The turned-off EXIT Light
Part 4
ဘုရားကျောင်းတွင်းမှ ဓမ္မတေးသီဆိုသံကို နားထောင်ရင်း နောက်ဆုံးခုံတန်းလေးမှာ ငြိမ်ပြီးထိုင်နေလိုက်သည်။ စိတ်အေးချမ်းမှုရှိသည့်အချိန်လေးကို အကြာကြီးပိုင်ဆိုင်ချင်ပါသည်။ ဒီဘုရားကျောင်းထဲမှာ ပတ်ချန်ယောလ် လက်ပါးစေတွေရှိမလာမချင်း သူဒီထဲမှာ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်မည်။ ၂၄ နာရီမပြည့်ခင်ဘဲ ပတ်ချန်ယောလ်လက်ထဲပြန်ရောက်သွားမှာ သိလျက်နှင့်ပင် ၁ မိနစ်လောက်ဖြစ်ဖြစ် ကင်းလွတ်ချင်တဲ့စိတ်ကြောင်း ထွက်ပြေးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒီအချိန်ဆို ပတ်ချန်ယောလ်တို့ ဒေါသမီးတွေတောက်လောင်နေလောက်ပြီပေါ့။ ဂျောင်ဆူးကို ရူးမတတ် လိုက်ရှာနေလောက်ပြီပေါ့။ အဲ့ဒီလိုမျိုးပဲ ဂျောင်ဆူးကလည်း ပတ်ချန်ယောလ်ဆီကနေ ရူးမတတ်ကို ထွက်ပြေးချင်နေတယ်ဆိုတာ သူသိသင့်ပါသည်။ ဒီမြေမှာ တကယ်ကို သူပြေးလို့မလွတ်လောက်မှန်းလည်း ကောင်းကောင်းသိသွားပြီဖြစ်သည်။ လွှတ်တော်အမတ်ရဲ့ သားနှင့် ပတ်သက်သူတို့က နေရာတိုင်းမှာရှိနေကြပြီး ဘယ်လမ်းကြောင်းကိုသွားသွား အဆုံးသတ်မှာ ပတ်ချန်ယောလ်က ရှိနေမြဲဖြစ်သည်။
ရဲစခန်းလိုနေရာတွေကတောင် အကာအကွယ်မပေးနိုင်အောင် ဂျောင်ဆူးကို စိတ်ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့လူလိုမျိုး ကုသမှုမှတ်တမ်းအတုလုပ်ထားသည်အထိ ပတ်ချန်ယောလ်က အကွက်စေ့သည်။ တကယ် စိတ်မကျန်းမာတာ ပတ်ချန်ယောလ်မှန်းတော့ တခြားသူတွေ သိကြမည်မဟုတ်ပေ။
တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားကျောင်းတွင် လူစည်နေပြီး ဘုရားကျောင်းဝန်းတွင်းမှာလည်း ကလေးများအုပ်စုလိုက် ကစားခြင်း ပုံဆွဲခြင်းများ လုပ်နေကြသည်။ ဂျောင်ဆူးက မျက်နှာတွင်ဆေးခြယ်သော face painter လူငယ်လေးများနားသွားပြီး ပုံဆွဲတာကိုကြည့်နေမိသည်။ ကလေးတွေ ပျော်အောင် ကာတွန်းရုပ်မျိုးစုံ ဆွဲပေးနေသောကြောင့် ကလေးများက တန်းစီပြီး စောင့်နေကြသည်။ ဆွဲတဲ့လူကနည်းပြီး စောင့်တဲ့လူက များနေသောကြောင့် စီထားသော လူတန်းက အရှည်ကြီးဖြစ်နေသည်။
YOU ARE READING
The turned-off EXIT Light
Fanfictionဘယ်နည်းနဲ့မဆို မင်းဆီကနေ လွတ်မြောက်သွားဖို့က ငါ့ဘဝရဲ့အကြီးဆုံးမျှော်လင့်ချက်... (Unicode + Zawgyi)
