DOOD

Chapter 15

De volgende morgen was Astria ontslagen uit het ziekenhuis. Het was zondag, de laatste dag dat ze nog vrij was. Haar vader, Martin, was nog in het ziekenhuis en werd waarschijnlijk deze avond ontslagen. 

Samen met Hermione liep ze naar haar huis, dat deels was verbrand. Gelukkig was de brand niet heel erg, en was de brandweer er op tijd. Omdat het niet veilig was om daar te blijven wonen, zouden ze tijdelijk bij haar vaders tante wonen. 

'We mogen toch wel naar binnen?' vroeg Hermione aan Astria. 

'Tuurlijk, we mogen er tijdelijk niet wonen, maar dat betekent niet dat we niet mogen rondsnuffelen. Het is immers het huis van mijn vader.' Astria liep naar binnen, gevolgd door Hermione. 

'We moeten naar het kantoor. Daar hadden mijn vader en moeder hun oude jaarboeken verzameld.'

'Zaten je vader en moeder op dezelfde school?' vroeg Hermione aan Astria, toen ze de trap opliepen. 

'Ja, alleen ben ik de naam van de school vergeten,' zei Astria en ze haalde een aantal dozen met "jaarboeken Leandra" erop staan, uit de stapel met dozen. 'We verdelen het werk. Jij doet deze drie, dan doe ik de andere drie.'

Hermione deed wat Astria zei, en begon erin te bladeren. 'Zullen we ook noteren wie er welk jaar bij haar in de klas zat?' 

'Lijkt me een goed plan.' Ze pakte een paar blaadjes en een pen erbij, en begon te schrijven. 

Na een halfuur schrijven, noteren en analyseren...

'Heb jij iets gevonden?' vroeg Astria aan Hermione, nadat ze de drie boeken die ze had bestudeerd weg had gelegd. 

'Ja, ik zag bijvoorbeeld dat ene "Mark" wel erg... aardige dingen in haar jaarboek schreef. Té aardig.'

'Je bedoelt... dat hij... een crush had op mijn moeder?' 

'Niet zomaar "een crush", hij was namelijk nieuw in de klas, hij kwam er in het derde jaar bij, om precies te zijn, 10 juli 1995. Sindsdien schreef hij erg aardige dingen. Tot en met het laatste jaarboek.'

'Hij was verliefd?' 

'Daar lijkt het wel op... Had jij nog iets gevonden??' 

'Nee, helemaal niks. Er was niemand die haar haatte. Hoeveel kinderen had jij geteld in haar derde jaar?'

'22, totdat die "Mark" kwam opwaaien, dus drieëntwintig. Hetzelfde geldt voor het vierde, vijfde en zesde jaar.'

'Ik heb van jaar één tot jaar twee inderdaad ook maar 22 kinderen. Was er voor de rest niemand, van wie je opviel dat diegene iets op zijn geweten had?'

'Nee, Mark was echt de enige. Zijn achternaam is... Robinson.' 

'Nog NOOIT van gehoord,' zei Astria terwijl ze in de bureaustoel van haar vader zat rond te draaien. 

'Ik ook niet. Laten we gaan, het is bijna half tien. Ik heb nog niet eens ontbeten.'

Samen met Hermione liep Astria naar beneden, de deur uit, om wat in een cafeetje te gaan eten. 

Zonder dat ze het doorhadden zat iemand hen te bespioneren. De schim pakte iets uit zijn of haar jaszak, en drukte op een paar knopjes. 

'Ze zijn het huis uit, we kunnen toeslaan.'