Silk & Chain 3 (Ολοκληρωμένη)

❤️ 59. Epilogue ❤️

🍌 Logan 🍌

Από τη μέρα που είδα το γράμμα της Έηπριλ κάτω από το μαξιλάρι μου με το όνομά μου πάνω στο φάκελο, δεν τόλμησα να το αγγίξω. Δεν τόλμησα να το ανοίξω.

Μετά από τις αποκαλύψεις εκείνες, δεν ξέρω τί μπορεί να μου γράφει η Έηπριλ. Φοβόμουν.

Ήξερα ότι έφυγε γαμώτο!

Ήταν εδώ, στο κρεβάτι μου! Στην αγκαλιά μου! Μου ζήτησε να φύγουμε μαζί! Να κάνουμε μια νέα αρχή κι εγώ δείλιασα!

Έβαλα τη Λίλυ πιο πάνω από την Έηπριλ.

Η Λίλυ είναι μικρή κι απροστάτευτη! Τί να έκανα; Τί να έλεγα; Να φύγουμε; Να πάμε πού; Πώς να ζήσουμε; Τη Λίλυ δεν μπορούσα να την αφήσω! Δεν την εγκαταλείπω! Είναι ό,τι μου έχει απομείνει. Αυτό όμως είχε ένα κόστος. Τώρα επωμίζομαι τις συνέπειες του!

Μου έλειπε αφόρητα η Έηπριλ!

Είχα το κινητό της και προσπάθησα να της στείλω μήνυμα, να την πάρω τηλέφωνο αλλά το κινητό ήταν απενεργοποιημένο όσες φορές κι αν είχα πάρει. Ήταν άδικος κόπος!

Όσο περνούσαν οι μέρες και δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, τόσο περισσότερο τρελαινόμουν!

Δεν το άντεχα!

Ο μόνος σύνδεσμος μαζί της παρέμενε το γράμμα της που ακόμα δεν τολμούσα να ανοίξω και να διαβάσω.

Φοβόμουν. Δεν ξέρω τι φοβόμουν, αλλά είναι εκείνη η αίσθηση, ένα κακό προαίσθημα που νιώθεις και που δεν θες να το επιβεβαιώσεις.

Δεν ήθελα να το διαβάσω και να μου λέει "Αντίο", ή "ελπίζω να συνεχίσεις τη ζωή σου", ή "εύχομαι τα καλύτερα για σένα" κι άλλα παρόμοια. Αν διάβαζα κάτι τέτοιο, θα ήταν τελεσίδικο. Ήθελα να έχω ελπίδα ότι θα την ξαναδώ, ότι θα επιστρέψει, ότι θα δει τις κλήσεις μου και θα με πάρει τηλέφωνο. Γιατί δεν παίρνει; Γιατί;

Τα βράδια ξάπλωνα στο κρεβάτι και κοιτούσα το σφραγισμένο γράμμα της. Κοιμόμουν κρατώντας στη χούφτα μου, βρέχοντάς το με σιωπηλά δάκρυα.

Περίμενα...περίμενα μέρες για κάποιο σημάδι της Έηπριλ, μα το προαίσθημά μου άρχισε να επιβεβαιώνεται. Καμία φορά έβγαινα έξω στην αυλή κοιτάζοντας γύρω από το σπίτι, μήπως η Έηπριλ είναι κάπου εκεί έξω και κοιτάζει από μακριά ή ντρέπεται να έρθει επειδή δεν μου απάντησε στο κινητό ή δεν θέλει να με φέρει σε δύσκολη θέση με την Λίλυ.

Καταστάλαξα στο ότι θα έμενα ικανοποιημένος ακόμα και αν την έβλεπα μια φορά από μακριά κι ας μην ανταμώναμε.