DOOD

Chapter 2

'Pap?' 

De schim liep wat dichterbij en zijn gezicht was te zien door het maanlicht dat door de bomen scheen. Astria was opgelucht hem te zien, en gaf hem een knuffel. 

'Hoezo de politie?' vroeg Astria's vader die nog van niks wist. 

'Leandra Jones is vermoord,' zei de politieagent en hij zette zijn pistool weer terug. 

'Ver-vermoord??' 

'Ja. De reden wat haar fataal werd is nog niet duidelijk. Ze was gevonden in een meer, tegenover de Helmondstraat, zo'n 1/4 kilometer verder.'

'Helemaal daar??! Leandra wandelde wel vaak, maar niet zoveel!'

'We weten nog niet zeker of ze daar wel echt is vermoord. Het kan zo zijn dat ze ergens anders naartoe is gesleept. Wanneer hadden jullie elkaar voor het laatst gezien?'

'Ik om...acht uur 's morgens, toen ik naar werk moest.'

'Ik had haar voor het laatst om ongeveer...half acht gezien. Ze zei dat ze toen een wandeling ging maken. Bij het maanlicht.'

'En weet je ook hoe ze wandelt? Wat haar route is??'

'Ik weet dat ze vaak gewoon een rondje loopt, zodat ze altijd ongeveer om acht uur teug is, om Alisia een slaapliedje te zingen. Anders slaapt ze niet zo snel.'

'Waar is Alisia eigenlijk? Ik had gedacht dat ze bij jou zou zijn.'

'Nee, die was al naar bed gegaan.'

'Ik ga toch maar even een kijkje nemen.' Hij liep weg en was even later niet meer te zien.

'Mag ik zijn voornaam weten?' vroeg de politieagent.

'Martin. Martin Jones.'

'Hoe oud is hij?'

'Negenendertig.'

'Oké, dat was het dan voor vanavond. We zullen melden als we iets meer te weten zijn gekomen.'

'Wacht!' gilde Astria naar de politieagent. 'Mag ik misschien het adres van het meisje die haar gevonden had?'

'Tuurlijk. Ik moet het even opzoeken in de database. Ik zal het nog wel mailen,' zei de politieagent en hij liep naar de politieauto, stapte in en reed weg. Astria keek hem na. Ze voelde zich wat veiliger door alle politieagenten die het huis in de gaten hield. Martin kwam opeens naar haar toe rennen. 

'Alisia... ze is weg.'