0534**: Seni öyle sert becereceğim ki,
0534**: Durmam için yalvardığında dahi ıslak kadınlığının duvarları istekle beni içine alacak.
0534**: Gün doğana kadar adımı inleteceğim dudaklarından.
Siz: Bir gün 666 numaralı otel odasında buluşacağız,
Siz:...
Sizin için oldukça kısa bir sürede yazdım, satır aralarında bol bol kendinizi gösterip desteğinizi var edin.
🔥
Dudakları dudaklarıma mühürlenmişken kolumdaki eli belime sarıldı ve bedenimi arkamdaki duvara yasladı. Kulaklarıma kadar ulaşan kalbimin sesi ayaklarımı titretirken ona yaslanmamış olmasaydım bayılacağımı düşünüyordum.
Tutku ile öpüyordu, aceleci değildi; biraz korkak fakat sakindi. Ne yapacağını bilemez gibiydi hareketleri, acemiliğinin yüreğime bıraktığı endişe yetmezmiş gibi kulaklarım uğulduyordu.
Alt dudağımı dudaklarının arasına aldı ve nazik başlayan öpüşmesini hırslandırarak emdi. İki dudağının arasındaki dudağım ona karşılık vermezken bunu umursamadan beni tüketmeye devam etti.
Dişlerini dilime geçirdiğinde kendime geldim ve dudaklarının üzerine soluklandım. Beni şu an resmen öpüyordu, dudaklarım onun dudaklarındaydı. Benimle öpüşüyordu, kimseyi öpmemişken dudaklarımın sınırında ne işi vardı bu adamın?
Nefeslerim boğazımı yakmaya başlarken ağzımın içine hissettiğim yangın önce kalbime ardından kadınlığıma dokundu. Yanlış olduğunu bildiğim halde ondan gidemezken afalladım. Doğrularım onun öpüşleriyle çalınıyordu.
Kafam o kadar karışıktı ki belki de hata yaptığımdan habersizce elimi göğsüne götürdüm ve onu ittirdim. Bedeni uzaklaştığı an bütün düşünceler başımdan aşağıya yıkıldı ve onların altında kalmaktan korktum.
Nefes nefeseyken gözlerimi yavaşça araladım ve ona baktım. Afallamıştı, o da bunu beklemiyor gibiydi. İkimiz de ne olduğunu anlamadan yine aynı yerde bulmuştuk birbirimizi. Gözlerini gözlerimin içine dikti, sanki beni öptüğünde maskeleri kırılmıştı. Duyguları yılların acısı ile taşmak için bekliyordu. Kırgınlığı gördüm biraz, yüreğime bir jilet darbesi vuruldu ve yutkundum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sungur." Dedim ismini pişmanlık ile fısıldayarak. Bir adım geriye gittiğinde korkuyla parmaklarımı gömleğinin üstünde sıkılaştırdım. Tek çarem buymuş gibi gibi parmaklarımı gömleğine sardım, o adımı atarsa geri dönmezdi; ne gitsin istiyordum ne kalsın. Bir yandan gitmesini isterken bir yandan korkuyordum. Parmaklarım gömleği ne kadar fazla sıkabilirse o kadar sıktı ve beklemediği bir anda onu kendime çekip bu sefer ben dudaklarını öpmeye başladım.
Onun aksine hızla alt dudağına dişlerimi geçirip özlemimi almak ister gibi dilimi üzerinde gezdirdim. Tenim onun özlemiyle yanıp kavrulurken başa çıkamıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
