Chapter 18

23 7 10
                                    

'Astria!! Astria, word wakker, snel. Mam heeft pannenkoeken gebakken! Ik heb er al één gegeten!'

Astria schrok wakker. Heel even, een fractie van een seconde, zag ze haar kleine zusje voor zich. Toen ze was weggevaagd, zuchtte ze. Ze kon niet geloven dat ze haar kleine zusje Alisia zo erg miste. Met een miserabel gevoel stond ze op. Waar was ze ook al weer??

Toen herinnerde ze zich het weer: Hermione's ouders hadden haar en en haar vader bij haar vaders tante afgezet. Ze sliep op de bank, haar vader in de logeerkamer, en haar oude tante Petunia Pukkel, in haar slaapkamer.

Astria pakte wat melk uit de ijskast en schonk het in een glas. Zachtjes draaide ze de volumeknop van de radio wat naar rechts. Er kwam wat geluid uit, maar omdat het een oude radio was, kwam er een hoop gekraak uit.

Vanochtend werd *kraak* Oosterse Weide een man dood gevonden *kraak*. Ze hebben foto's van de man gemaakt en *kraak* gehangen. Als je deze man kent bel dan...

Een man dood gevonden in de Oosterse Weide? Had dat misschien met de dood van haar moeder te maken?

Misschien waren er buiten een aantal posters opgehangen, ze woonden namelijk in de buurt van de Oosterse Weide. Het was minder dan een halve kilometer verwijderd en het was erg makkelijk te bereiken.

Ze liep zachtjes met haar glas melk naar buiten. Toen ze de deur opendeed, kwam een windvlaag haar tegemoet. Koude rillingen liepen over haar rug.

Omdat ze maar even buiten ging kijken, liet ze haar jas aan de kapstok hangen.

Toen ze naar het schuurtje liep om te kijken of er niks in het dorpje was, zag ze een aantal foto's. Natuurlijk waren het niet foto's waar hij dood te zien was, het waren portretten.

Astria's ogen dwaalden naar beneden. Ze sperde haar ogen wijd open. Er stond "Mark Robinson" onder de portretten. Snel rende ze ernaartoe en maakte een foto van de poster. Via Whatsapp stuurde ze de foto door naar Hermione.
Na een aantal seconden, had Hermione het al gezien.

H: Omg!! Dat is 'm !! Ik herken hem!! We moeten ons aangeven als familie! Miisschien krijgen we dan meer informatie!!

A: Het is te riskant! Ik snap dat je achter informatie wilt komen, maar we kunnen ons niet vermommen of zo. Dat zou fraude zijn!!

H: We hebben niks beters dat we kunnen doen.

Astria zag dat er iemand aankwam lopen, dus typte ze snel terug.

A: tot zo

Astria stopte haar telefoon stiekem in haar broekzak toen ze zag dat haar tante was. Ze had een roze badjas aan en een gezichtsmasker op.
'Astria? Wat doe je hier?' vroeg ze en ze keek naar de poster. Daarna slaakte ze een zucht. 'Je weet het al, niet waar?'
Astria wist niet wat ze bedoelde. Maar omdat ze nu wist dat haar tante iets wist, speelde ze het spelletje mee. 'Ja. Ik weet het al.'
'Kijk, Bart bedoelde het niet zo.'
Bart... Die naam kwam haar bekend voor. Dat was de naam van iemand die samen met haar moeder op zat. Ze had van Hermione gehoord dat hij alles behalve bevriend was met Mark.
'Bart was misschien niet de aardigste, maar hij bedoelde het niet zo,' zei haar tante en ze keek Astria doordringend aan.
'Bart haatte Mark altijd al. En nu,' Astria wees naar de poster, 'nu, is hij dood. Hoogstwaarschijnlijk vermoord door Bart.'
'Het enige wat Bart deed, was berichtjes naar je moeder sturen.' Haar tante deed een stap dichterbij en Astria een stap achteruit.
'Ja hoor. Berichtjes. Die berichtjes kostte haar het leven!'
Astria begon er al wat meer van te snappen. Ze zei maar wat, ze had geen idee waar ze op doelde.
'Ik weet het, hij heeft berichtjes naar je moeder gestuurd,  ik weet het.' Haar tante keek een met een beetje schaamte naar de grond.
'Watteboout de berichtjes. Je weet wat daarin stond.'
'Het was niet zo bedoeld. Voordat hij die berichtjes had gestuurd, had Mark hem bedreigd.'
'Ja, en nu, is hij dood. Bart heeft hem gedood. Zeker weten.'
'Ik snap dat je boos bent dat hij het volgens Mark deed-'
'Wat?' Astria keek geschokt naar haar tante. Hij deed alsof hij Mark was en stuurde berichtjes naar haar moeder??
Hij stuurde de berichtjes onder Marks naam??
Bart en Mark waren dus twee pestkoppen die elkaars pestte. Mark bedreigde Bart. Waarschijnlijk was hij het pesten zat. Bart accepteerde dat niet en stuurde berichtjes naar mijn moeder,   alsof hij Mark was. Hij wist dat hij het foed had gespeeld, dat wist hij zeker. Hij had een gevoelige snaar geraakt, maar hoezo was het een gevoelige snaar?

DOODWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu