Silk & Chain 3 (Ολοκληρωμένη)

🍓 8. April 🍓

Άρπαξα την τσάντα μου και κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες.

Ήμουν μπουχτισμένη με τη συμπεριφορά του μπαμπά.

Βρισκόμουν στα πρόθυρα να ξεσπάσω σε κλάματα αλλά συγκρατιόμουν. Δεν θα ξεσπούσα εδώ, μπροστά σε όλους.

Ήταν λογικό να βρω τον μπαμπά όταν κατέβηκα τις σκάλες θυμωμένο να μου απαγορεύει να βγω.

- Έηπριλ; Πού πας;

Ρώτησε η μαμά.

- Αφού ο Άλεκ βγαίνει έξω με τους φίλους του, θα βγω εγώ πρώτη.

- Έηπριλ! Δεν έχεις να πας πουθενά τέτοια ώρα!

Φώναξε ο μπαμπάς με ένταση και χτυπώντας το χέρι του στο κούφωμα της πόρτας.

- Είμαι μεγάλη μπαμπά και θα πάω όπου γουστάρω!

Φώναξα αγανακτισμένη και ανοίγοντας την εξώπορτα έτρεξα έξω.

- Έηπριλ! Έηπριλ!

Άκουγα τις κραυγές του μπαμπά πίσω μου, προσπαθώντας να με προλάβει μα εγώ έτρεξα αδιαφορώντας που φώναζε από πίσω μου.

- Γύρνα πίσω! ΕΗΠΡΙΛ!

Αρκετά ανέχτηκα μέχρι τώρα. Και να φανταστείς ότι πριν λίγη ώρα τον πλησίασα να του ζητήσω συγνώμη για ό,τι του είπα χθες απερίσκεπτα.

Εκείνος όμως όχι μόνο δε με συγχώρεσε, αλλά αποφάσισε να με τιμωρήσει με το να αφήσει τον Άλεκ να βγει έξω μόνος με τους φίλους του στο κέντρο που είναι πέντε χρόνια μικρότερός μου, ενώ εμένα δεν με έχει  αφήσει ποτέ ως τώρα να βγω έξω μόνη κι ας είμαι Α' Λυκείου. Το αποφάσισαν κρυφά κι η μαμά κι ο μπαμπάς πίσω από την πλάτη μου για τον Άλεκ και αν δεν το πετούσε ο Άλεκ την ώρα του φαγητού, δεν θα μάθαινα ποτέ γι' αυτή την αδικία.

Θολωμένη από τη σύγχυση και το θυμό, ούτε κατάλαβα για πότε έφτασα σε μια γνωστή καφετέρια στην πλατεία που σύχναζαν συμμαθητές μου. Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να βγω ούτε καν εδώ. Αν ερχόμουν ακόμα και μετά το σχολείο κι αργούσα να γυρίσω σπίτι ο μπαμπάς θα ερχόταν εδώ να με πάρει πίσω.

Δυστυχώς το επιχείρησα μια φορά στην Α' Γυμνασίου, τότε που νόμιζα ότι επειδή πήγα Γυμνάσιο θα μπορούσα να έχω περισσότερη ελευθερία απ' όσο στο Δημοτικό και να βγαίνω με τους φίλους μου.

Ήθελα να περάσω λίγη ώρα με τα νέα παιδιά που γνώρισα στο Γυμνάσιο, να δεθώ μαζί τους, να μπω στην παρέα τους, αλλά ο μπαμπάς το έκανε αδύνατο. Με το που είχε εμφανιστεί στην είσοδο του μαγαζιού, για να μην μπει μέσα και κάνει σκηνή μπροστά σε όλα τα παιδιά, τους είχα πει γρήγορα μια δικαιολογία ότι πρέπει να φύγω και βγήκα έξω. Απολογήθηκα στον μπαμπά και του εξήγησα γιατί ήμουν στην καφετέρια κι όχι στο σπίτι.