🗝️YAYIN TARİHİ: 20:11:2019
Bakışlarımı hiç yıkılmayacak gibi duran bedenine çevirip konuştum.
'Olurda Birgün Yüreğinde iki sevda taşımak zor gelirse, benden vazgeç sevgilim. Ben bilirim ki bu vazgeçişin sebebi bana duyduğun sevdanın bitmesi değil a...
İki gözüm seneler geçiyor Ömür ektiğini biçiyor...
Zamana bırakınca bazı şeyler meğerse geçmiyormuş. Aylar, yıllar hatta asırlar geçse geride bıraktığı enkazlar dün gibi tazeliğini koruyormuş. En kötüsü de ne biliyor musunuz? İnsan neyi çok unutmak isterse, o şey yakasına yapışıp her anında takibinde oluyor...
Böyle anlarda ne yapmamız gerekiyor cidden bilmiyorum! Çözüm üretmek imkansız böyle bir duruma.
'Pelin bu kutu ve içinde çıkan şeylerden kimsenin haberi olmayacak tamam mı? Bu gelen kutu hakkında birinden bir şey duyarsam inan bana seninle bir ömür konuşmam anladın mı?'
' Eğer kimsenin bilmesini istemiyorsan söylemem tabiki ama anlamıyorum hayatta hiç bir tanıdığının olmadığını sanıyordum. Peki kim sana annenin fotoğrafını yollar? Hem o zarfta ne var açıp okumadın!'
Zil sesiyle beraber adeta bedenim yerinden zıplarken, korkuyla elimde tuttuğum kutunun içine fotoğrafı ve zarfı atıp kutunun ağzını kapatırken, bakışlarımı Pelin'e çevirdim.
'Ben bu kutuyu kaldırana kadar sende kapıyı açıp bizimkileri oyala.'
Hızlı bir şekilde odaya koşup kutuyu odada bulunan dolaba koyup üstünü kıyafetle örttüm. Bedenim gerginlikten dolayı soğuk terler dökerken, içerden Murat abi ve Kaan'ın sesini duymamla içime derin bir nefes çekip üstüme çeki düzen verip odadan çıktım. Demin ki mutlu ve çocuksu heyecanımdan eser kalmamıştı ama Kaan'a bunu gösterme hatasına düşemezdim. Her zamanki gibi yüzüme maskemi takıp sevdiğim adamın karşısına çıktım. Beni gördüğü gibi Kaan kollarını açarken, tereddüt etmeden kollarının arasına sığınıp içimde ki tüm karanlığı perde arkasına yollamaya çalıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Seni çok özledim.'
Yüzümü boyun girintisine koyup derin bir şekilde kokusunu içime çektim. Gözyaşlarım her an akmak için yer ararken, onun varlığından güç almaya çalıştım.
'Bende seni özledim meleğim.'
Murat abi ve Pelin gülümseyerek bizi izlerken, utanıp kendime çeki düzen verip Kaan'ın kolları arasından çıkıp kolumu beline sardım. Kaan bu utangaç halime gülümseyip dudaklarını alnıma koyup sıkıca bastırıp öptü. Sonradan düşen jetonla bakışlarımı Murat abiye çevirdim.
'Hoşgeldin Murat abi.'
'Hoşbulduk Yenge.'
Hep beraber yemeğe geçtiğimizde, aramızda ayrı kaldığımız süre boyunca yaptıklarımız hakkında bir sohbete girişmiştik. Ruhen her ne kadar onların yanında olamasamda bedenen aralarındaydım. Farkındaydım kolay kolay mutlu olmama izin vermeyeceklerdi .. Nasıl bir sınavın içinde olduğumu cidden bilmiyordum. Her şey çok karışık ve zordu. Bir soruyu çözmeye çalışırken başka bir soru karşıma çıkıyordu. Belki de mutlu olmayı cidden hak eden biri değilimdir. Bilmiyorum cidden bilmiyorum..
