After the incident that day, 20 years old, Rowoon Ko became restless thinking about the woman he accidentally met at the alley in Joseph's neighbourhood wherein he and his best friend Randy invited to have dinner at their home. Still figuring out th...
"My goodness, what kind of place is this" sigaw ko na pawis na pawis na habang naglalakad sa makipot na daan at halos ma-suffocate na dahil wala masyadong hangin na pumasok dito.
Actually first time ko dumaan sa ganitong klaseng lugar sa buhay ko kahit sanay ako sa iskwater pero ito iba talaga... yung madalas term ng mga scientist-..."a rare case? My goodness!" nakapag isip pa ko talaga ng ganto kahit ito na situation ko.. "Crazy me!"..
Sa lahat naman kasi ng daan bakit ito pa ang napuntahan namin..
"Wala na bang choice??"
Sunod kasi ako ng sunod kay Randy na wala din sense of direction. Pasok na lang ng pasok sa mga place na hindi nag iisip. Same with his relationship..haist....
Minsan gusto ko din talagang batukan pero hindi ko magawa friendship kasi eh.... kahit gigil ka na din talaga sa kanya minsan you have to control yourself para tumagal ang friendship pero hindi ko talaga maiwasan na mainis sa kanya.... "grrrr"
"Dude, are you okay?" tanong ni Randy na kamuntikan ng madapa dahil sa palingon lingon nito sakin.
"See, nagtanong pa kung okay ako as if naman diba??" I murmured. Haist wala na nga siyang sense of direction wala pang common sense..."excuse my words, nakakagigil talaga!" As if naman may maririnig niya na nagsosorry ako, layo na niya oh??
"Yes, I'm okay but not at all, dude" pasigaw kong sagot.. Kelan ba matatapos 'tong tunnel na 'to? iritableng tanong ko sa kaibigan ko. Ganun din siya ay nahihirapan sa paglalakad sa masikip na daan....
"Tama ba, tunnel 'to, dude? Helloooo Rowoon wala ka bang alam?? tunnel or alley."
"I guess so?" inis na sagot sa akin ni Randy.....
"Hmmm"...Na parang ayaw ng magsalita at nagmamadaling lumakad at this time hindi na lumingon pa... Nagtuloy tuloy na ito hanggang sa hindi ko na matanaw pa..
"Haist" Mukhang naligaw na ata ako kainis... baka may holdaper pa dito nakoo sayang naman tong new edition kung Iphone 8 pasalubong pa naman to ni mommy when they had conference sa U.S. tsaka naku po malaki pa naman dala kong cash dito sa wallet panigurado talagang, jackpot ang makakaholdap sakin...
"Uyyy Rowoon! tigil ano ba iniisip mo.. Weird na yan, duhhh??"
Baliw na ako kinakausap ko na sarili ko.
Walang lingon likod ako sa pagmamadaling maglakad na parang na sa 5000 meters marathon Olympic ako para lang mahabol ko si Randy pero parang wala na talaga akong makitang bakas niya. May na sense akong something....???
"Hindi kaya na holdap na yun at pinatay dahil walang maibigay sa holdaper"..
"hahaha" baka nagalit siguro sa kanya.. haist... nagawa ko pa talagang tumawa diba para naman wala akong puso kong mag isip para sa kaibigan ko...
"Ang cold hearted mo Rowoon"
Madalas na marinig ko sa mga kaibigan ko kasi minsan para talaga akong walang pakialam sa ibang tao especially to them...Para akong si Aquaman na nakalubog sa north pole...But-but I know I am a good and faithful friend.
Maya maya pa may napasukan akong isang eskinita mukhang dead end na... pero nagtuloy tuloy pa rin ako para lang matapos ko ang "MAZE run" na 'to
'Naku po, baka may mga zombies na lalabas??....Awww..hahaha --lagot!.".
Pinasaya ko nalang talaga sarili ko para hindi ako matakot at kung anu-anong weird things will I imagine while walking in this crazy maze alley..
Siguro kapag nag end na 'to at nakarating na ako sa dulo nito "I'll give an award to myself...hmmm."
"Ano naman title??--- nakalagay sa plaque..hmm" I guess "the bravest handsome in the whole world".
Ayyyyyy masyado akong proud... "hahaha" natatawa kong bulong sa sarili..
New Alley
5:30 PM
May nakita akong isang bata na lumabas sa isa pang eskinita pero ang bilis tumakbo...nagulat ako, suddenly I heard a gunshot. Napabalikwas ako.
Natakot ako baka may engkwentro. Maya maya may isa pang batang kasunod na may dalang nerf gun..."ahhh kaya pala" kaya pala tumatakbo ng mabilis yung unang bata kasi binabaril...
Nakakatawang makakita ng ganito. Infairness maganda nga din maglaro sa gantong place parang COD (Call of Duty) na nilalaro sa computer ko. "Hindi mo alam kung nasan na ang kalaban talagang thrilling ang set up. hahaha" natatawa kong reaction.
"Pambihira hindi ko na talaga makita si Randy, nasan na kaya yun?? Baka nga nagkakatotoo na ang na sense ko.-- Haist sana naman hindi ko ma-encounter yung mga holdaper na humuldap kay Randy at sana naman din ay walang masamang nangyari don." murmured ko
"Ohh no!!!" inis kong bulong.... "I will soon freak out when I don't see anything...— a big road—the main road—anything that has no suffocation at all."
Huminto muna ako for a while sa kanto kasi I feel that my foot cramps.. "Teka" bakit hindi ko tawagan si Randy kung nasaan na siya.. "ano ba yan Rowoon you didn't think about it kanina pa at least you know where Randy is now"
Pero sinagot ko din sarili ko na, "hello diba nga natatakot kang ilabas ang quote and quote mo na latest Iphone 8? sira ka pala eh.".
This time nilabas ko na yung quote and quote na latest Iphone 8 ko. Pero nung napansin ko na naka lose na ang sintas ng shoes ko, ibinalik ko din agad sa bulsa. Yumuko muna ako para ayusin..."Na ayos ko na, finally!", this time patayo na ako and I stepped forward when suddenly a strong collision happened.
"B-ang!!!!!, B-ang!!!!" Tunog ng dalawang ulong nagka-umpugan..
"Ouch!!!, my goodness...What is that???" sigaw ko
"Is it a wall??" I asked in shock while holding my forehead because of the hard impact on my head.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
