CEO SERIES #4: Hidden The Ceo's Son

Prologue

“ E-Eion what a-are you d-doing? ”
kinakabahan kong tanong sakanya.

Humakbang siyang muli papalapit sakin, Kaya napaatras na naman ako.

Hanggang sa wala na akong aatrasan pa. Napasandal na ako sa glass wall nang kanyang office, Kaya mas lalo akong kinakabahan kung anong gagawin niya.

“ Tell me the truth Shane. Is that child is mine? Is that child is my son? Tell me the f*cking truth Shane! ”, napaigtad ako sa biglaan niyang pag-sigaw. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ang totoo, pero natatakot ako kung sa anong Kaya niyang gawin.

Kinakabahan akong tumango. Natamihik siyang bigla. Kinakabahan ako sa kung anong magiging reaksyon niya kaya yumuko na lamang ako para maiwasan ang titig niya sa akin.

“ F*CK! I'm sorry nasigawan kita. I'm just... I just can't help it. Baby look at me. ”, aniya sa mababang boses. Hindi ko siya sinunod, nanatili parin akong nakayuko. Ayaw kong makita ang reaksyon niya. Na baka nagsisisi na siyang nalaman niyang may-anak nga kami.

“ Baby, please look at me.”, aniya sabay angat niya sa baba ko para tumingin sakanya. Nag-angat ako ng tingin sakanya. At nakita ko roon ang iba't - ibang emosyong sa mata niya. Pag-aalala na Hindi ko alam kung para saan. Pagsisisi na maaaring baka dahil nalaman niyang may- anak kami. Kung ano man ang magiging reaksyon niya o sasabihin niya. Wala na akong magagawa, masakit man pero para sa anak ko kakayanin ko.

“ Alam kong nagsisisi ka na dahil sa mga nalaman mo. Dahil alam kong ayaw mong magkaroon ng responsibilidad sa anak ko, huwag ka mag-alala hindi ko kailangan ng tulong mo. It's been 5 yrs. Kaya hindi ko na kailangan ng amang ayaw sa responsibilidad para sa anak ko, Kaya kong mag-isang palakihin ang Anak. Ko- ” naputol ang susunod ko pang sasabihin ng bigla niya na lamang akong halikan.

Napapikit ako ng halikan niya ko. Na-miss ko toh pero alam kong hanggang dito lamang ito. Kaya tinulak ko siya.

“ Anak. Natin. Anak. Ko. Din. Shane. Ngayong alam ko nang may-anak tayo. You can't escape from me from now on. Pack your things and our son tomorrow, I'll be there around 10 am. You two are going to live in my house from now on. ”, he said while looking intently at me. Then he left his office, leaving me in shocked.