DOOD

Chapter 19

Astria liep boos, geërgerd, geïrriteerd en met een beetje angst naar binnen. Ze had haar glas melk met een bons op de tafel gezet, het kon haar niet schelen of het glas brak, of niet. Ze zette al haar spullen bij elkaar, pakte haar tas en propte ze er allemaal in. Alles zat erin, behalve haar telefoon. Die hield ze voorlopig bij zich.

Met haast liep ze naar haar tantes kantoor. Astria pakte een papiertje en pen, en begon te schrijven.

________________________________________________________________________________

Lieve pap,

Ik heb de trein genomen naar onze oude dorpje, ik ga daar Hermione ontmoeten. Ik ben waarschijnlijk over... twee uur terug. En pap: tante is NIET te vertrouwen.

_______________________________________________________________________________

Ze knipte het briefje met een schaar en zette de schaar weer terug. Plots zag ze een ander briefje liggen. Langzaam draaide ze hem om. Er stond een telefoonnummer op: 0683660008.            Astria zette het briefje snel in haar tas en nam haar eigen briefje mee. Ze liep naar de slaapkamer waar haar vader sliep. Ze legde het briefje op zijn nachtkastje, en liep daarna snel weg -voordat haar tante haar zou zien.

Ze wist waar het treinstation was, dat had ze namelijk gezien voordat ze bij het huis van haar tante aankwamen.

Na tien minuten lopen...

Normaal zou Astria tien minuten lopen niet uithouden, maar dit keer was ze helemaal in gedachten gezonken: wat was die gevoelige snaar??

Ze pakte haar OV-chipkaart uit haar tasje en stapte in.

Astria bekeek het telefoonnummer de hele rit, van het begin, tot het einde. Ze was helemaal geobsedeerd met die Mark en Bart. En natuurlijk haar moeder.

Aan het einde van de rit, was ze Hermione vergeten te appen dat ze zou komen. Snel en gehaast stuurde ze Hermione een berichtje.

A: Hi Hermione, ik ben weer in het dorp. Zou ik kunnen langskomen?? Ik heb namelijk een heleboel ontdekt.

Hermione had het snel gezien.

H: SURE!! Kan niet wachten!  Tot zo!!

Astria stopte haar telefoon weer weg, in haar broekzak. Het station was gelukkig niet heel ver van Hermione, wat haar dus goed uitkwam- aangezien ze niet van lopen hield.

Toen ze aankwam, zag ze Hermione in de tuin zitten lezen. Ze rende naar haar toe. Hermione hoorde iemand rennen, dus keek ze op. Toen ze Astria zag, rende ze naar het hek om hem open te doen.
'Heyy!' Astria rende naar Hermione toe en gaf haar een knuffel. 'Ik heb zo veel uitgevonden.'
'Vertel,' zei Hermione enthousiast en ze ging weer op haar stoel zitten, en zette het boek dat ze aan het lezen was weg.
'Ik heb dus uitgevonden dat er nog iemand was, Bart. Hij en Mark haatte elkaar. Vanaf middelbare. Ze haatten elkaar nu nog steeds. Mark had Bart bedreigd, waarom weet ik niet, maar ik denk omdat hij genoeg had van al het pesten enzo. Maar Bart stopte niet, dus stuurde hij berichtjes naar mijn moeder. Onder Marks naam.'
'Hij wist dat hij Mark uit de tent had gelokt.'
'Dat dacht ik ook,' zei Astria en ze ging op de stoel tegenover Hermione zitten.
'Ik heb ook een aantal dingen uitgevonden,' zei Hermione. 'Nou, de politie. De politie was namelijk niet zo slim om het meer te doorzoeken. Wil je weten wat ze hadden gevonden?'
'Nee- ik bedoel ja.'
'Je moeders telefoon. Je mag naar het politiebureau gaan om die telefoon te bekijken.'