imkansızım | özdemir

2.3 :: "benim kumralım gelmiş."

🃏

"Doruk, Berat'ı gördün mü?"

Arkadaşıma sarılırken sordum. "Bilmiyorum ki güzelim ya, soyunma odasındaydı en son."

"Tamam, ben bekleyeyim."

"Aha, geldi." dedi benden ayrılıp arkama bakarken, tanıdık sesle kendi eksenimde döndüm.

"Benim kumralım gelmiş." Ellerini belime yerleştirip beni kendine çevirdi, ben de boynuna sarıldım.

"E, ben kaldım ama." Dorukhan söylenerek bize katılmaya çalışsa da Berat onu ittirmişti. "Siktir git lan."

"Berat!" diyerek onu yalandan bir sinirle uyarsam da o hâlâ Dorukhan'ı kovmaya çalışıyordu.

En sonunda arkadaşım saydıra saydıra gitti ve yalnız kaldığımız gibi Berat bana sıkıca sarıldı.

"N'aber sarışınım?" dedim boynuma bir öpücük kondurduğunda. "İyiyim, seni gördüm daha iyi oldum."

Belimdeki ellerini ben geri çekilince gevşetmek zorunda kalmıştı. "Sana mı gidiyoruz bana mı?" diye sordum.

Omuzlarını silkti. Yanağıma, çeneme, alnıma, burnuma ve en sonunda da gülümseyince dudağıma birer öpücük bırakmıştı.

"Sana gidelim güzelim. Farketmez."

———

Çok aç olduğumdan oturma odası yerine direkt mutfağa gitmeyi tercih etmiştim.

Peşimden gelen Berat'a makarna isteyip istemediğini sordum, beni onaylayıp bir tabureye oturdu ve elini çenesinin altına koyup neler yaptığımı seyretti.

"İdmanın nasıl geçti?"

"Bacaklarım ağrıyor biraz." diye homurdandığında yaptığım makarnayı servis etmek için hazırladım.

"Zehirlenir miyim?"

Elimden ona uzattığım tabağı alıp, önüne koymadan önce söylediği şeye gözlerimi devirdim. "Umarım."

"Kalbimi kırıyorsun ama."

"Sus ve yemeğini ye." dediğimde sözümü dinledi. Tadına bakınca kaşlarını kaldırdı, "Çok güzel lan."

"Ağzın doluyken konuşma." dedim çatala doladığım makarnayı ağzıma atarken.

"Tamam anneciğim." dedi elini 'anlaşıldı' dermişcesine kaldırırken. "Aferin."

O yemeğini yediğinden, ben de yorgun olduğumdan birkaç dakika aramızda sessizlik oluştu.

"Sen ne yaptın bugün?"

Dalgın olduğumdan irkildim ve elimi çenemden çektim. "Neye daldın öyle?"

Elimi 'hiç' der gibi salladığımda, az önceki sorusu için benden bir cevap beklediğine dair bakışlarını farketmiştim.

"Antrenman yaptık Ege'yle."

"Yoruldun mu?" diye sorunca kafamı sallamıştım. "Belli oluyor, çok sessizsin."

Bitirdiği tabağını lavabonun içine bırakıp bana doğru geldi. Saçlarımla oynarken "Benim saçlarımdaki boya çok aktı ya." demişti.

"Doğal saçların da çok güzel bence." Tabağımı elime alıp taburede bağdaş kurdum ona tamamen dönebilmek için.

"Senin favori kekon olmak için sarı olmak zorundayız." diyince gülmüştüm. "Sen her zaman benim favori kekomsun."

"Hadi ya, öyle mi?" diyerek bana doğru eğilince ben de geriye gittim. "Hıhım."

Bir anda fazla yaslandığımı farkettim ve Berat'ın tişörtüne tutundum. "Berat, lan düşüyorum!"

Elini sırtıma koyup kahkaha atmaya başlayınca nefesimi üfledim ve destek veren koluna vurdum.

"Gülmesene be!"

"Tamam, tamam." diyerek gülmeyi yavaş yavaş kesti ve elimdeki boş tabağı masaya bıraktı.

"Uyusak mı?" Sorusuna heyecanla cevap verdim. "Çok iyi fikir!"

aga bunlar cok tatli oldular ya