YOU ARE MY FIRST AND LAST

Chapter 45

HELLO READERS! Pasensya na talaga sa sobrang tagal na UD! Sobrang pinapatay po kasi ako sa UST sa sobrang daming pinapagawa -_____- SORRY TALAGA! Malapit nanamn matapos e. One Chapter nalang! Mehehe. Miss nyo ba? Ako din e. Pero dahil sembreak na, for sure matatapos na itech. Sorry talaga ah.

Thank you sa lahat ng nagsubaybay! Malapit na po matapos ito. Thank you readers!

#PeeSyongSyndrome

Chapter 45

Shirlyn's POV

6:45 am. Maaga pa pero nasa labas na ko ng unit ko. Kanina pa akong 5 am dito. Hindi ko alam pero hindi talaga ako makatulog.

Aaminin ko, masaya ako. Masaya ako para sa nangyayari samin ni Asyong ko. Pero hindi ko padin hindi maiwasang isipin si Grey?

Kamusta na kaya sya? Sa ilang oras nalang at aalis na ang eroplano nya. Should I go there to say goodbye? O hayaan nalang?

"Grey" mahina kong sabi.

..

Mamaya maya, may nakita akong isang babaeng tumatakbo papalapit sakin...

"hannah?", pagtataka ko.

Patuloy lang sya sa pagtakbo at nung nakarating na sya.

"Hannah anong gina-"

"Wala ka na ba talagang balak sundan si Grey? Ha? Hindi ka na ba talaga magpapaalam?" Pagalit na sabi nya.

"Hannah, anong nangyayari sayo?"

"Mahal na mahal ka nya at aalis na sya!"

"But we are done. Tapos na ang lahat samin kahapon." Pagpapaliwanag ko.

"So ganun nalang yun? Wala na talaga?" Tanong nya pa.

"Oo. Wala na" sabi ko na nakakunot noo na. Hindi ko na kasi maintindihan ang mga kinikilos ni Hannah.

Nagulat ako ng bigla nya kong sampalin. Langya! Sakit nun.

"What was that for??!!!",pagalit kong sabi. Pero mas nagulat ako ng bigla nya kong yakapin. Hindi ko na talaga sya maintindihan.

"The slap is for hurting Grey.." sabi nya na parang naiiyak na boses.

"And this hug... is for letting him go... Thank you so much" she said then let go of the hug.

I saw her wiped a tear. Why is she crying?

"Masaya akong pinalaya mo na sya. I believe that Grey deserves more than what he had and I believe that i was born to give what he deserves",she said then get something from her bag. And it is a ticket

"I'm going with him. Susundan ko sya kung san man sya pupunta. Hindi man nya ko mahal ngayon, sisiguraduhin ko naman na mamahalin nya ko. Thank you for hurting him. Atleast, nabigyan kami ng chance... ako ng chance" she said then looked back to go pero pinigilan ko.

"Wait" sabi ko then she turned to me.

"Thank you" napangiti kong sabi.

"No. Dont thank me. I'm doing this for him. Not for you" sabi nya pa na mataray.

"I know. Follow him and make him happy. Please do that for me" sabi ko.

"Kahit hindi mo sabihin... I'll do anything. Goodbye!" Sabi nya at tuluyan nang umalis

Ngayong narinig ko kay Hannah ang lahat ng iyon, wala nang dahilan para maging malungkot pa ko. Biglang gumaan ang pakiramdam ko.

Right from this moment, pag darasal ko nalang na maging okay ang lahat sakanila.