CHAPTER 59

188 8 0
                                    

I woke up a little late than usual maybe because late narin akong natulog kagabi. I look for Hace all around the house but he was nowhere to be seen.

"Nay? Si Hace po?" I asked Nanay Litita.

"Kanina pang umaga umalis iha, ni Hindi nga nag almusal" Ani Nanay Litita.

Parang nawalan ako ng ganang KumAin, late na nga umuwi tapos ang aga pang aalis.

Aalis narin Sana ako ng Bahay nang tawagin ako Nanay Litita bago pa man ako kalalabas ng pinto.

"Lera nak, pinaghanda ko ng makakain ang asawa mo, Dalhin mo to sa kanya, maganda iyan at wala Naman kayong klase, sabay na kayong mananghaliaan" iniabot sa akin ni Nanay Litita ang Isang lunchbox na nakabalot ng Isang puting silk na tela.

San nakuha ni Nanay ang idea na to? Sa kdrama?

Nakangeti pa along lumabas sa gate ng Bahay Namin at mabilis na pinara ang unang tricycle na nakita ko.

It's around 9:50 am nang dumating ako sa school, mayang gabi ang sayaw Namin.

Maraming students ang naglalakad at nakatambay sa CAET park.

Pero nasaan kayA si Sandra.

Hindi pa ako nakalalayo sa gate nang may humintong motor sa tabi ko,

Si Levi.

"Sakay na sa gym Tayo, ayusin daw mga susuotin mamaya" nakatingin lang ako sa kanya at Hindi alam ang gagawin.

Should I ride with him? Or what?

What happened to the "reject Levi Operation"?

"Bagal Lazaro" he said to me.

That's the Levi I know.

He calls me Lazaro in a serious and intimidating tone.

Nag madali akong sumakay sa likod Niya nang walang sinasabi.

"Kapit" Aniya
Kumapit ako ng Carrier ng motor Niya pero bakit Hindi parin kami umalis.

"May hinihintay ka pa?" I asked, bahagya ko ding sinilip ang mukha nya.

"Sabi ko kapit" he repeat, Hindi Sya mukhang na iireta pero seryoso talaga Sya.

Out of confusion, I showed him my hands na naka kapit sa likod, kahit na nakatalikod Naman talaga sa akin.

Pero mabilis niyang hinuli ang kamay ko at pinaikot sa bewang nya.

"Yiieehhh" I heard shriek from students not far away from us.

Nak ng sheet of paper, Dami palang nakatingin sa amin, mga tambay sa CAET park, college mates Namin.

Pilit kong inialis ang kamay ko pero...

"Hindi Tayo aalis Kung di ka kakapit" Aniya.

I wanted to roll my eyes and say "edi Hindi aalis, mag lalakad nalang ako" but I didn't. Kasi I don't want him thinking that Im thinking what we are doing have malice. Para lang maisip na walang epekto sa akin.

Nasa gitna din Namin ang lunchbox na pinadala ni nay litita sa akin.

Nanahimik ako at humawak sa laylayan ng suot niyang jacket, the same jacket he lent me on Valentine's day last school year.

Panong di ko makalimutan eh, bagong bago pa at Parang pangalawang beses nya palang nasuot ito.

Isa nanamang sabay sabay na tili ang narinig ko bago paman kami maka alis doon.

I'm fine riding a motorcycle nang Hindi naka kapit, pero ginawa ko paring kumapit sa kanya Mula sa likod.

PALAWEÑA SERIES NO.1: Marie Allera Zy LazaroTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon