Chapter 34

948 25 16
                                    

CHAPTER 34 na atlasttt!:"> Ang tagal kong hinintay ang UPDATE NA ITECH:) HAHAHA. Nakooo! Sakit ng ulo ko:/ Pero dahil madami nang nag aask ng UD... MAG UUPDATE NA KO.

Mahirap po itong UD na toh:/ Di ko nga alam kung pano sisimulan e. Pero sana bgyan ako ng wisdom for this!!:)

COMMENT YOUR FEELINGS PLEASEE!!! Pana nmn ganahan ako! PLEASE LANG!!

VOTE NADIN! Isang pindot lang ohhhh..

..

THANK YOU READERS!!!!:***

 

 

SAKOP NI DANIEL ASYONG CURTER ANG BUONG UPDATE NA TOH! Namiss nyo sya nuh?:"> ko din namiss ko sya!:* mahal ko sya nuh? 

 

HAHA! K? Yan.

 

-------------

 


DANIEL'S POV

"7:45 pa naman flight nya dba? Baka mahabol ko pa sya", halo halo ang nararamdamn ko ngayon.

Sobrang mixed emotion. Hindi ko nga alam kung ano ba yung dapat kong maramdamn e.

Malulungkot ba ko dahil aalis na sya?

O

Matutuwa dahil alam kong sa pag alis nya mabubuhay sya?

..

"And what will you do Daniel? Kapag nandun ka na? You'll ask her to stay? Ha?" sabi sakin ni Jen na mula kagabi ko pa kasama.

Tama sya. I've gone too far to stop this. I've gone too far to turn back.

Right from the start I know na darating yung araw na toh. 

Yung araw na aalis na sya at iiwan ako ng tuluyan.

I'm the one who wants  this. I'm the one who asks for this.

I'm the one who pushed her to do this.

..

..

Pero bakit sobrang nasasaktan padin ako? Kahit ilang beses ko na hinanda ang sarili ko para sa araw na toh, hindi ko padin kaya.

Hindi ko padin kaya...

"San ka pupunta?" Jen asked me while trying to stop me from leaving.

"I have to see her" I said strongly.

"Daniel, are you insane? Wala ka nang magagawa. Hayaan mo na sya." sabi nya sakin. 

I wanted to listen to her.

I wanted to stop my feet from leaving.

...

But I cant..

Ang puso at isip ko.. laging nagtatalo

..

Pero ngayon

..

ngayon

YOU ARE MY FIRST AND LASTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon