BİR ADAMIN DAĞINIK YATAĞI

♛ TAHRİK

♛

♫ Semicenk - Düşer Aklıma ♫

13.Bölüm: Ben Yıkılmazdım!

Yeni bir sayfadayım ama bir önceki sayfanın devamı olduğumu biliyorum. Hayatımın en kopuk anlarının bile bir şeyle bağlantılı olduğunu, kabloyu makasla kessem dahi kestiğim ucun diğer uca bir zamanlar sıkı sıkıya bağlı olduğunu biliyorum.

Fakat öyle anlar geliyor ki ucunu kaçırdığım sahneleri neyle bağdaştıracağımı şaşırıyorum.

İnsan nezdine teslim etmediğim aklımın eriyerek yok olduğunu hissettim.

Kulağımı tırmalayan sesler beni girdabına kapıldığım düşünceler hortumundan çekip alıyordu ama düşüncelerimin endişe verici hissi o kadar güçlüydü ki sese çekilip kendimi kurtaramadım.

Kıraç düşünmeyi istemediğim kapıları açmaya zorluyordu beni, ofiste sevgili olmayacak kuralının nedenini henüz öğrenememişken hediyenin gelişine verdiği tepki duygularımın devreye girmesine sebep olup mantığımı piç ediyordu.

Kıraç Gökdeniz beni kıskanıyor...

İçimden geçirdiğim cümlenin beni hunharca güldüreceğini zannederken kaskatı kesmişti. Ya gerçek olduğunu sezdiğimden ya ihtimal vermediğim bu gerçeğin gerçekleşmesinden...

Tamam kelime oyunlarından kaçıyorum. Kıraç beni kıskanıyor. Evet olmayacak bir ihtimal değil, hepinizin benim gibi bu günleri sekiz gözle beklediğini biliyorum. Belki de beklediğimiz günler yarından da yakındır ve ben olmazlarla sadece kendimi kandırıyorumdur.

"Bade?"

Kulağımı zorlayan sesleniş ulusa mıydı yoksa sadece bana mıydı emin olamadım ama içine düştüğüm sancıdan kurtulmamı sağlamıştı. Zerrin'in ısrarcı sesi kilitlenen dilimi çözdürdü.

"Evet,"

"Yalın'ın aşkından bayıldın mı yoksa? Beni korkutuyorsun, niye cevap vermiyorsun?"

Kıraç kapı eşiğinde kaybolana kadar kötücül bakışlarını üzerimden ayırmadı, yaşadığım sarsıntıyı Zerrin'e anlatmamayı seçmiştim ama artık elimde kanıt sayılacak bir şey daha vardı.

"Ah... hayır... Kıraç Bey seslendi sanırım. Bakıp öyle yanına ineceğim. Uygun mudur?"

"Tamam, sen işine bak tatlım."

Aramayı sonlandırdığımda yaşadığım kaygı yüzünden panikledim. Bir hata yapmadığımın elbette bilincindeydim ama bakışlarını kıskançlığa her ne kadar bağlasam da altından başka manalar çıkaracağımı düşünerek üzerine duruyordum.

Durmam gerektiğine inanıyorum desem daha doğru olurdu tabii.

Ne yapmalıyım? Yanına gidip bakışlarının hesabını mı sormalıyım? Bir şey mi istediniz bahanesiyle konuya mı dalmalıyım?

Hediye gelmeyecek kuralı konulmadıysa bile o bakışlardan sonra konulacağına eminim. Kıraç'ın ne yapacağıyla ilgili kestirmelerim yarım yamalak oluyordu. Onu tanıma sürecim sandığımdan daha uzun ve çetrefilli olacaktı. Fakat bu korkarak bekleyeceğim manasına gelmiyordu.

"Görürsün gününü şimdi!" kendimi gazlamak konusunda üstüme yoktur. Kıraç'ı pert etmek üzere dişli yanımı ortaya koyduktan sonra pısırık gibi masama geri döneceğimi sanıyorsanız yanılıyorsunuz, ben bu dünyanın çehresini bellemeye gelmişim!

Elimdekileri masaya sakince bırakıp açık kalan kapıya doğru kararlı adımlarla yürüdüm. Önce nabız yoklama sonra bombayı kucağına fırlatıp patlatma planlarım vardı.