DOOD

Chapter 6

Astria werd wakker door het zonlicht dat naar binnen scheen. Ze was gisteren vergeten om de gordijnen dicht te doen. Ze stond met moeite op en liep naar de trap. Toen ze de kamerdeur van Alisia zag, kon ze het niet laten om even te kijken. Ze deed de deur open, die heel even moest kraken. Omdat ze bang was dat de hij nog luider ging kraken, deed ze de deur niet helemaal open. Ze liep naar binnen en keek naar de kamer van haar kleine zusje. Ze zag en klein schriftje op haar kussen liggen. Ze haalde het van haar kussen. 

Maandag

Ik keek naar buiten en zag iets bewegen. Ik weet niet wat het was. Het was bijna onzichtbaar. Ik sperde mijn ogen, maar toen was het weer gewoon een boom. 

Dinsdag

Ik viel bijna in slaap, toen ik iets hoorde ritselen. Was er iemand?? Ik stond op, met veel moed. En alweer zag ik niemand. Niets...

Woensdag

In de middag was ik bang dat ik in de avond niet in slaap kon vallen. Ik moet weten wie daar de hele tijd is. En hoe kan diegene nou snel verdwijnen??? Dus plakte ik een briefje, daar in de boom. Ik hoop dat diegene terug schrijft. Omdat hij/zij misschien niets zou kunnen opschrijven, legde ik er een pen bij.

Donderdag

In de ochtend, toen Astria me naar school ging brengen, was ik ietsje eerder. Ik klom in de boom. Er stond iets op!! 

Ik ben je nachtmerrie

Ik schrok zo erg, dat ik bijna uit de boom viel. Ik pakte snel mijn pen en zette hem in mijn j...

'De rest was niet te lezen. Dit had ze waarschijnlijk geschreven, in de avond. Toen was diegene haar komen halen. Maar hield hij haar dan eerder in de gaten??' vroeg Astria zichzelf af. 

'Waar was die pen?? Waar was dat briefje??' zei Astria zachtjes tegen zichzelf. Ze keek naar buiten. Toen ze de boom zag, rende ze naar beneden. Omdat ze geen ster in klimmen en klauteren was, pakte ze een ladder. Aan de boom geplakt zag ze een briefje. Hij was expres omgekeerd, waardoor je de tekst niet goed kon zien. Hoewel er vanaf de achterkant blauwe vlekken te zien waren. Astria vreesde het ergste. Ze draaide het om. Ze had met een inkopen geschreven. Alles was uitgelopen door de regen, die gistermiddag met bakken uit de lucht kwam vallen. Hoewel het niks waard was, nam Astria het mee naar haar kamer. Want het was wel belangrijk voor haar. Want als ze haar zusje niet op tijd vindt, is dat misschien één van de laatste dingen dat een herinnering zou kunnen zijn.