Lights Off

Chapter 23

Kara's POV

It's been months since Vito's birthday happened. . .and that's the one last time that I got to see her.

After they performed a song, Payphone, they went back to their seats. We never had any interaction after that. We both shared silent treatment from each other and never joined the conversation with the others.

But I didn't expect that she will leave right after she accompany me to my room. Pagkatapos kasi naming magstay sa garden para icelebrate ang birthday ni Vito ay inihatid n'ya pa ako sa kwarto ko at kinabuksan habang paalis kami sa Intramuros para bumalik sa kan'ya kan'ya naming mga bahay, she's nowhere to be found anymore.

Yet she left Eli this time. Umalis s'yang mag-isa that even her sister doesn't know where did she go.

Kahit ngayon na ilang buwan na ang nakakalipas, two months to be exact, wala pa rin ni isa sa amin ang may alam kung nasaan nga ba s'ya.

I am already starting my job at BYT but my salary from my supposed to be my job on her was still ongoing. I still receive it weekly but I didn't mind to spend it.

May naipon naman ako saka may monthly payment na rin ako sa trabaho ko ngayon.

"Kara?"

I went back to my senses when one of the school varsity approached me and touch my shoulders.

"Ah, yeah?" Neutral na tanong ko. "May sinasabi ka ba?"

She scratched her eyebrows and looked at the other side of the field which made me tilt my head.

And then there's Vito na naging driver ko na from the past months. Kahit na anong busy ng schedule n'ya ay hindi ko pa rin alam kung bakit kailangan n'ya akong sunduin dito sa university.

"May naghahanap sa'yo. Yung lalaking nakasandal sa Aston Martin, ayon ang naghahanap sa'yo." Turo niya kay Vito na hindi nga naman makikilala nang karamihan dahil akala mo ay nagtatago sa pulis. Nakahoodie na s'ya tapos may cap, salamin at mask pa.

Kung hindi ko lang s'ya palaging nakakasama ay sigurado akong hindi ko rin s'ya makikilala ngayon.

"Sige thank you." Pagpapasalamat ko dito sa babaeng tennis player na tumango lamang at nagpaalam na.

I picked up my bag from the bleachers dahil kanina pa ako nakatambay dito sa gym at nagpapahangin. Prenteng naglakad lang ako kung nasaan si Vito nang hindi binibigyang pansin ang mga matang nakasunod sa akin.

After the news about our contract signing in BYT, all of our names explode like a bomb. The expectation has been set too high and even if the project is still ongoing, we already received a lot of bashing telling that what does the company see on the five of us to work on this one when there's a lot out there that's more deserving.

Parang mga tanga. Malay rin namin 'di ba? Kami ba ang pumili sa'min? Ni hindi nga namin alam kung bakit kami ang pinili ni Eli at s'ya pa ang nag-suggest sa board.

"I bought you ice cream. . ." Nakangiting bungad ni Vito nang makalapit ako sakan'ya habang nakataas ang isang kamay bitbit ang mga plastic bags na mayroong ice cream. ". . .and our Mama's favorite isaw." Dagdag n'ya na ikinangiti ko lang bago pumasok sa kan'yang sasakyan.

S'ya na halos ang nakakasama ko lately. Busy kasi sa club nila si Doo tapos si Heather ay masyadong occupied sa basketball training nila at sa pagsama kay Haeliy sa kung saan. Iyong magsyota naman ay may kan'ya kan'yang buhay din dahil masyadong abala si Migo sa training n'ya tapos s'ya pa lagi ang representative naming lahat para umattend ng meeting sa BYT. Hindi kasi magkakasabay-sabay ang vacant namin at hindi naman pwedeng iadjust nalang lagi ang mga meeting kaya halos nagkikita-kita nalang kami tuwing may shoots at pictorial.