Silk & Chain 3 (Ολοκληρωμένη)

🍓 4. April 🍓

Έτρεξα μέσα στο σπίτι συγκρατώντας τα δάκρυά μου. Όσο κι αν αγαπώ τον μπαμπά είναι που με φτάνει κάτι τέτοιες στιγμές στα άκρα και με πληγώνει που δεν έρχεται στη θέση μου καθόλου, να καταλάβει πως νιώθω.

Δεν απάντησα καν στη μαμά που με φώναξε.

Μπήκα στο δωμάτιό μου κι έπεσα μπρούμυτα στο κρεβάτι κλαίγοντας.

Δεν άντεχα άλλο αυτή την καταπίεση! Ένιωθα να κάνω υπομονή τόσα χρόνια αλλά η οργή γέμιζε σιγά-σιγά το είναι μου. Κρατούσα καταχωνιασμένα αρνητικά συναισθήματα και όταν με πλημμύριζαν σε τέτοιες ακραίες συμπεριφορές από τον μπαμπά, ξεσπούσα μόνη μου σε κλάματα.

Έπρεπε να πατήσω πόδι επιτέλους.

Αφού όμως δεν καταλαβαίνει από λόγια, θα αλλάξω τακτική ελπίζοντας να τον κάνω να καταλάβει πόσο με πειράζει η συμπεριφορά του αυτή.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι, σκούπισα τα δάκρυά μου κι εκείνη τη στιγμή χτύπησε μαλακά η πόρτα του δωματίου μου. Έτριξα τα δόντια μου προσπαθώντας να ηρεμήσω λίγο, σε περίπτωση που ήταν ο μπαμπάς.

- Αγάπη μου, τί έγινε; Με τρόμαξες έτσι όπως μπήκες μέσα στο σπίτι κλαίγοντας.

Η μαμά ήταν. Χαλάρωσα λίγο.

- Καλά είμαι μαμά.

Είπα άχρωμα.

- Να μπω για να το διαπιστώσω;

Ρώτησε.

- Μπες.

Ήρθε μέσα η μαμά με το βλέμμα της γεμάτο έγνοια, αγωνία, ψάχνοντας τα μάτια μου να δει αν έλεγα αλήθεια, αν όντως ήμουν καλά. Πάντα καταλάβαινε. Πάντα ήξερε.

Με πλησίασε και με αγκάλιασε. Ένιωσα να μαλακώνω καθώς ρουφούσα το άρωμά της. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω της.

- Μωρό μου...

- Μαμά γίνεται να με φωνάζετε μόνο με το όνομά μου κι όχι με λέξεις όπως μωρό μου, αγάπη μου, πριγκίπισσά μου κι άλλα παρόμοια; Είμαι Α' Λυκείου. Μεγάλωσα. Δεν έχω ανάγκη από τέτοιους χαρακτηρισμούς. Δεν μου αρέσουν.

- Εντάξει...εντάξει Έηπριλ. Έχεις δίκιο. Μου είναι δύσκολο η αλήθεια, μα θα προσπαθήσω. Το υπόσχομαι.

- Γιατί εσύ καταλαβαίνεις όταν σου ζητάω κάτι μα ο μπαμπάς δεν καταλαβαίνει; Μήπως να του μιλήσω σε άλλη γλώσσα;

Ρώτησα αγανακτισμένη.

- Δυστυχώς ο μπαμπάς σου είναι πεισματάρης και ξεροκέφαλος και δύσκολα του αλλάζεις άποψη Έηπριλ.