Lights Off

Chapter 11

Kara's POV

"Here." she handed me a new pair of pajamas while she's at the back of the door.

Nalimutan ko kasing dalhin 'yong damit ko kanina pagpasok ko sa cr para maligo kaya pinaabot ko nalang kay Val.

Nang makuha ko ito ay nagpasalamat ako sakan'ya pero agad n'yang isinarado ang pinto. Napaka talaga minsan.

Nang harapin ko ang salamin ay agad kong napansin ang namamaga kong mga mata dahil sa pag-iyak ko kanina. Ilang minuto pa kaming magkayakap kanina ni Tyong hanggang sa buhatin n'ya ako at dinala sa tapat ng banyo.

Wala tuloy akong nagawa kung hindi maligo dahil nanlalagkit na rin ako.

After finishing my rituals, I went out of the bathroom and look for my boss that's now busy drinking wine while crossing her legs. She's elegantly sitting at the veranda and looks like she's in a deep thought.

I brush my hair and walk towards her.

Agad akong napalunok nang marealize ko na tanging bathrobe lamang ang suot n'ya. Hindi ko alam kung may suot ba s'ya sa loob dahil ang kapal masyado ng robe na gamit n'ya.

Tatanggalin ko 'yan mamaya para masigurado ko kung may damit nga ba.

I smirk.

Sigurista ata 'to.

"Done crying?" I heard her asked in a low tone nang makaupo ako sa tabi n'ya.

"Mm!" I agreed. "Ang ganda ng boses mo 'no? Ako rin maganda umungol---ayan parang tanga kasi." I eagerly handed her a napkin because she almost choke the wine she was drinking.

"Your words, Kara. That's too vulgar."

Nakangiting sumandal ako sa balikat n'ya. "You don't like people who don't think before they speak?"

"Yes." She answered right away.

"Alam mo bago ako magsalita nagkakaroon ng millions of calculation ang utak ko bago magcome-up sa isang sentence. Because I believe that I, a woman of my own, should love by Qionne Hillaris and I thank you." I confidently mutter but she just tighten her grip at the wine glass.

Ang dali masyadong mapikon ng taong 'to.

"That's absurd, Kayleigh."

I chuckled and close my eyes because here is my heart again, beating as fast as she can upon hearing her say my first name.

Si Mama lang ang palaging tumatawag sa'kin n'yan. Mostly kasi talaga ay Kara dahil sa combination ng name ko na madudugtungan pa ng surname ni Qionne.

What a life.

"Hindi nga? Anong gusto mo sa isang tao?" Pangungulit ko pa dahil masyado ng visible ang amoy ng alak sakan'ya. Kanina pa kaya 'to nag-iinom kaya nililibang ko sa kadaldalan ko ngayon. Kapag kasi nagsasalita ako ay napapatigil s'ya at hindi na nagsasalin pa sa baso. Ang alam ko pa naman ay may agenda s'ya bukas according to her secretary na sinesendan din ako ng schedules n'ya. Sabi raw kasi ni Haeliy ay ibigay kaya ibinigay nga sa'kin.

Masyadong masunurin.

Deserve n'ya ng jowa.

Deserve n'ya si Kuya Edward.

Charizz.

Hindi pwedeng si Qionne ang deserve n'ya dahil ako ang deserve ng babaeng 'to. Wala ng iba. Periodt. Ang aangal mamamatay.

Akala n'yo, ha. Kabit na kaya ako ni Satanas.

Char! Taragis na 'yon hindi ko pa rin nakakalimutan ang mga kamalasang ibinigay n'ya sa'kin simula pagkabata. Kapag talaga namatay ako ay papalitan ko na s'ya tapos gagawin ko syang tao na hindi kailanman magkakajowa kasi babastedin s'ya ng lahat.