toneel liefde

hoofdstuk 21

Aan het einde belangrijke a/n graag lezen.

Moeizaam open ik mijn ogen knipperend tegen het felle licht.
Ik kom zuchtend omhoog.
Flarden van herinneringen komen terug als ik terug denk aan gister avond.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht, het was een geslaagde avond.
Naast de glimlach komt er ook een lichte blos op mijn wangen als ik terug denk aan het moment samen met Dave.
Het was fout heel fout maar diep van binnen wist ik dat ik er van genoot.
Ik heb niet zo vaak dit soort aandacht van een jongen.
Hé don't judge me every woman is a romantic!
Ik duw mezelf van het bed terwijl ik diep nadenk over wat er allemaal is gebeurd gisteravond.
Na het douchen trek ik een joggingbroek aan en een comfy shirt.
Waarschijnelijk gaan we de hele dag opruimen en uit rusten.

Met een kom yoghurt in mijn hand plof ik op de bank neer tussen de rommel.
Normaal zou ik allang flippen maar deze keer trek ik me er niks van aan.
Lars ploft naast me met een appel in zijn hand en kijkt fronsend om zich heen.
"Het lijkt wel of hier een bom is ontploft".
"Ja er is hier ook een groot feest geweest Lars, nog al logisch".
"Ik wil niet opruimen ik heb hoofdpijn".
"Een kater bedoel je".
"Hmpf".
Dave komt de kamer in gelopen met een grijns op zijn gezicht en geeft me een knipoog nadat hij een aspirine heeft ingenomen.
"Ook een kater?" vraag ik liefjes.
"Nee een olifant heeft 's nachts tegen mijn hoofd getrapt" krijg ik sarcastisch terug.
"Wat zijn jullie toch weer vrolijk vandaag".
"Jij hebt geen kater" zegt Lars.
"Nee ik was gisteravond cola high".
"Wat?"
"Cola high dat is da".
"Ja we weten het alweer hoor".
"Nou ja jij vroeg het hoor!"
"Stil een beetje jullie twee".
Nors val ik terug in de bank.
Allemaal gezelligheid hier.

"Heeft iemand Louise gezien?"

Tuuut Tuuut
"Met Louise met wie spreek ik?"
"Lou waar in Oreo's naam ben je? Ik vind je nergens, ben je weg gepoeft ofzo?"
"Rustig Rosie ik ben gewoon bij Roy".
"Wie is Roy nou weer?"
"De jongen waar ik gisteravond mee stond te praten".
Plotseling valt het kwartje bij me.
"Ooh jij stout boefje dat je bent, was het gezellig?"
"Rosie dat zijn jouw zaken niet ik kom zo snel mogelijk naar jullie toe om te helpen opruimen".
"Ja is goe".
Tuuut Tuuut

Oké dat kan ook.
Ik draai me om naar de jongens die achter mij op de bank liggen.
"Louise heeft een gezellige avond gehad" zeg ik met een knipoog.
Lars schijnt het niet te begrijpen maar Dave krijgt een grijns op zijn gezicht.
"Kom laten wij al beginnen met opruimen".
De grijns verdwijnt.
Ik loop naar de gangkast en pak een emmer, doekjes en vuilniszakken.
Ik gooi de emmer en doekjes naar de jongens toe en begin zelf van alles in de vuilniszakken te gooien.
Met een vies vertrokken gezicht ruim ik eerst alles wat over is bij de drank en eettafel op.
Als dat allemaal is opgeruimd loop ik verder naar de nu lege bank.
Met een gil trek ik mijn hand terug "ieuw!".
"Wat is er" vraagt Dave.
"Ieuw ieuw ieuw"
Als Dave over mijn schouder kijkt schiet hij in de lach "Die is iemand kwijtgeraakt".
"Goh zou je denken" antwoord ik droog.
Hij geeft me een knipoog en loopt terug naar de plek waar hij bezig was.
Wantrouwend kijk ik naar de bank alsof er nog meer vieze dingen te voor schijn kunnen komen.
Ik ren naar de keuken en pak plastic handschoenen, nooit van me leven ga ik dat vieze ding met mijn handen aanraken.
Half kokhalsend hou ik de onderbroek met twee vingers vast en gooi het snel in de vuilniszak.
De andere mag Dave maar opruimen als ze er zijn, hij kan er om lachen.

"Mag ik ook op de bank?"
"Zie jij ruimte Rosie?"
"Nee, maar dan maken jullie die toch?"
"Nee" klinkt het uit drie monden.
We zijn klaar met het opruimen van het huis en ik lig voor de bank op de grond om dat Louise, Dave en Lars de bank bezet houden en te egoïstisch zijn om hem te delen met mij.
"Wat gaan we doen?"
"Film kijken?" stelt Lars voor.
Ik kijk de kring rond en zo te zien is iedereen het eens met dat idee.
"Deze keer mogen jullie een film kiezen boys".
Dave staat op om de afstandsbediening te pakken en snel schuif ik op de bank met een triomfantelijke grijns.
Dave kijkt op en draait zich dan weer terug naar de Dvd-speler en stopt er een Dvd in.
Afwachtend op zijn reactie als hij terug loopt naar de bank staar ik hem aan.
Maar zonder iets te zeggen ploft Dave met zijn volle gewicht boven op me.
"Arg geen lucht".
Ik wurm me onder hem vandaan en ga half op zijn schoot en de bank zitten.
Qua gewicht is dit eerlijker.

Met een kleine schreeuw duw ik mijn gezicht voor de zoveelste keer tegen Dave's arm.
En hij lacht me voor de zoveelste keer uit.
Zo gaat het al de hele tijd al vanaf het begin van de film.
Ik hou gewoon niet van horror films.
Hoe cliché ik weet het.
Ik kijk terug naar het beeld en zie het meisje naar de deur lopen.
"Doe dat dan ook niet dom kind!" roep ik naar de tv.
Maar ze luisterd niet en opent toch de deur.
Als het meisje word onthoofd door de draaiende kettingzaag laat ik een luide "Aarhg" horen van frustratie.
"Weetje Rosie je bent echt schattig als je boos en bang tegelijk bent" zegt Dave.
"Nou bedankt" antwoord ik.
"Ontvang het als een compliment".
Mopperend nestel ik me dieper in de bank tegen Dave aan.
Langzaam worden mijn ogen zwaarder en ontspannen mijn spieren.
Omhuld door warmte val ik in een droomloze slaap.

A/n belangrijk graag lezen ;)

Als eerste heel erg bedankt dat je dit leest.
Ik wil misschien de cover van Toneelliefde veranderen maar ik heb zelf niet zoveel inspiratie.
Als je het leuk vind om een cover te maken/bedenken dan kan je het idee sturen naar: pannekoekeef@gmail.com.
Als ik dan een cover zie die ik leuk vind dan zal ik die instellen als de nieuwe cover en word je natuurlijk bedankt in het hoofdstuk wat volgt na de verandering van de cover.
Alvast heel erg bedankt en ik ben benieuwd naar de ideeën.
Xxxx Pannekoekeef