Örümcek Kadın Gerçekliği

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 7: 𝐈𝐧𝐟𝐢𝐧𝐢𝐭𝐲 𝐈𝐬 𝐉𝐮𝐬𝐭 𝐓𝐡𝐞 𝐁𝐞𝐠𝐢𝐧𝐧𝐢𝐧𝐠

Spider Woman Reality, Earth–3000–A, 2102

"Ultron birliklerini kuzeybatıya çekin. Scarlet Witch de batıya ilerliyor ve birliklerin duvar görevi görmesine dikkat etmeliyiz." Dedi Gwen hızlıca tabletinden kontrol ederken. "Ayrıca eski Direniş Birlikleri komutanlarının mezarlıkları da ziyaret edilsin. Ailelerinin de güvende olduğundan emin olun. Temmuz yaklaşıyor."

Temmuz ayı, katliam demektir. Steve Rogers'ın bitmek tükenmez kininin en yoğun olduğu dönemlerden biri. Ayrıca geçen ay özenle infazı gerçekleştirilen Thor'un tarafında olan çocuklarından ve en küçükleri Orion da onu tetikliyor olmalıydı. Eğer Thor yirmi üç yıl önce Scarlet Witch'in ani ihanetiyle öldürülmemiş olsaydı, muhtemelen o da sinirlenirdi. Ancak yaşayan herhangi bir Thor çocuğu kalmamıştı bile.

"Captain Danvers on iki saat gibi tahmini bir sürede üsse geleceğini söylemişti efendim." Dedi generallerden biri. Gwen onunla aynı rütbede olmasına rağmen ondan çok daha fazla saygı görüyordu. Stark ailesine saygı göstermemek yalnızca karşıt birliklerin işi olurdu zaten. "Captain Marvel, kızının gelip gelmediğini kontrol ettiriyor ancak ona cevap veremedik."

Kaşlarını çattı. "Neden?"

"Çünkü Dolly Danvers, beş saat kadar geç kaldı ve kendisinden bir haber alamıyoruz."

Carol Danvers'ın kızı her zaman dakiktir ve bunu evrenin neredeyse tamamı biliyor. Bu yüzden Gwen vereceği karar konusunda çok fazla tereddüt etti. Buna rağmen güçlü durmaya çalıştı ve taviz vermedi. "Captain Marvel'ı arayın ve bizzat benimle görüşmesini sağlayın. Radarları on iki bin ışık yılı uzaklığa getirin. Gerekirse çok ama çok daha uzağa, bu konuda bir sınır koymuyorum." Dedi ayrılmadan önce. "Ve acele edin."

Tüm üssün karışması yalnızca birkaç dakika aldı. Evrenin koruyucusunun kızı olmasının yanında, Dolly sadece on dokuz yaşındaydı. Ve her hafta üssü ziyaret etmesinin tek sebebi de Üçüncü Nesil idi. Henüz sadece üç kişiymiş gibi görünüyor ve kayda geçiriliyor olsa da onların sayısını tahmin edemezlerdi. Gwen, onları saklamakta zorlanmaya başlamıştı hatta. Ve eğer Dolly'nin başına bir şey gelmişse, dünya üzerindeki tüm Üçüncü Nesil Kahramanlar tehlike altındaydı.

Peter Stark, zırhından hızlıca kurtularak karısının yanına ilerlerken kolyesinin savruluşları hızlıydı. Kahramanlık mührünün etkisini üstünden kaldıran kişi o olmasına rağmen iyi olarak kalan tek Birinci Nesil Nathaniel Barton çoktan mührünü aktif hale getirmişti. "Neler oluyor?"

"Bilmiyorum ama Dolly'e ulaşamıyoruz." Dedi Gwen hızlıca. "Carol'a ne diyeceğimi de düşünmem lazım çünkü kızının güvenle yanımıza ulaşması gerekiyordu. Ama belli ki güvenlik sistemimiz bok çıktı."

James Rogers, uzay donanmasına geçtiğinden beri ilk defa bu kadar tuhaf bir yüz ifadesiyle yanlarına geliyordu. Nathaniel, onun şokta olduğunu bile düşünmüşken Gwen asla esirgemeyeceği şefkatiyle ona sarıldı. Capella'nın kendi babası tarafından öldürülmesinden sonra herkes ona karşı daha ılımlı olmaya başlamıştı. En başta en asi kardeş Astra. Ancak o da artık yoktu ve böyle dehşet anlarında onu çözmek zordu. "Dolly,"

"O iyi mi?" dedi Peter yavaşça. James'in bazı anlarda ne kadar takılı ve şokta kaldığını biliyordu.

"Yaşıyor." Dedi ama kimse tam olarak rahatlayamadı. "Daha büyük bir sorunumuz var."

"Ne kadar büyük?" dedi Gwen.

"Katil soy kırımcı deli mor titan gibi bir sorun," dese de herkes kim olduğunu biliyordu. Asla ihtimal vermeyecekleri kişi...

Thanos.

🕸️

Günümüz, Earth–12