🗝️YAYIN TARİHİ: 20:11:2019
Bakışlarımı hiç yıkılmayacak gibi duran bedenine çevirip konuştum.
'Olurda Birgün Yüreğinde iki sevda taşımak zor gelirse, benden vazgeç sevgilim. Ben bilirim ki bu vazgeçişin sebebi bana duyduğun sevdanın bitmesi değil a...
Dünyam başıma yıkıldı bir günde. Bütün umudum tek bir cümlede yok oldu. "Ben senin babanım."... Annemin dünyasını başına yıktığı gibi, benimde dünyamı başıma yıktı. Mutluluk bir sefer daha beni teğet geçerken, sadece ölü bakışlarla seyrettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annemde gerçeği öğrendiğinde böylemi canı yanmıştı? Yaşayan bir ölüye dönecek kadar mı acı çekmişti? Peki ben ne olacaktım yada ne yapacaktım bu iğrenç gerçekle? Elinde onlarca şehidimizin kanı olan bir terörist nasıl benim babam olurdu? Damarlarımda dolaşan kan bedenime ağır geldi. Kendi bedenimden iğrendim o an. Kaan'ın yüzüne nasıl bakacaktım? Böyle bir gerçekle nasıl onunla olmaya devam edecektim peki? Gerçeği öğrendiğinde bana nasıl eskisi gibi bakacaktı?
'Gerçeği duymak istememen, benim kızım olduğun gerçeğini değiştirmeyecek? Bu gerçeği kimse değiştiremez kızım?
Mideme büyük bir yumruk yemiş gibi acı içinde olduğum yere çöküp kaldım. Bedenimin buzdan farkı yoktu! Bu gerçeği nasıl kabullenirdim? Nasıl?... Karşıma geçip benim gibi yere çöktü, yüzünde o iğrenç gülümsemesiyle elini yavaşça bana doğru uzattığı anda bedenimi geriye çekildim.
'Bana sakın dokunma! O iğrenç elini bana sürme? Ben elinde onlarca şehidimizin kanı olan bir teröristin kızı değilim, ben annemin kızıyım.'
Çöktüğü yerden kalkıp sesli bir şekilde kahkaha atmaya başladı. Gözlerim endişeyle büyürken, bende yavaşça yerden kalktım.
'Konuşma tarzına bakarak Zerdali'ye çektiğini söyleyebiliriz ama bu hala benim kızım olduğun gerçeğini değiştirmiyor.'
Zoraki şekilde yutkundum ve bedenimi dikleştirdim,
'Amacın ne? Ne istiyorsun? Şimdi mi baba olduğun aklına geldi?'
Şero etrafımda bir tur atıp bakışlarını yüzüme sabitledi.
' Açıkçası seni görene kadar baba olduğumu unutmuştum ama o gün adamlarım seni kaçırdığında ve bileğinde ki doğum lekesini görünce seni hatırlarım. Dünya cidden çok küçük kızım. Ben seni İstanbul'da bırakıp, davamızın peşine düştüm şansa bak ki sende babanın peşinden buralara gelmişsin.'
Gözlerim öfkeyle parladı, yumruklarımı sıkıp, ona doğru bir adım attım.
' Sana tekrar söylüyorum ben senin değil annemin kızıyım ve inan bana senin gibi bir teröristin peşine düşecek biri değilim. Hatta ilk işim birazdan polisi arayıp seni şikayet etmek olacak.'
