YOU ARE MY FIRST AND LAST

Chapter 30

HEY GUYSS!:) Inaantok na ko. BV na update toh ang sakit sa puso. Umiiyak ako habang nagsusulat!:) Hope we all feel the pain of the characters!:) Goodbye!:D

 

 

Support my song: Twitmusic: SuzyLadyMusic

Twitter: ladiesheart20

Instagram: Ladiesheart 20

FB: Ladiesh Marliesh

COMMENT, VOTE, BE MY FAN!!!:)

Chapter 30

Shirlyn's POV

"Shirlyn, kaya mo yan! Kaya mo yan, okay? Mahal ka ni Daniel. Nagugulahan lang sya"

Para akong tanga na kinakausap ang sarili ko sa salamin.

Pinapalakas ang loob ko.

"Oh? Tumutulo nnmn yang luha mo! Dbah sabi ko magiging okay din? Ngiti na. Wag ka nang umiyak ah"

Kausap ko padin ang sarili ko. Nakakainis kasi tong mga luhang toh!

Hindi ko nmn sila pinapalabas pero labas parin ng labas.

Ganito atah talaga kapag sobrang sakit nuh?

Kahit anong pigil mo, ang tunay na nararamdamn mo padin ang mangingibabaw.

..

..

..

..

Pinilit kong matulog na. Ang sakit sakit na kasi ng mga mata ko e. Kanina pa kasi ako iyak ng iyak. Yung ulo ko kumikirot nadin.

"Hay!!!! I cant sleep" napabulong ko sa sarili ko.

Ang dami kong iniisip.

Iniisip ko yung mga pwedeng mangyari bukas. What if magkita kami ni Daniel? Anong gagawin ko?

Ano bang iaaction ko? 

Kailangan ba kong umarte na parang walang nangyari?

O umiwas nalang kaya ako? 

Pero kasi kapag iniwasan ko sya... maiisip nya na pumapayag na kong makipag break sakanya

..

E kung makipagbreak na kaya ako saknya?

Yun na nmn ang gusto nya e.

Pagod na sya

..

Hindi na nya kaya

..

Anong sense ng relationship namin kung hindi na sya masaya sakin?

Should I break up with him? 

...

...

TAE! Iniisip ko palang naiiyak na ko e. Wew

..

"I cant let you go... so I need you to break up with me first"

..

Paulit ulit yung sinabi nyang yun sa ulo ko.

..

Ano kayang ibig nyang sabihin dun?