toneel liefde

hoofdstuk 11

"Rosie?" Dave kijkt me ongemakkelijk aan.

Ik val bij die jongen van de ene verbazing in de andere.

Wat heeft hij echt nog meer te verbergen?

"Hallo? Aarde aan Rosie".

Nu pas merk ik dat ik de hele tijd Dave verbaast heb zitten aan staren.

"O sorry weet je waar ik de steranijs kan vinden?"

Hij denkt vast dat ik gek ben.

"Ja hoor volg me maar het staat op de kruidenafdeling je moet er echt een keer aan ruiken ruikt lekker!"

Hoe weet hij dat allemaal?

"Dankje".

"Geen dank hoor".

"Sind wanneer werk je hier?".

"Al een tijdje ik moet toch ook aan mijn geld komen".

"Ja dat is waar" zeg ik terwijl ik de steranijs pak uit het schap.

Dan komt Dave zijn baas de hoek om.

"Dave! Zit je nou alweer met een meisje te flirten".

"Nee meneer! Ik liet de steranijs zien".

"Laat me het niet merken heh!"

"Ja meneer, Nee meneer".

Dan loopt zijn baas verder.

Nu kijkt Dave me nog ongemakkelijker aan.

"Sorry ik moet weer verder" en haastig loopt hij weg.

"Eh doei?"

Snel pak ik alle andere spullen en reken af bij de kassa.

Thuis aangekomen komt mijn moeder op me af om me te helpen met de boodschappen.

"Waarom duurde dat zo lang?"

"Ik kwam een bekende tegen"

"Nou ja je bent er dek de tafel maar we gaan zo eten".

Ik dek de tafel terwijl ik na denk.

Zo Dave zit in de late avonduren tijdens het werken in de Albert Heijn te flirten met meisjes?

Raar kind.

Ja maar je vind hem wel knap!

Ik schrik door dat ene zinnetje waarom denk ik dat nou weer.

Mijn gedachtes worden onderbroken door mijn moeder.

"Gaat alles goed?"

"Ja hoor ik dacht even na over school" zeg ik zo normaal mogenlijk.

"O gelukkig schatje roep jij de andere even dat we kunnen eten".

"Is goed hoor mam".

Ik loop het huis rond om iedereen te halen.

Als ik bij Lars zijn kamer aankom blijf ik even staan luisteren.

Lars fluisterd zachtjes.

Wat doet die gek echt daar binnen?

Ik doe de deur open en zie Lars samen met een meisje op zijn bed gelukkig met kleding aan.

"O oeps verkeerd verbonden!"

Het meisje kijkt me verbaast maar ook verschrikt aan.

Lars kijtk heel betrapt het is zo'n komisch gezicht dat ik in lachen uitbarst "jullie moeten echt jullie gezicht zien joh!"

Ze kijken me nog steeds raar aan.

"Nou mam vroeg of jullie kwamen eten" zeg ik terwijl ik richting de trap naar beneden loop.

Het duurd niet lang voor die twee mij volgen.

Vlak voor de deur houd Lars mij tegen "geen woord tegen mijn vader en jouw moeder".

Ik kijk hem strak aan "heb ik ooit geheimen door verteld aan andere mensen?"

"Niet dat ik weet nee".

"Nou dan!"

Na dat gezegt te hebben loop ik de keuken in en ga ik aan tafel zitten.

Het is niet vaak dat Lars het over zijn vader heeft en mijn moeder maar als hij het zegt meent hij het sirieus.

Na het eten gaat Esmee (zo heet ze blijkbaar) naar huis.

Lars laat haar als een echte gentleman *ahum ahum* uit.

Als Esmee door de buitendeur is verdwenen en blijkbaar onderweg naar huis is wenkt Lars mij.

"Wat is er?" Vraag ik met opgetrokken wenkbrauw.

Ik weet dat Lars daar niet tegen kan.

Het levert me een duw en een boos gezicht op.

"Pap en mam gaan overmorgen al weg".

"Ja dat weet ik hoezo?"

"Nou hoe zit het met het plan?"

"Dat is nog volop in werking" zeg ik als een prof.

"Maarrrr het is bijna klaar voor bekendmaking".

"Mooi zo dan mag je gaan".

Puffend verlaat ik zijn kamer.

"Pfff wil je je lieve zusje nu al weg doen".

Lachend sluit hij de deur.

"Doeeii Rosie".

Ik loop door naar mijn kamer.

Ik ga ook maar slapen morgen weer vroeg school.