Chapter 04 - හිස් විභූතිය

105 29 8
                                    

ඔහුගේ අතීත ජීවිතයේදී නම්, මේ අවස්ථාවේදී ඔහු එක් රැයකින් තම පියාණන් අහිමි වූ හුදු දරුවෙකු පමණක් විය. තම නාඳුනන අනාගතය පිළිබඳව කොටසක් භියෙන්, පදිංචි වීමට ස්ථානයක් නොමැතිව හදවතින් කොටසක් බිඳී ගොස්ව තිබූ දරුවා තමාගේ ඉරණම නිසා, මේ සමුච්චිත හැඟීම් නිසා, දැඩිව රෝගාතුර වූයේය. ඔහුට තම පියාණන්ගේ ප්‍රථම සත පිළිබඳව බලාගත නොහැකි වූ අතර සේනාධිපතිගේ පැමිණීම මඟහැරියේය.

ෆ'න්ග් යුවැන්ජී සහ ඔහුගේ පියාණන් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ මිතුරන් වූ අතර ඔහු චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර පිළිබඳව එතරම් තැකීමක් නොකළ අයෙක් වූ බැවින් එය මධ්‍යම රාත්‍රිය වූවද ඔහු සිය ගෞරවය දැක්වීමට පැමිණියේය. ඔහුගේ ක්‍රියාව වංචාවෙන් පිරුණු ලෝකයක කලාතුරකින් දැකිය හැකි අන්දමේ අවංකභාවයේ හෝඩුවාවක් පෙන්නුම් කළේය.

අගනුවරින් පිටව යාමට පෙර මෙලෙස මෙම වයස්ගත පුද්ගලයාව අවසන් වරට දැකීමට සිදුවේයැයි සිතිය හැක්කේ කෙසේද? 

ඔහුගේ ප්‍රශ්නවලට ජින්ග් චී මහත් සිනහවක් පෑවේය. "මම කිරුළ හිමි කුමරුන්ගේ අධ්‍යයන සහකරුවා. දැන් අධිකරණ කටයුතු වලට සම්බන්ධ වීමට තරම් උතුමාණන් වයසින් වැඩී ඇතිබැවින් මා හට සෘජුවම එහි සිටිය නොහැකි වුවත් යම් තොරතුරු දැනගත හැකියි." 

"හහ්" ෆ'න්ග් යුවැන්ජී සිනහවක් පිටකළේය. ජින්ග් ච'ගේ වදන් ඔහුගේ කනස්සල්ල ස්පර්ශ කිරීමට සමත් වූ අතර ඔහුගේ මුහුණේ සැඟවිය නොහැකි කෝපයක් සහ තරහවක් විය. නමුත් ඔහු දැඩි හිතුවක්කාරයකු වූ බැවින් කුඩා දරුවා ඉදිරියේ එම හැඟීම් පෙන්වීමට ඔහුට අවශ්‍ය නොවීය. ශාලාවෙන් පිටත වූ අඳුරු අහස දෙස බැලීමට ඔහු හිස හරවා ගත්තේය. දිගු නිහැඬියාවකින් පසු අවසානයේ ඔහු තම ඉරියවු සහ කටහඬ පාලනය කරගැනීමට සමත් වූයේය.

ඔහු සන්සුන්ව සිටීමට හැකි උපරිමයෙන් උත්සාහ කරමින් පහත් හඬින් කතාකළේය. "ඔබ වැනි දරුවෙක් පවා එය දන්නවා. නමුත් වැඩිපුරම දැනගතයුතු තැනැත්තා එය නොදනියි. මධ්‍යම රාත්‍රියේදී රජු ඉදිරියේ අසුන්ගෙන සිටි නමුත් රජු ඔහුගේ ජනතාව පිළිබඳව විමසනු වෙනුවට අවතාර පිළිබඳව විමසුවා."

සත්වන සාමිවරයා (Sinhala Translation)Where stories live. Discover now