CEO SERIES #4: Hidden The Ceo's Son

Chapter 3

                Shane's POV

  Hindi ko matanggal ang pagkakatitig ko sakanya, simula nang pumasok siya sa cafe. Hanggang ngayon ang bilis parin sa pagtibok ang puso ko. Pag pasok niya kanina dumeretso ang tingin niya o masasabi kong titig niya sakin. Hindi ko kagad natanggal ang pagkakatitig sa kanya kaya naabutan niya ang titig ko. ‘ Sh*t! Nahuli niya na naman ako! ’

Nakita ko ang pag-angat ng gilid ng labi niya. ‘ Natatawa ba siya saken? Sh*t! Panibagong kahihiyan na naman ba toh, Shane?! ’

Yumuko na lang ako at nagkunwaring mayisinusulat sa papel. ‘ Nakakahiya talaga! ’ Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon. Lalo na't isa pa siya sa mga Special Customers namin, naaalala ko pa yung huling pagkikita namin. ‘ Sinigawan mo pa siya nun, Shane! ’
Napapikit ako ng mariin sa hiya.

“ Oh, Shane! Bakit nandito ka pa? I-entertain mo na sila don! Aba! Hindi pwedeng tatayo-tayo lang kayo diyan! ”,   sabi ni Ma'am Che habang nagpapay-pay na naman. ‘ Air conditioner naman dito sa loob ng cafe, pero hindi ko maintindihan trip nito ni Ma'am at nagpapay-pay pa. Init na Init ka lang Ma'am?? ’

Tumango na lamang ako at pumanhik na papasok sa loob ng kitchen para kunin na ang orders ng Special Customers. Nakahanda na ito bago pa sila dumating. Ganito lagi kapag Special Customers, pinapahanda na kagad ung mga orders nila bago pa sila dumating.

Nilapitan ko na ang lamesa ng mga Special Customers.

“ Here's your orders ladies and gentlemen. Please enjoy our service and your food! ”, ngiti ko sakanila at isa-isa nang inilalapag ang nga orders. Katulong ko sa paglapag ng orders si Mike, isa rin sa staff.

Tinignan ko silang lahat at nginitian maliban dun sa sa lalaking hot- I mean! Yung malakas bumisina. Nakita ko naman ang malagkit na tingin sakin nung isang matandang businessman, pero hindi ko na lang pinansin kasi sanay na ko sa mga ganyan.

Aalis na sana ako nang tawagin ako nung matandang ang lagkit ng tingin sakin. ‘ Yuck! Tss! Manyak! Pasalamat ka Customer ka dito at Special pa! Kundi tinusok ko na yang mata mo! ’

“ Yes, sir? Any additional? ”, ngiti kong pilit sa matanda.

“ Can I have a water, please? ”, aniya habang nakatitig sa akin. Nakakapangilabot yung titig niya. Parang Kala mo anytime may gagawing masama sayo, e! ‘ O baka meron talaga! ’

“ Of course! Please wait and I'm going to get you a water.” ngiti kong peke sakanya. Pumanhik na ko pabalik sa loob, hindi na ko pumunta sa counter dahil hindi ko na kinakaya yung titig ng matandang yon! Kadiri!

Naglagay na ko ng tubig sa isang baso. At nagstay muna saglit sa loob. Tsaka lumabas ulit. Ilalapag ko na Sana yung baso sa tabi ng pagkain nung matanda nang bigla siyang tumayo. Dahilan nang pagkakatapon ng tubig. Sh*t! Natapon halos lahat sa bandang dibdib ko. Ang lamig!

Dali-daling kumuha ng tissue ung matandang maniyak- I mean businessman. Pinunasan niya kagad kung saan ako nabasa. At sabay hawak sa braso ko. Darn! Mga galawan neto, e!

“ I'm sorry! Sorry! Hindi ko sinasadya! ”, paulit -ulit niyang sorry.

“ A-ah! Ser! It's okay! I can manage. It's really okay! You don't need to help me. ” pilit kong ngiti sakanya at bahagyang umaatras, pero hinahawakan niya parin ang braso ko.

“ No! Natapon ko sayo yung tubig, kaya tulungan na kita, Miss-” naputol siya sa iba niya pangsasabihin nang biglang may humablot sa braso kong hawak nung matanda.

“ Mr. Villanueva. Back. Off. She already said she can manage. And don't try to touch her again. Understood?” sabi nang taong nasa likod ko. Biglang namutla yung matanda at dali-daling umatras at bumalik na sa puwesto niya.

Bigla namang dumating si Ma'am Che.

“ W-what happened in here, Shane? ” tanong sakin ni Ma'am Che.

“ A-ah! Ma'am, natapon po kasi yung tubig.” aniya ko at napayuko.

“ Ano na namang ginawa mo- ” napatigil sa pagsasalita si Ma'am Che nang magsalita ang nasa likuran ko.

“ Excuse me. Sorry for interrupting. But it's not her fault. It's Mr. Villanueva's fault he knows that she's putting he's water on his table side but he still stood up.” the guy behind me said intently.

“ O-oh is that so Mr. Dela Vega? Thank you for telling me. Ahmm then I'll go and tell my staff to clean the mess. Excuse me.” aniya ni Ma'am Che at umalis na.

Lumingon ako sa likod ko at nagulat ako kung sinong tumulong sakin. ‘ Si hot and Handsome Man! ’ Hindi ako kagad nakagalaw nang marealize ko kung gaano kami kalapit sa isa't -isa. Aatras na sana ako nang bigla niyang hapitin ang baywang ko.

“ Are you okay ? ”, he asked huskily. Bumilis lalo sa pagtibok ang puso dahil sa boses niya. ‘Darn! Ang lakas naman ng epekto nito sakin! ’

“ O-okay na a-ako. S-salamat. ”, nauutal ko sabi. ‘Sh*t! Nakakahiya nauutal-utal pa ko sa harapan niya! ’

“ Did you have an extra shirt?”, he asked me worriedly. Totoo ba yung nakikita ko sa mata niya? Nag-aalala siya sakin? Bakit?

“ H-ha? A-ah! W-wala. Pero ayos na ako. Salamat. ”, aniya ko. Napayuko na lang ako nang hindi matanggal ang titig niya sakin. ‘Sh*t! Bakit ba siya titig na titig sakin? Baka mahimatay na ko sa sobrang bilis nang pagtibok ng puso ko, e! ’

Umatras na ako ng bahagya at pinakawalan naman niya na ako. Tatalikuran ko na Sana siya nang hawakan niya ang braso ko. Patingin ako doon, nakita niya ang pag tingin ko sa kamay niya Kaya binitawan niya na kagad ako. Nagulat ako nang hubarin niya ang coat niya at inabot saken.

“ A-ah! Hindi ko na kailangan. Manghihiram na lang ako sa kasamahan ko.” , sabi ko habang ibinabalik sakanya ang coat niya.

“ From who? To that guy? ”, seryoso niyang tanong sakin.

“ H-huh? S-sinong lalaki? ”, tanong ko na naguguluhan.

“ The one who's with you when you served our orders.” he said sternly. Naguluhan naman ako sa sinabi niya. Hindi ko kasi alam kung anong ipinaparating niya.

“ H-ha? Depende kung meron siyang extra shirt. ”, naguguluhan kong sagot.

“ Then take this. Don't bother to borrow to anyone.” , seryoso niyang sabi at ibinigay na sakin ang coat niya at tinalikuran na ako.

“ P-pero paano ko to maibabalik? ”, pahabol kong tanong. Lumingon siya ulit sakin at seryoso akong tinignan.

“ Tomorrow. Use that. Now. ”, aniya, kahit naguguluhan sinuot ko na lang ang coat niya.