toneel liefde

Hoofdstuk 31

De kus word hongeriger en we staan dicht tegen elkaar aan en bewegen synchroon. Het gevoel is overweldigend en ik kreun zachtjes. Ik voel zijn handen over mijn lichaam gaan en me nog steviger tegen hem aan duwen. Ik sla mijn benen om zijn heupen sla mijn handen om zijn nek. Hij kreunt zachtjes tegen mijn lippen aan en laat een spoor van kusjes achter in mijn nek. Als we na een tijdje hijgend elkaar aan kijken vladderen de vlinders nog harder door mijn buik. Ondeugend lacht Dave terug. Hij trekt me dieper in de schaduw van de boom en streelt mijn rug zachtjes. Terwijl zijn borstkas ligt op en neer gaat voel ik hoe de handen naar het randje van mijn bh glijden. Ik leun tegen zijn borstkas aan en geniet van de lichte tintelingen die door mijn rug trekken. Behendig maken zijn vingers het sluitinkje open en glijden zijn over mijn blote rug. Mijn ademhaling gaat omhoog en ik kijk omhoog naar zijn gezicht. Hij kijkt me vragend aan. "Dit is niet echt een geweldige plek" fluister ik schor. Hij knikt en klikt de bh weer dicht. Na nog een laatste kus zwemmen we terug naar de platte rots waar Louise ligt. Zoals ik al had gedacht is ze in slaap gevallen in het zonnetje. Stilletjes ga ik naast haar liggen en geniet ik van het gevoel van Dave's lippen en de zon. De vlinders worden rustiger en mijn ademhaling gaat omlaag. Langzaam droom ik weg in de warme zon.

Met een harde gil word ik wakker. De zon is weg en het begint al donker geworden. Mijn ademhaling en hartslag zijn hoog en het zweet loopt over mijn rug. Het geluid van sirenes en gegil van mijn droom galmt na in mijn hoofd. Ik heb het koud en zoek om me heen naar Louise of Dave. Alsof ze het gehoord hebben komen ze aangerend. Dave knielt naast me neer en trekt me in een knuffel en Louise fluister lieve en rustgevende woordjes. "Ik heb het koud" mormel ik in het T-shirt van Dave. Hij staat op en Louise neemt de knuffel van hem over. Binnen een paar seconden is hij weer terug en helpen ze me in mijn T-shirt en broek. Louise helpt me in mijn schoenen en gezamenlijk lopen we terug naar het huisje. Onderweg moet ik om de paar seconden huiveren. De droom staat diep in mijn geheugen gegrift. De pijn trekt mijn rug weer binnen en het bos lijkt niet meer magisch, maar maakt me bang. Zonder iets te vragen lopen ze met me mee alsof ze begrijpen dat ik nu niet kan praten of uitleggen. Ze brengen me helemaal tot aan mijn bed waar ze meer weer uitkleden en in bed leggen. Ik voel me een pas geboren baby die niets zelf kan doen en niet kan praten. Ze stoppen me diep in en Louise blijft naast me zitten terwijl Dave de zaal weer uitliep. De rest van de uren gaan in een waas voorbij ik slaap niet, te bang om weer te worden achtervolgd door de herinneringen. Pas rond etenstijd kom ik uit mijn bed. Ik eet niet veel en doe niet mee aan de gesprekken. Het eten smaakt flauw omdat er geen Jerry is die als een chef-kok alles komt proeven. Na het eten nestel ik me tussen de anderen op de bank om mee te kijken naar de film. Ik volg het verhaal niet maar het is fijn om gedachteloos naar een bewegend scherm te kijken. Of Louise of Dave is bij me, ze laten me geen seconde alleen. Pas op het toilet heb ik rust. Zittend in een hoek met mijn rug tegen de muur en de zijkant van mijn hoofd tegen de kouden tegels denk ik na over de dag. Alle beelden komen als een kleine film voorbij. De ochtend en middag zweven op een goud kleurige wolk door mijn gedachten. De herinnering is een zwarte en drijgende donder wolk die ik zo ver mogelijk naar achter probeer te verdringen. Het is niet de eerste keer dat ik de droom heb. Hij achtervolgt me al sinds het ongeluk. Telkens weer voel ik de pijn, zie de lichten en hoor De sirenes. Zuchtend sta ik op en draai de deur weer van het slot. Ik ga zo normaal mogelijk op de bank zitten en kruip dicht tegen de borst van Dave aan. Hij streelt me zachtjes over mijn rug en geeft een kus op de bovenkant van mijn hoofd. Verder is hij te geconcentreerd op de film, maar dat geeft mij de tijd om hem te bekijken. Hij heeft een scherpe kaaklijn met mooie volle lippen, ligt krullend bruin haar en groen ogen met lange wimpers. Vroeger dacht ik dat hij arrogant en zelfingenomen was. Een jongen die meisjes zag als objecten en niet om hun gevoel gaf. Maar hij is lief en zorgzaam, geeft me de indruk dat ik veel voor hem beteken. Ik heb verhalen gehoord dat ze dat expres doen zodat je verliefd op hun wordt, zodat ze later je hart weer kunnen breken. Maar het gevoel voelt te goed om het te willen geloven.

Blijkbaar begint de film hem te vervelen want hij draait zijn gezicht naar me toe en geeft me een knipoog. Hij aait mijn rug en draait kleine krulletjes in mijn haar. Zachtjes fluister hij lieve woordjes in mijn oor waar ik warm vanbinnen word. Ik ga met mijn vingertoppen over de stoppels op zijn kaak. Hij buigt zich voorover en drukt een kus op mijn lippen. Ik beantwoord het met een glimlach en draai me daarna plagerig om naar de tv. Wat hij kan kan ik ook. Ik voel dat hij mijn aandacht probeert te trekken door zachtjes in mijn zij te duwen, maar het later opgeeft. Hij trekt me dieper in zijn armen en laat zijn hoofd op mijn hoofd rusten. Zijn warmte en geur omhelst me en ik laat mijn hoofd weer terug zakken op zijn borstkas. Rust overspoeld me en laat me mijn ogen sluiten en wegzakken in een droomloze slaap.