Dokunuş

Ev arkadaşı

    Parkta saatlerce oturduk. Belkide Ege'den sonra başka arkadaşlarımın olduğunu hissettiğim bir andı. Güzel bişey diye düşündüm. Arkadaşlarının olması, bu dünyada yalnız olmamak, hatta içimdeki laneti bile bile benden uzaklaşmamaları beni mutlu etmişti. Hayatın boyunca kalbi güzel insanlarla karşılaş derdi annem. Sanırım o kalbi güzel insanlarla tanışmıştım.

    Telefon konuşmasını bitirip bize doğru gelen çağana baktım. Gelip yerine oturdu.
" Ege tutturmuş tuana abla bu gece burda kalsın diye, annem de tuanadan rica et dedi. Ege kan kusturmuş resmen." Diyip güldü. Bizde güldük.
" Ege tuanayı annene gelin getirecek." Diyip kahkaha attı esat. Güldüm ama göz devirdim.
" Gelirim." Diyip çağana baktım. " Ege gitmemden korkuyor bu gecelik idare ederim. Ona Leya ve ülküyle kalacağımı söylerim. Hallederim."

      Ülküyle göz göze gelince  bana gülümsedi. Bu güven vermek içindi. Korktuğumu anlamıştı.
Korkuyorum Ülkü dedim içimden. Bakışlarımı ülküden çektim.
" hadi o zaman evlere dağılalım. Çok geç oldu. Biz kızları eve bırakalım. Çağan sende tuanayı al eve geç." Diyip ayağa kalktı Mete.

      Herkes dağıldığında bizde çağanla onların binaya ilerledik.  Çağanın kolundan tuttum. Olduğumuz yerde durduk bana döndü. Elimi kolundan çektim.
" teşekkür ederim. Herşey için. Birileriyle sohbet etmek, komik bişeylerden bahsetmek güzel bir şeymiş." O da gülümsedi. Gamzeleri yine çıkmıştı.
" hiç önemli değil. Bize de arkadaş oldun ve hiç birimiz bundan rahatsız değiliz."
Kafamı sallayıp bakışlarımı çektim.

Sonunda binaya girip kapıyı çaldık. Kapıyı açan Yeliz abla beni görünce gülümsedi.
" iyi misin canım?" Diyip kolumu sıvazladı.
" iyiyim Yeliz abla."
İçerden koşma sesi gelmesiyle yine Ege kapıya çıktı. Yere çöküp kollarımı açtım.
" bence sarılmalıyız." Dememle bana sarıldı.
" gitmeyeceksin değil mi? Abim bir çözüm buldu. "
Sarılmışken saçlarını öptüm sonra geri çekildik. Önce çağana sonra Ege'ye baktım.
" hımmm bir düşüneyim, bir çözüm bulmuş olabiliriz."
Ege yine bana sıkı sıkı sarılınca kahkaha attım.
" bugün burda kal lütfen. Hatta sen hep kal."

Geri çekilip göz kırptım.
" burda değil ama kalacak bir yer buldum."
Ege'ye kesinlikle kıyamıyordum.
" hadi bakalım içeri geçin."
Yeliz ablanın komutuyla içeri geçtik. Saat çok geç olmuştu Ege'ye döndüm.
" sen niye bu saate kadar ayakta kaldın? Gidip uyu artık."
Salona geçip koltuğa oturduk.
" kan kusturdu bana, tuana abla diye tutturdu. Sen ne yaptın benim oğluma." Diyip kahkaha attı Yeliz abla.
Hepimiz güldük.
" şaka falan bir yana cidden geç oldu hadi abim sen artık gidip uyu, tuana ablanda uyusun dinlensin."

Ege beni yanağımdan öpüp odasına kaçtığında şaşkınlıkla arkasından baktım.
" kesinlikle sana aşık."
Çağana baktım. İkimiz birbirimize bakınca gülmeye başladık.
" hadi güzelim ben sana kendi pijamalarımdan vereyim. Sonra da misafir odasın çıkarsın."
Ayağa kalkan Yeliz ablanın peşine takıldım. Kendi dolabından bana pijama verdiğinde banyoya girip üstünü değiştirdim. Kısa süre içinde herkes odalarına çekildi. Bende yatağa girip üstümü örttüm.
Telefonumun ötme sesiyle irkildim telefonumu açtım. Çağan mesaj atmıştı.

Çağan Efe: iyi geceler diyemedim. İyi geceler
Tuana: iyi geceler çağan.

Uykum vardı ama düşünmekten uyuyamıyordum. Kapının tıklatılmasıyla yatakta doğruldum. Kapıyı açıp kafasını kapıdan uzatan Ege'yi görünce güldüm
" gece gece hayırdır?" Dediğimde kapıyı yavaşça kapatık yanıma geldi.
" ben burda uyuyabilir miyim?"
Şaşkınlıkla Ege'ye baktım.
" neden ki birşey mi oldu?" Yatağın kenarına oturdu. Yüzüme baktı.
" olmadı, sadece Burda uyumak istedim."
Bişey vardı. Tek kaşımı kaldırıp yüzüne baktım. Onun söylemesini istiyordum.
" egecim hadi söyle."
Ofladığında güldüm.
" sen şimdi üzgünsün ya, ben üzgünken hiç uyuyamam. Sende uyuyamazsın diye düşündüm. Üzgün olduğumda sevdiğim biri benimle yatarsa iyi hissederim. Bende sen iyi hissedersin diye geldim. Abim seninle yatamayacağımı söyledi ama ben gelmek istedim. "

Yatakta kenara kayıp Ege'ye yer açtım. Hayatımda onun kadar güzel ruhlu bir çocuk görmemiştim.
" gel uyuyalım o zaman artık olur mu?"
Heyecanla yorganın altına girdiğinde üstünü örttüm. Dön dönüp birbirimize baktık.  Ege bana doğdu yaklaşıp fısıldamaya başladı.
" sen insanlara eldivenlerin olmadan dokunamıyormuşsun ama bana dokunabilirsin." Şaşkınlıkla yüzüne baktım o bunu nerden biliyordu?
" bana kimsenin gücü  işlemiyor tuana abla, benim gücüm de bu, güçleriniz benim üzerimde bloke oluyor."

   Ege'nin de gücü vardı. O bir kalkandı... etkilenmiyordu. Yine de önce çağanla konuşmalıydım. Gülümsemeye devam ettim.
" işte buna sevindim. Sana rahatlıkla dokunabileceğim. Hadi kapat gözlerini artık, çok geç oldu."
Ege gözlerini kapattığında bende kapattım. Zerre uykum yoktu. Gözleri kapalıyken elimi tutmasıyla gülümsedim.
" iyi geceler tuana abla.."
" iyi geceler egecim...."
Gözlerimi kapatmamla kendimi yavaşça uykuya bıraktım.

      " ya anne bişey olmaz tuana abla kızmadı zaten ."
Kulağıma gelen seslerle uykumdan ayrıldım. Yavaşça gözlerimi açtım. Yeliz abla başımızdaydı Ege de yatakta oturuyordu.
" günaydın." Diyip yatakta doğruldum.
" günaydın tuana abla. Annem daha fazla kızmadan en gidip abimi uyandırayım."
Ege'nin koşarak odadan çıkmasıyla güldüm.
" tuana kusura bakma Ege gece gelmiş." Dedi Yeliz abla.
" hiç önemli değil. Bende rahat uyudum zaten ama ben bir şey sormak istiyorum."
Yeliz abla yatağın kenarına oturup bana döndü.
" dinliyorum canım?" 

     Yatakta Rahat oturdum.
" Ege bişeylerden bahsetti. Güçlerden falan."
Kendimi söyleyemezdim. Tepkisinden korkuyordum.
" evet canım Ege kimsenin gücünden etkilenmiyor. Diğer çocuklarda öyle biliyorsundur zaten. Onların da güçleri işe yaramıyor. Gerçi çocukların nasıl bu güçlere sahip olduğunu da hala bilmiyoruz. "
Ellerimdeki eldivene bakmaya başladım. Keşke benim gücümde Ege gibi bir şey olsaydı.
" neyse hadi bakalım, kahvaltı hazırlamaya gidiyorum sende elini yüzünü yıka gel." Diyip odadan çıktı Yeliz abla..

    Ege'nin gücü beni biraz rahatlatmıştı ama yine de korkuyordum. Neyse  ki artık kızlarla kalacaktım biraz daha rahat olabilirdim