5 Days In Hell [Completed]

Chapter 21

Enjay P.O.V

Alam ko na mali itong ginagawa ko, na nasa kalagitnaan ng gulo ay nagawa kong ipagtapat ang nararamdaman ko.
Pakiramdam ko kasi napa manhid ni Eos, na napipilitan lang siyang makisama sakin.

"Bakit ka nakatulala diyan?" Tanong ni Eos, habang nakamasid ang mga mata sa paligid. Mayroong mahinang kaluskos sa kung saan.

Hindi sa pinto, lalo na sa pader. Kinikilabutan ako sa naririnig ko, pero wala na akong choice kung hindi ay siguraduhin na mabubuhay ako.

"Diyan kalang." Pagkatapos itong sabihin ni Eos ay mabilis siyang nakalabas sa kwarto, pero bago tuluyang lumisan ay naka ngiti itong sinambit ang salitang 'Paalam'.

Hindi ko alam kung anong iig niyang sabihin, ngunit kahit ay pakiramdam ko na mayroong hindi magandang nangyayari pinagkakatiwalaan ko parin siya.

Alam ko na nagkamali na si Eos ng isang beses, pinangako niya saakin na hindi niyna u-ulitin iyon. Ngayon pa na nasa panganib na kami.

"Psst! akyat dito!" Sa kisame ay may kung sino ang tumawag aakin, nakita ko ang imahe ni Ange.

"Hindi pwede, babalikn pa ako ni Eos" Pag tanggi ko rito, na ikinanuot naman niya ng noo at bahagyang tumawa.

Inilapit niya pa kaunti ang kaniyang muka sa butas at sinabing, "Sa tingin mo babalikan kapa nun? Mang-mang ka nga."

Hindi ko alam ang sinasabi ni Ange, hindi ko matukoy ang nais niyang iparating. Alam ko at may tiwala ako kay Eos.

"Bilisan mo ang pag akyat, kung ayaw mong maabutan ka niya"  Hindi ko naintindihan ang aking katawan at kusa itong kumilos. Tumingkayad ako inabot ang sarili kong kamay kay Ange.

"Anong nangyari?!" Mahina ngnit pasigaw na saad ni Ange. Iniabot ko sakanya mismo ang kaninang braso ko na pinutol ni Eos, ang sabi kasi niya saakin na mas makakatulong kung wala ang isa kong braso.

Hindi ko siya maintindihan, pero kusa nalang akong sumunod sa gusto nya. Na putulin ang sarili kong kamay...

Tagumpay akong nakaakyat sa kisame at nakapagtago, ilang minuto ang lumipas pero walang Eos na dumating.

"Sabi ko sayo, hindi ka niya babalikan."Saad ni Ange, dahilan upang dalawin ako ng lungkot.

"Tama ka." Saad ko ay umambang ga-gapang na papalayo, ngunit bigla nalang tumunog ang pintuan sa baba. Si Eos dumating.

Si-sgaw sana ako, pero aagd tinakpan ni Ange ang bunga-nga ko upang makapag salita. Hindi pwede ito.

"Nakatakas! Bwisit!!!"Malakas na sigaw ni Eos sa baba, hindi naman ako makapaniwalang makita si Faye. Maayos ang itsura niya at walang galos na kahit ano sa katawan.

"T-This can't be..." Saad ni ANge at dahan-dahang umatras, sumunod naman agad ako sakanya at nilisan ang lugar na may luha sa aking mata.

Hindi ko alam kung saan kami tumungo, ang nasa isip ko ngayon ay ang aking nakita na kasama ni Eos si aye. Si Faye na nanloko saamin, ano kayang ibig sabihin nito...

"Walang silbi ang pag i-iisip mo diyan, ang nangyari na ay nangyari na Enjay. As if we are some kind of deity to replay it and change." May sense naman si Ange, pero hindi ko mapigilang malungkot sa nalaman.