Daisy

chapter nine.

Bakugo daha önce böyle hissettmemişti. Hayatının geri kalanında da hissedeceğini sanmıyordu.
Aşık olmak gibi bir aptallık yapmıştı,evet.
Ama bir daha olsa.. bir daha yapardı muhtemelen.
Aşk onu aptallaştırıyordu.
Her zamankinden daha sinirli, daha bağırgan olmuştu.
Geceleri hariç.
Geceleri aklına düşen bir çift göz,
Tüm negatifliğini alıp götürüyordu sanki.
Belki de bu yüzdendi.
Bu yüzden, melez çocuğun kapısının altından yazdığı notu bırakmaya cesaret edebilmişti.
Not, öyle süslü püslü bir kağıtta değildi.
Beyaz bir kağıttı işte.
Bakugo kendi yazısını düzeltmeye uğraşarak yazmıştı bunu.
Eğik büğüktü bazı harfler.
Ama Bakugo ilk defa pişman değildi.
Yazdığı kelimeler içinde çoğalmaya başlayıp taşmayı başarmışlardı işte.

Saçlarına bir yaz,
Bir de kış düşmüş.
Gözlerine bir hüzün,
Bir de neşe düşmüş.
Ama ben ne kalbine,
Ne de aklına düşememişim.