Sevgilim
Geçen akşam aklıma yine sen geldin. Ne kadar garip değil mi? Düşündüm şöyle bir seninle ilgili. Seninle ilgili herşeyi. Sonra senin bende neyin var diye düşündüm. Seninle ilgili neyin var bende? Neyi saklıyorum senin hatıralarından... senden... bizden?
Bir sürü şey saklıyormuşum. Ama sadece saklıyormuşum. Şu an çoğu bende değil. Aptal gibi hepsini yok etmişim.
Öncelikle dört sene önce koluma vurduğundaki çıkan morluklar. Onları saklıyordum. Sen gibi seviyordum onları. Saklıyordum.
Sonra morluklar geçti. Onları kaybettim.
Yine dört sene önce bir sözlüğüm vardı. Sözlük konturolünde bir tarafına benim bir tarafına senin ismini yazmıştık. İkimizde artı alıyorduk. Onu saklıyordum.
Geçen yıl kardeşim kullanıyordu. Sanırım hâlâ onda. Onu da kaybettim sayılır.
Bu sefer bir sene ileriye gidiyoruz. Üç sene gerisine. Erkekler - kızlar kavga etmiştik. Sen de bana inat test kitabıma çirkin yüzler çizip karalamıştın. Ben sana çok kızmış olsamda o yerleri bulmuş ve kesmiştim. Sonra bir zarfa koymuştum. Onları saklıyordum.
Yine aynı sene içinde kızlar olarak sizi kıskandırmak istemiştik ve One Direction resimlerine gözünüzün önünde yavşamıştık. Sonra onları barışınca samimiyetimizin simgesi olarak kesmiştik. Barıştığımız güne ait olduğu için bir parça fotoğrafı saklıyordum. Onu da zarfıma koymuştum.
Yine üç sene önce matematik sınavına çalışırken beni çalıştır diye testimi karalamıştın. Karaladığın kısmı da zarfımda saklıyordum.
Sonra sınava çalıştırmıştım seni. Erkeklerden biri bizi rahatsız etti diye beyaz silgimi ona fırlatmıştın. O beyaz masum silgiyi saklıyordum zarfımda.
O sene boyunca karaladığın defterlerimden kopya çektiğin test sorusuna kadar hepsini yırtıp zarfımda saklıyordum.
Ama sonra dopdolu bir zarf ve sırf seninle ilgili olan bir günlüğü hırsımdan okulun son günü çöpe atmıştım.
Geçen seneye bir bakarsak pek eşya saklamadım. Sana en çok aşık olduğum yıldı geçen yıl. Sadece seni saklıyordum. Ya da saklamaya çalışıyordum. Bir çok kızla çıktın yine. İyi saklayamamışım demek ki. Tüm suç bende. Yine bir sürü kızı etkiledin ve kullandın. Biliyorum hem de çok iyi biliyorum. Sen kızları değil kızları etkileyip kullanmayı seviyordun. Beni de etkiledin ve kullandın. Geçen yıl uyardı arkadaşlarım beni. " Seni kullanıyor. Defterlerini sen yazıyorsun. Ödevlerini sen yapıyorsun. Sınavlarda kopya veriyorsun. Anlamadın mı seni nasıl kullandığını? " dediler. Mırın kırın edip geçiştirdim onları. Dinlemedim onları. Hatta ne sandım biliyor musun? Bizi kıskandıklarını. Olmayan aşkımızı kıskandıklarını. Sadece benim yandığım ateşi kıskandıklarını sandım. İşte böyle sevmiştim seni geçen yıl. Arkadaşlarımdan şüphe duyacak kadar çok. Bana neden senin sevgilinle arkadaşlık kurduğumu sordular. O seni seviyordu aynı benim gibi. Bu yüzden galiba. O zamanlar o kadar aptallaşmıştım ki senin olan herşeyi benimsiyordum. Sevgilini bile. O kız seni gerçekten seviyordu be oğlum. Kendimi gördüm gözlerinde. Mesaj atmadığındaki suratını gördüm. Aynı bana " Kardeşimsin. " dediğindeki yüz ifademe benziyordu. Üzülmüştü belliydi. Yani geçen yıl seni saklayamamıştım pek sadece saklamaya çalışmıştım.
Bu sene ilk haftalarda o kadar alıştırmıştım ki kendimi seni unuttuğuma soğuktu sana tavırlarım. Sonra kıyamadım sana. Kim sevecekti ben olmasam seni doğru düzgün annenden başka? Kim bağlanacaktı sana kolundaki takım bilekliğinden başka?
Kıyamadım sana ama bir yandan da nefret ettim. Nefretini saklıyordum içimde aşkınla beraber.
Kolumu çizdinya hani şakalaşırken kalemle. Saklıyordum onu.
Biraz önce banyo yaptım silindi. Çizdiğin kalemde benimdi. Şu an elimde. Sıkı sıkı tutuyorum onu saklıyorum.
Bu aralar taktın bana sürekli beyaz tokamı saçımdan çekip duruyorsun. Saklıyordum o beyaz masum tokayı.
Banyo yaptıktan sonra bir türlü bulamadım. Kaybettim onu galiba.
Eksiliyor sanki yavaş yavaş senden bana kalanlar. Sadece bazen anılar geliyor aklıma. Sana normal gelen o anılar bana iki sevgiliyi andırıyor bil istedim.
Bilmeni istediğim diğer şey ise;
Senden bana kalanlar eksiliyor olabilir ama kalbim hâlâ büsbütün. Seni de hergün sağlıklı görebilmek güzel.
Yani
Saklıyorum hâlâ seni senden bana kalanlar olmasada kalbimde.
Kalbimin en derininde.
Sakladım...
Saklıyorum...
Saklayacağım...
Bunlar saklıyordum da kalmayacak. Seni gerçekten
Saklayacağım.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Platonik Edebiyatı
De TodoPlatonik aşıklar, söylemeye korkanlar, karşılık bulamamışlar, arkadaş olarak görülenler, çaresiz hissedenler ve unutmaya çalışanlar...hepiniz gibi bende bunları yaşıyorum.Bu kitapta duygularımı yazdım. Sevdiğime seslendim. Hayatımı anlattım. Edebiya...