DAĞLARA SEVDALI

TERÖR🕸

🌙İlk önce şöyle ufak bir merhaba diyim :) Hal hatır sorayım! Nasılsınız? Nasıl gidiyor?

🌙İlk bölümü atıyorum sizlere umarım hoşunuza gider düşüncenizi ufakta olsa bir yorum aracılığıyla belirtirseniz çok sevinirim.
Cidden düşüncelerinizi önem veriyorum. ❤️❤️💕💕💕

🌙🕸🌙

çocuk olsam yeniden. Bir tek düştüğüm için acısa içim ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece.

****

Yalnızlık bir insanın ruhuna Nasıl işleyebilir sizce? Ya da nasıl olurda bir insanın en yakın sırdaşı gözyaşları olur?

İşte bu soruların en iyi cevabını tabiki o biliyordu. Yorgun ve çekingen bakışları karşısında duran yaşlı doktorun üstünde sabitlenmişti. İçinde barındırdığı korkuyla ne diyeceğini bilemez şekilde öylece koltuğa sinmiş şekilde bekliyordu.
Eli bir an boynunda ki kolyeye gidecek gibi olduysa da, bu isteğini geri plana atmak zorunda kalmıştı.

'Tekrar hoşgeldin kızım. İsmin şura'ydı dimi?'

'Sağolun. Evet şura.'

'Memnun oldum kızım, benim adımda Rıza. Şimdi kızım ilk başta sana kalacağın yeri göstereyim, daha sonra beraber çalışacağımız sağlık ocağını görmeye gideriz.'

Yaşlı doktorun sıcak kanlı konuşma tarzıyla, şura tebessüm ederken; yeni hayatına tamamen başladığının farkına varmıştı.
Rıza beyle evden çıkıp, yürümeye başladılar. Rıza beyi gören insanlar selam verip, hal hatır sorarken aralarında geçen Kürtçe konuşmalara yabancı kalıyordu.
Attığı her adımda, birkez daha İstanbul'da olmadığının farkına varıyordu.

Kocaman binalar, araba gürültüsü ve birbirlerine bağırıp çağıran bir insan kalabalığı barındırmıyordu burası!
Hakkari'ye şimdiden ısınmaya başlamıştı.

Bu şehir aslında biraz kendisini andırıyor gibiydi, belki de sırf bu yüzden içinde ki huzursuzluk yok oluyordu yavaş yavaş...
Bu şehirde onun gibi sessiz, çökmüş ama herşeye rağmen ayakta duruyordu. İçinde tonlarca acı barındırmasına rağmen, bir gelin edasıyla süslenip paklanıyordu.
Evet bu şehir Cidde'n ona çok benziyordu...

Yaşlı doktorla geldikleri, küçük tek katlı, hafif eski evin dışında gezdirdi bakışlarını.
Yaşlı doktor ceketinin cebinden çıkardığı anahtarı yavaşça anahtar yuvasına yerleştirip çevirdi.
Kapı sesli bir şekilde açılırken, şura içine derin bir nefes çekip içeri doğru ilk adımını attı.
'Bismillah...'

Girdiği gibi onu küçük bir koridor karşıladı, koridorun hemen sağında bir kapı vardı. Şura oranın tuvalet olduğunu düşündü. Hemen koridorun karşısında orta büyüklükte bir oda çaprazında minik bir yatak odası ve küçük odanın karşısında mutfak bulunuyordu.
Evde birkaç parça eşya olması yüzünü güldürtmüştü.
Kendine ait eşyalarla bu yeri kendine tam olarak yaşanılacak bir ev haline getireceğinden emindi.

'Sen gelmeden önce hanım komşularla evi temizledi, biraz eski ama sağlamdır. Burdaki insanlar misafir perverdir. Komşuluğa önem verir, kısa zamanda seni bağırlarına basarlar.'