniz...🥰

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🥰

🍃🥳

Sözleşmiş gibi aynı anda kalkıp mutfağa yol aldıklarında gördükleri manzarayla zamanı durdurmak ve şuana hapsolmak istediler.

Göz bebekleri olan minik kız ayaklarını ileri geri sallayarak kucağında ki kabın içindekileri çırparken, kafasını da sağa sola yatırıp şarkıya eşlik ediyordu.
Selvi Hanım ise hemen kızının yanında baharatları, sosları kaba döküyordu.

Cihan Bey, karısı ve kızını böylesine eğlenirken çok kez hayal etmişti ama bu hayallerininde ötesindeydi.

Kızı alttan alttan çekinerek eşine bakarken konuşmaya başlamıştı. "Sevdin değil mi şarkıyı, çok eğlenceli." Çekingen bakışlarının aksine meraklı ve sevecen çıkmıştı kızının sesi.

Karısı ise kızının yanağını avucuna yaslayarak başından öptü. "Sevmemek olur mu hiç, bundan sonra sabahları bu şarkıyla kalkacağız."

Aşkım badem gözlerini açarak şaşkınlıkla baktı karşısında ki kadına. Emin olmak için bakışlarını abisine çevirdiğinde onunda gülerek başını sallamasıyla Selvi Hanım'a döndü.

"Hep bu olursa sıkılırız, başka şarkılarda dinleriz eğer herkes isterse. Rahatsız olmazlarsa." Zihninde kapıdaki adamların müzikten rahatsız olup kendisine kızdığı senaryolar dönüyordu.

"Kimse rahatsız olmaz. Ben sabahları tüm evi şarkılarla uyandırıyorum. Herkes çok neşeli uyanıyor bu yüzden, alıştılar da." Selvi, kendileri için normal olan şeye kızını da ısındırmak için sakin tuttuğu sesiyle benimsemesini, alışmasını isteyerek konuştu. Karşısındaki kararsız bakışlar ise kolay kolay kabuğunu kıracak gibi durmuyordu.

"Hiçbir anlamı yok bu sözlerin
Sadece rahatlamak için söyledim
Sen de mi öğrendin, aferin
Haydi gel beraber söyleyelim..." Konudan uzaklaşmak için Aşkım şarkının son sözlerini abisine bakarak söylemişti ve gözleriyle devamına eşlik etmesi gerektiğini anlatmaya çalışmıştı.

Çağrı kızın kucağındaki kabı alıp tezgaha koyarken şarkıya eşlik etmişti.
"Honki ponki toni nok
Çalona bimbo bori rok
Muşi muşi hubobo kozi zok
Çiki çiki şayne tiki tak tok"

Aşkım, şarkı sözlerini abisinin hatasız söylemesinin memnuniyetiyle baş parmağını havaya kaldırmıştı. Sevil Hanıma baktığında ise sosu ekmeklere sürüp, malzemeleri yerleştirdiğini gördü. Bir yandan da şarkıyı mırıldanıyordu.

"Evet küçük hanım, umarım gönlünüzü yapabilmişizdir?" Aşkım'ın muzipçe başını sallamasıyla Çağrı devam etti. "O zaman sıra karnımızı doyurmakta. Daha fazla yemek yemeyi erteleyemezsin."

Kalan işi evin çalışanlarına devrederken kızının abisiyle olan konuşmasına katılmıştı hemen Selvi Hanım. Bu sırada Dağlı erkekleri Cihan Bey'in talimatıyla mutfakta anne kızı yalnız bırakmak için yerlerine geçmişlerdi.

"Sen yemek yemeyi sevmiyor musun?" Kızının büzmüş olduğu dolgun dudaklarıyla onun her halini yeni keşfediyor oluşuna yandı Selvi Hanım.

"Seviyorum ama bir insan sürekli yemek yiyemez. Keşke hep yemek yapsak ama yemek zorunda olmasak." Aşkım'ın sitem ve bezmişlikle kurmuş olduğu cümle Çağrı ve Selvi Hanım'ı kahkahalarla güldürmüştü ancak ikiside kızın ciddi haline karşın tebessümlerini saklamıştı.