DAĞLARA SEVDALI

ÖPTÜM NEFESİNDEN

Özlemek kime ve nereye ait olduğunu hatırlatır insana.

  🗝bir-yudumnefes

                     ❄️❄️❄️

   Kaç zamandır aklımda dönüp dolaşan sorular yüzünden, kafamı bir türlü işe veremiyordum. O adamın yüzü geceleri rüyalarıma girip, bana kabusu yaşatıyordu.
  attığı kahkahaları kulağımda bozuk kaset gibi çınlıyordu. Beni kaçırıp sonra öylesine serbest bırakması mantık işi değildi! "Sadece seninle tanışmak istiyorum." O adam neden benle tanışmak istemişti? Bitmek bilmeyen tonlarca soruyla cebelleşiyordum.

'İyi misin şura abla?'

Yorgun bakışlarım Arif'i bulduğunda, başımı onaylar tarzda salladım.

'İyiyim kardeşim.'

Verdiğim cevap ve yüzümün hali birbirine zıt olmasına rağmen hiç düzeltmeye çalışmadım. Kalkıp Rıza amcanın yanına gidip, hastalarla ilgilenirken kafamı meşgul etmeye çalıştım.
   Sağlık ocağının kapanmasına yarım saat kala aşı listesini son defa gözden geçirmeye başlamıştım.

'Arif Çarşamba günü birkaç bebeğin aşı günü var. Yarın sen ailelerini arayıp sağlık ocağına gelmeleri konusunda haber verir misin?'

Arif başını tamam anlamında sallarken dosyayı kapatıp dolaba yerleştirdim.

'Seni almaya kim gelecek abla?'

Arif'in sorusuyla yüzüm tekrar asıldı. İçime derin bir nefes çekip, bedenimi dikleştirdim.

'Kaan görevde olduğundan, Murat abinin eşi gelip beni alıyor. Onun evinde kalıyorum şimdilik.'

Olanlardan sonra artık tek başıma kalmamam konusunda resmen uyarı aldığımda; Kaan'ın evinde kalmaya başlamıştım. O görevden dönene kadar'da Pelin'in yanında kalıyordum. Bu duruma pek sıcak bakmasamda, onunda genelde tek başına olduğunu bildiğimden kabul etmek zorunda kalmıştım.

'Anladım abla. Ben çıkıyorum hayırlı akşamlar şimdiden yarın görüşürüz.'

'Görüşürüz kardeşim.'

Eşyalarımı toplayıp çantaya koyup, sağlık ocağının kapısına çıktığımda bakışlarım kara kara bulutlara dönmüştü. Sonbahar Zaman'ı olduğundan artık havalar aşırı soğumuştu.
Ellerimi kabanımın cebine koyup hafifçe yerimde hareket etmeye başladım.
Gelen korna sesiyle başımı kaldırdığımda, arabanın içinden bana el sallayan Pelini görüp gülümsedim.
Arabaya doğru koşarak, ön kapıyı açıp resmen kendimi arabanın içine attım.

'Hoşgeldin Canım.'

'Kusura bakma Şuracım seni beklettim biraz.'

'Önemli değil, bende yeni çıkmıştım zaten.'

Pelin arabayı çalıştırınca bakışlarımı yola diktim. Bedenim öyle yorgundu ki arabanın içinde klimanın sıcağıyla mayışmaya başlamıştı.
Esnemeye başladığımda, elimle ağzımı kapatıp kendimi hafifçe silkeledim.

'Dün gece rahat uyuyamadın mı canım? Yoksa yerin rahat değil miydi? Söyleseydin değiştirirdim yerini!'

Başımı hemen olumsuz anlamda sallarken Pelin'in sözleriyle utandım.