DOOD

Chapter 16

Even later kwamen Hermione en Astria uit het cafeetje. 

'Dat was lekker,' zei Astria en ze keek naar Hermione. 

'I know. Ik kom hier wel vaker. Het is super lekker.'

Hermione liep samen met Astria terug naar Astria's huis. Ze zagen dat de deur open was. Hermione keek met een aarzelende en angstige blik naar Astria. 

'Had je de deur opengelaten??' 

'Nee, ik weet het zeker, ik had de deur op slot gedaan.' Astria trok Hermione mee naar binnen om te kijken of er misschien iemand was. 

'Wacht,' zei Astria toen Hermione de trap op wou lopen. Astria liep naar de keuken en kwam even later terug. Ze had een koekenpan in haar handen geklemd. 

'Zo, Rapunzel, waar zijn je haren gebleven?' vroeg Hermione voor de grap. Ze moest even grinniken, maar hield daarna maar weer op, zodat niemand ze kon horen.

Het gekraak dat vanuit de trap kwam, verraadde Hermione en Astria. Ze slopen naar boven, in de hoop dat diegene -of datgene- hen niet gehoord had. Astria voelde dat ze het helemaal warm kreeg. Maar al snel was het eerder benauwd.

Ze voelden hun hart in hun keel bonken, alsof hij er elk moment kon uitspringen. Hermione deed zachtjes de kamerdeur van Alisia open. Ze zag niemand. Astria bestudeerde de kamer even om te kijken of er niets miste. Gelukkig was er niks verdwenen. Weer slopen ze naar een andere kamer, dit keer die van Astria. Astria, die haar kamer dondersgoed kende, was erg benieuwd of alles er nog was. Astria liet de deur openzwaaien, maar niks miste. Zelfs haar dagboek, dat open lag, was nog precies op dezelfde plek. 

'Niks... Alles ligt er nog,' fluisterde Astria en ze keek achter zich, naar Hermione die in het rond keek. 

'Kunnen we dan naar de volgende kamer?' vroeg Hermione die nog steeds klaar stond, voor als iemand iets zou doen. 

'Ja, we kunnen gaan.' Astria liep weer naar de gang, samen met Hermione. De volgende kamer, de kamer van Astria's vader en moeder, was net wat groter, dus moeilijker om te checken. Astria keek daarom maar simpelweg, omdat het verloren tijd zou zijn.

Met grote passen liepen ze daarna naar het allerlaatste kamertje: het kantoor. Met een stoere gedachte schopte Astria tegen de deur. Helaas was het wat minder stoer dan ze had gedacht, want ze stond te veel naar achteren, waardoor haar voet de deur niet aanraakte. Hermione rolde met haar ogen en deed de deur met haar hand open, terwijl ze met een doordringende blik naar Astria keek. Toen ze beide weer op de kamer focuste: begonnen ze alles te checken. 

'Had jij de jaarboeken al weggezet?'