YOU ARE MY FIRST AND LAST

Chapter 42

SORRY FOR THE SUPER LATE UD. Busy to the highest level ako:( Huhu. Anyways. Malapit nang magtapos ang story:) ABANGAN NINYO ANG PAGTATAPOS!! Thank you sa mga nagbabasa padin uh:) I love you readers!!:*

SHIRLYN'S POV

"You put your hand this way.. then turn around then POSE!! Got it?"

"Yes." sagot ko naman kay direk.

"Okay. From the top!" sigaw nya then balik sa upuan nya.

..

Andito ako sa rehearsal para sa concert ko. Nagstart na kaming mag prepare last week. We still have 2 months to prepare. Naging busy ako lalo dahil sa concert. Endorsement,Commercial, projects... ang daming inaalok.

Kahit busy ako, hindi padin mawala sa isip ko yung nangyari last week. Yun nadin kasi yung last time na nakausap ko si Grey.

---Flasbacks---

After that rain scene, umuwi nalang ako ng condo. There's no sense din naman kung susundan ko pa si Grey kasi alam kong galit pa sya sakin. Its better kung papalamigin ko muna yung situation.

..

I got off on my bed and washed my face na kalat kalat ang mascara sa gilid ng mata ko. Hindi lang ito dahil sa ulan, dahil din ito sa walang tigil kong pag iyak kagabi.

..

Nasasaktan kasi akong isipin na nasaktan ko si Grey, Si Grey na walang sawang nag intindi at nag alaga sakin. Si Grey na sobrang minahal ako at kahit kelan hindi ako sinaktan.

Sobrang sama ko para hindi maalala ang araw kahapon.

Hay! Pag naiisip ko yun, lalong bumibigat yung dibdib ko.

Lumabas ako ng kwarto. Hindi ko na naman inaasahan yung sumalubong sakin.

Si Grey... may dalang maleta at nakaayos na.

"What's the meaning of this?" tanong ko kaagad.

"I just waited for you to wake up." sabi nya sakin sabay tayo mula sa pagkakaupo.

"Bakit may maleta ka? San ka pupunta?" tanong ko agad agad.

"I'm leaving"

"Ha?"

"I think its better kung hindi na muna tayo mag sasama dito sa condo mo. Besides, hindi din naman tama na magkasama tayo sa isang bubong since hindi pa naman tayo kasal" sabi nya.

"But we are not doing anything wrong"

"Hindi naman porket hindi mali, e tama. I'm going. Mag ingat ka" sabi nya at tumalikod na.

"Grey" tawag ko saknya habang pinipigilan sya na umalis.

Ayoko syang umalis. Ayoko. Alam kong kasalanan ko. Pero handa naman akong mag sorry.

"I know its my fault and I'm sorry. But you don't have to this."

"Believe me... I need this. You too" he said then kissed me on the forehead.