toneel liefde

hoofdstuk 20

Omdat ik geen geduld heb >_< en ik dit hoofdstuk gewoon enorm leuk vind plaats ik hem nu al. Xxxx Pannekoekeef.

De party is al een tijdje bezig en zo te zien heeft iedereen het naar zijn zin.
Louise staat met een schattige jongen te praten over haar snoepjesloze piñata.
Ik glimlach het is fijn voor Louise dat er nog iemand is van het mannelijk geslacht die daar geïnteresseerd naar wil luisteren.
Verder zie ik Lars dansen met oud bekende Esmee.
Ik moet nog steeds gniffelen als ik aan hun gezichten terug denk van die ene avond dat ik hun onderonsje stoorde.
Op eens word ik opzij geduwd.
Het is Dave die met een groep giechelende en flirtende meisjes om zich heen voorbij komt.
Hmpf player.
Ik besluit om nog een drankje te halen en loop naar de tafel met eten en drinken.
De tafel zit onder het drinken en chips, zelfs onder de tafel ligt een laag chips.
Ik negeer het en pak wat te drinken daarna laat ik me neer vallen op een lege stoel.
Nadat mijn drankje op is loop ik naar de geïmproviseerde dansvloer en laat ik mijn heupen heen en weer gaan op de maat van de muziek.
Ik kan totaal niet dansen maar ik trek me er niks van aan.
Het gaat er nu niet om of je kan dansen of niet, als je maar geniet.

Ik sta al een tijdje te dansen in de grote massa en ik ben al aardig moe.
Een paar keer heb ik iets te vrolijke jongens van me af moeten duwen, maar dat bederft mijn pret niet.
Opeens voel ik twee sterke armen om mijn heupen heen.
Ik span mijn spieren al aan om de jongen die achter me staat weg te duwen tot dat ik merk dat het Dave is.
Vragend kijk ik hem aan.
"Ik weet dat je me een klap wil geven maar laat me nou even genieten".
"En waarom zou ik jou je zin geven?"
Hij drukt me tegen zich aan en ik geef me over.
Eventjes kan ik wel met hem dansen en anders duw ik hem weg zoals bij de andere jongens.
Een tijdje dansen we samen op de drukke en dreunende muziek.
Tot dat ik gebaar dat ik moe ben.
Hij volgt me naar de drank tafel en we nemen allebei wat te drinken.
Met ons drankje in de hand zoeken we een rustig plekje om te kunnen praten en belanden we op de trap.
We praten een tijdje over school en het toneel.
"Zullen we anders even naar boven? hier worden we de hele tijd gestoord" vraagt Dave.
"Is goed" antwoord ik terug.
We staan op en ik volg Dave naar de logeerkamer waar hij blijkbaar al die tijd al heeft geslapen.
Ik plof op het bed neer terwijl Dave het licht aan doet.
Ik voel nu pas hoe moe ik ben.
Langzaam vallen mijn ogen dicht, ik hoor nog net hoe Dave naast me komt liggen voor dat ik in slaap val.

Ik word wakker van een kriebelend gevoel in mijn nek.
Ik open mijn ogen en probeer te kijken wat het is, maar het lukt niet omdat ik word tegen gehouden door een lichaam.
Ik probeer in mijn paniek het lichaam van me af te duwen.
"Rustig prinses".
Mijn lichaam ontspant als ik merk dat het Dave is.
Zachtjes kust hij me in mijn nek steeds dichter naar mijn kaaklijn.
Eventjes wacht hij een paar seconden en gaat dan verder naar mijn mond.
Mijn hartslag gaat omhoog.
Als hij bij mijn mondhoek is wil ik protesteren.
Maar als onze lippen elkaar raken ga ik mee in zijn zoen.
Al zoenend voel ik zijn hand bij mijn heup omhoog kruipen.
Als hij ter hoogte van mijn ribbenkast komt kom ik met een klap terug in de werkelijkheid.
"Dave wat doe je?"
"Ssst doe nou mee".
Ik duw hem van me af "Nee".
Dave kijkt me grijnzend aan "Je wil het eigenlijk wel maar je durft niet".
"Nee hoe kom je daar bij?"
"Anders zoende je me niet terug".
"Kwam door de drank".
"Je hebt geen alcohol gedronken".
"Ik ben gewoon Cola high".
"Dat kan niet".
"Wel door de suikers word je druk maar daarna weer moe en weet je dus niet echt goed wat je doet en krijg je dus kleine kortsluitinkjes in je hersenen dus theoretisch gezien kan het wel".
"Dus theoretisch gezien kan je nu doen wat je wilt want morgen ben je het vergeten en heb je geen schuldgevoel".
"Ja?".
Nadat ik dat heb gezegt duwt Dave me achterover op het bed terwijl hij me weer op de mond zoent.
Ik draai mijn hoofd opzij "Maar dat betekent niet dat ik nu niks mee maak".
Ik wurm me onder een verbaasde Dave vandaan en loop naar de deur.
"Sorry" murmel ik nog terwijl ik de deur open trek en de gang op loop, recht in de armen van Lars.
"Wat heb jij daar gedaan?"
"Lars! Is iedereen al weg?"
"Ja die zijn net allemaal de deur uit maar wat deed jij op Dave zijn kamer?"
"Dave's kamer? Dat is de logeerkamer".
"Waar Dave al anderhalve week slaapt".
"O eeh niks".
Snel loop ik Lars voorbij en vlucht ik mijn kamer in.
Ik plof op mijn bed neer en val voor de tweede keer deze avond in slaap niet merkend dat ik de enige ben die er in de kamer slaapt.