Bir Platonik Edebiyatı

17■Sen... Onlar...

Yeniden buradayım. Sevgilinin olması seninle ilgili yazılar yazmama engel değil. Sevgilinin Wattpad kullanması umurumda değil. Sen de umurumda değilsin. Şu an beni tek ilgilendiren kişi yine 'benim'. Kendimi düşündüğüm için bencil diyebilirsin ama inan ki bana bencil demen umurumda değil.

Önemli olan benim.

Bu cümleyi daha önce çok fazla kullandığımı hatırlamıyorum. Çünkü daha önce önemli olan ben değildim, sendin. Ben kendimi hep ikinci plana atıyordum. Çünkü güyâ ben düştüğümde sen kaldıracaktın beni yerden. Sen üfleyecektin acıyan dizime. İyi bakmam lazımdı sana çünkü sen bana lazımdın. Değil mi?

Ah be, dikkatsizliğimden dolayı kaldırımdan düştüğümde beni kaldırmak yerine kahkahalara boğulan ve bana deli gibi acıyan dizimi unutturup yüzüme küçük bir tebessüm yerleştiren insanlar kadar olamadın.

Hiç bir zaman da olamayacaksın.

Çünkü onlar benim lafın gelişi kankalarım değillerdi. Onlar benim can damarımın attığı yerdeki yeri doldurulamaz kanımdılar.

Evet, onlara bileklerimde bir yer verdim.

Hayır, o kadar değersiz değillerdi.

Sadece onlar da canımda yer verdiklerim gibi canımı yaksınlar istemedim. Bu yüzden bileklerimdeler. Ben bileklerimi kesmediğim sürece biz ayrılmayız.

Sen, canımı yakarken...
Onlar, senin için "Canı çıksın" dediler.

Sen, bilmeden de olsa ağlatırken...
Onlar, kendi dertlerini hiçe sayıp beni teselli ettiler.

Sen, bir pislikken...
Onlar, beni bir pisliği sevdiğim için tebrik ettiler.

Sen, başka kızlarlayken...
Onlar, o kızlara demediklerini bırakmadılar.

Sen, üzerken...
Onlar, üzülmemem için herşeyi yaptılar.

Sen, başıma bela açarken...
Onlar, 'belalıyız' diye espiri yaptılar.

Sen, kullanırken...
Onlar, birçok kez uyardılar.

Sen, beni hiç takmazken...
Onlar, 'boşver takma' dediler.

Sen, ağlatırken...
Onlar, güldürdüler.

Sen, sevmedin...
Onlar, "Sevgini haketmedi" dediler.

Seni Onlarla karşılaştırmam bile bir hataydı zaten.

SEN canımdın,
Canım çıktı.

ONLAR kanımdı,
Akmaya devam ediyor.

Sen o mesajı attığın zaman bile Yüce Allah ben kaldıramam diye yanıma bir arkadaşımı bırakmıştı. Ben de ağlamamıştım, takmamıştım. Tüm gece birlikteydik. Diğer arkadaşlarıma söylememiştim keyfimiz kaçmasın diye. Kaçmadı da. Aynıydık yine.
Eğlenceli, neşeli, çılgın...
Sana rağmen...
Arkadaş kalalım demene rağmen. Yanlış anlama bu sorun değil sorun olan şey; arkadaşlığımızın bitmiş olması. Hiç konuşmadık o günden beri. Koyuyor be...hemde çok..

Can Bonomo'nın bir sözü var. Bu sözle bitirmek istiyorum bölümü.

"Arkadaş kalalım sözü şey gibi biraz; Adam öldü ama gömmeyelim, dursun..."