CEO SERIES #4: Hidden The Ceo's Son

Chapter 12

              Shane's POV

‘ Your Ex? How pathetic just to get you back? As if I will let him take what's already mine. ’ salitang huling binitawan ni Eion bago niya ako ihatid pauwi. Parang sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig yon sa utak ko. Hindi ko alam pero, what did he mean by that? Hindi ko na talaga siya maintindihan. Hindi naman pwedeng mahal niya na ako dahil saglit na panahon pa lang simula nung unang magkita kami.

“ Hindi ko na alam kung anong paniniwalaan ko. Ang sinasabi ng utak ko o ng puso ko. Pero sa ngayon self, magpretty rest ka muna, ha? Stress na stress na ang beauty mo, e! ”, kausap ko sa sarili ko.

Nagsimula na akong pumikit hanggag sa tuluyan akong makatulog. Nagising ako kinabukasan nang magingay na ang alarm clock ko. Inaantok ko pa yong kinuha pinatay, tumayo ako at tamad na pumasok sa banyo at naligo. Nagsuot lang ako ng jeans at spaghetti straps w/ matching heels, naglagay na lang muna ako ng cardigan para hindi naman masyadong exposed ang balikat ko.

Nakarating ako sa D. V. 's Building bandang 6:50 am. Pagdating ko sa DV floor Eion is already there, typing something in his laptop. He didn't even throw a glance at me. He just continues what he's doing like he didn't see me. ‘ But yeah! He didn't even look at me. ’ Parang may tumusok sa puso ko sa isiping wala lang ako para sakanya. ‘ Pero ganun naman ata talaga diba? Empleyado niya lang ako at Boss ko siya. ’ Kaya hindi dapat ako nasasaktan.

Umakto ako na parang wala lamang sakin ang lahat. Nagtrabaho ako and act like this day is just like the other normal days for me, though I know deep inside of me. It's not. Napatigil ako sa pag-iisip nang tawagin ako ni Eion.

“ Here bring this papers to 12th floor and this one is to 46th floor. Then buy me a coffee in the Starbucks.”, aniya at inilapag ang maraming papeles sa tapat ko at nag-abot ng gold card.

“ A-alright! ”, kinakabahang ani ko sa sobrang dami nitong dadalhin ko. Ngunit napahinga ako ng maluwag nang magprisinta si Michael na tulungan ako. ‘ Hay!Salamat! ’

Nangmaihatid ko na ang mga papeles, sinamahan parin ako ni Michael sa pinapabili ni Eion. Nagtatawanan pa kami ng mahina dahil sa pinag-uusapan, napatigil lamang iyon nang tawagin ako ni Eion.

“ Shane. Bring this papers to Sabrina in 17th floor. And this one to 36th floor then this one to 53th floor. ”, aniya at tinuro ang sofa kung nasaan ang mga kailangang dalhin na triple pa sa dami ng kanina. Akmang tutulungan ulit ako ni Michael nang magsalita ulit si Eion.

“ And Michael. Don't try to help her again. ”, seryosong aniya habang nakatingin sa binabasa niyang report.

Ngumiti na lamang ako kay Michael at ginawa na ang pinapagawa ni Eion. Nang matapos ko ang lahat nang yon pagod na pagod na kagad ako. Dumeretso na muna ako sa office ko kesa sa office ni Eion baka kasi mayipadala na naman yun kapag nakita ako.

Umupo ako sa swivel chair at isinandal ang ulo ko rito. Kaya nakatingala ako. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa pagod, hanggang sa maynaramdaman na lamang ako na may malambot na bagay na lumapad sa noo, ilong, pisngi at huli sa labi ko. Gusto ko sanang idilat ang mga mata ko pero sa antok hindi ko iyon magawa.

Nagising na lamang ako nang biglang tumunog ang alarm ng pinto ko na humihingi ng permission para makapasok. Nang makita ko sa screen kung sino ang papasok pinindot ko ang button hudyat na pwede nang makapasok.

“ Sorry kanina ka pa ba diyan? Nakatulog kasi ako, e! ”, sabi ko at ngumiwi. Ngumiti naman siya at nagsalita.

“ Ayos lang pinapapunta lang ako ni Boss dito para ihatid tong pagkain sayo. Hapon na at hindi ka daw lumabas kanina para kumain.”, aniya at inabot sakin ang tatlong tapper wear. Biglang kumulo ang tiyan ko nang makaramdam ng gutom.

“ Nakuu! Salamat! Nag-abala pa kayo, pwede naman sana akong umorder na lang kung magutom ako. ”, aniya ko at napapakamot sa ulo.

“ Ayos lang naman yun kay Boss. Pano? Alis na ako? Pakabusog ka ang payat mo na.” aniya at tumawa. Nginitian ko naman siya at nagpasalamat ulit.

Pagkatapos kong maubos ang pagkain, dumeretso na ako sa office ni Eion. Naabutan ko siyang sumisimsim sa kape niya habang maybinabasa sa laptop niya. ‘ He looks so hot, just only doing that!’ sa isip ko.

Hindi ko alam kung anong ipinunta ko rito, pero I just feel like I need to see him?

“ Need anything? ”, he asked while his eyes are still on whatever his reading.

“ Ah! N-nothing. I just want to just thank you for the food. And ah...sorry kasi nakatulog ako. May mga ipapagawa ka ba nung nakatulog ako? Pwede ko naman nang gawin.”, sabi ko at awkward na ngumiti.

Sinulyapan niya lang ako at ibinalik din kaagad ang tingin sa binabasa.

“ Yeah. I actually want you to do something, because I'm a bit sleepy now but I have so many things to do. ”, aniya.

“ What is it? I'll do it. Anything.”, sabi ko. Umayos siya nang pagkakaupo at tumingin sakin.

“ Anything? ”, nakangising aniya.

“ A-anything.”, kinakabahang aniya ko. ‘ Ano naman kayang ipapagawa nito sakin ngayon? Mas mahirap ba sa kanina? ’ sa isip ko.

“ Alright. Then, sit on my lap. ”, aniya at ngumisi.

“ H-ha? Nagbibiro ka ba? ”, kinakabahang sabi ko. ‘ Ano bang pinagsasabi neto? ’ Kulang na talaga to sa tulog!

“ I'm serious. ”, aniya at tumitig pa lalo sa akin. Hindi ko alam kung gagawin ko ba ang sinabi niya. Pero bakit ko nama yun gagawin diba? Ano ka chicks? Hindi porket gwapo ka diyan kung ano-ano na ipapagawa mo sakin!

“ A-ayoko. Bakit ko naman gagawin yun, n-noh! ”, aniya ko at humahakbang na paatras.

“ Come on, Shane. I'm tired. ”, aniya at umaktong parang baby. Ano bang nangyayari dito? Kanina ang cold, ngayon parang kala mo napakaamo.

“ Please? I'm just really tired now. ”, aniya. Inirapan ko naman siya at dahan-dahan nang nilapitan. Tss. Kung di ka lang talaga.... I mean kung ko lang talaga siya B-boss, noh!

Nag-aalinlangan pa ako kung uupo ba talaga ako sa hita niya O ano. Pero wala na akong nagawa nang hapitin niya na ako sa beywang at pinaupo sa lap niya. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, para akong aatakihin sa puso dahil sa hawak niya.

“ Hmm... Now I feel so good, baby. ”, aniya at isiniksik ang mukha sa leeg ko. S-sh*t ano ba tong nangyayari? Bumibigay na ba ako? No! No! No! No freaking way, Shane!